Η υπ. αριθμ. 624/2015 απόφαση του Άρειου Πάγου μπορεί να χαρακτηριστεί ιστορική για την ιδιωτική εκπαίδευση και τις εργασιακές σχέσεις των ιδιωτικών εκπαιδευτικών, καθώς βάζει οριστικά τέλος στο όνειδος των μονομερών, βλαπτικών μεταβολών εργασίας και στις εξ’ αυτού του λόγου αναιτιολόγητες απολύσεις των συναδέλφων μας.
Μετά την εισαγωγή του όρου της αναιτιολόγητης απόλυσης στην ιδιωτική εκπαίδευση (Ν. 3848/2010) και, ιδίως, μετά τη νομοθετική απορρύθμιση Αρβανιτόπουλου (Ν. 4254/2014) που απελευθέρωσε τις απολύσεις των εκπαιδευτικών, πολλοί σχολάρχες εκμεταλλεύτηκαν το νέο καθεστώς και προχώρησαν μαζικά σε αλλαγές συμβάσεων. Εκατοντάδες ιδιωτικοί εκπαιδευτικοί με την απειλή της απόλυσης αναγκάστηκαν να υπογράψουν μετατροπές συμβάσεων από αορίστου χρόνου σε ορισμένου, συχνά μάλιστα διάρκειας λίγων μηνών (συνήθως από Σεπτέμβριο έως Ιούνιο, προκειμένου να απολύονται το καλοκαίρι και να επαναπροσλαμβάνονται με την έναρξη του επόμενου έτους), ή αναγκάστηκαν να αποδεχθούν νέες συμβάσεις με μειωμένο ωράριο.
Η εν λόγω απόφαση του Άρειου Πάγου βάζει οριστικό τέλος στη βάρβαρη αυτή πρακτική. Απορρίπτει αίτηση του ιδιωτικού εκπαιδευτηρίου Ι. Μ. Παναγιωτόπουλος κατά απόφασης του Εφετείου Αθηνών (285/2013), σύμφωνα με την οποία δεν είναι δυνατή η μονομερής μεταβολή των όρων εργασίας ιδιωτικού εκπαιδευτικού από τη στιγμή που ο ίδιος δεν συναινεί στη μεταβολή αυτή.
Η απόφαση του Άρειου Πάγου αλλάζει δραματικά τα δεδομένα στις εργασιακές σχέσεις των ιδιωτικών εκπαιδευτικών. Επιβεβαιώνεται με τον πλέον κατηγορηματικό τρόπο ότι ο ιδιοκτήτης του σχολείου δεν μπορεί να αλλάξει μονομερώς τη σύμβαση του ιδιωτικού εκπαιδευτικού και, φυσικά, ότι σε περίπτωση απόλυσης λόγω άρνησης του να δεχθεί τη μεταβολή των όρων εργασίας του, η απόλυση αυτή είναι παράνομη ως καταχρηστική (βάσει όσων προβλέπει το Άρθρο 281 του Α.Κ.).
Η ΟΙΕΛΕ κοινοποιεί με επιστολή της την απόφαση του Άρειου Πάγου στην πολιτική ηγεσία του Υπουργείου Παιδείας τονίζοντας ότι πλέον, τόσο με την έκδοση της γνωμοδότησης 266/2014 του ΝΣΚ όσο και με την απόφαση αυτή, αποδεικνύεται η σαθρή νομοθετική βάση της απελευθέρωσης των εργασιακών σχέσεων των ιδιωτικών εκπαιδευτικών και ως εκ τούτου (όπως άλλωστε προβλέπει και η γνωμοδότηση του ΝΣΚ) είναι αναγκαία η ψήφιση μιας νέας ρύθμισης. Η ρύθμιση αυτή θα πρέπει να διασφαλίζει τη συνταγματική επιταγή για προστασία του δημόσιου και κοινωνικού χαρακτήρα του εκπαιδευτικού αγαθού, τη νομιμότητα της έκδοσης των τίτλων σπουδών και τη διασφάλιση της ποιότητας των παρεχόμενων εκπαιδευτικών υπηρεσιών.
