Σε πρόσφατη ανακοίνωσή μας αναφέραμε ότι έχουν τεθεί σε σοβαρό κίνδυνο οι εκπαιδευτικές άδειες των ιδιωτικών εκπαιδευτικών λόγω της αίτησης (νόμιμης μεν, αλλά καταστροφικής για τον ΕΛΙΓΕ και τη χορήγηση των αδειών) συναδέλφου για αναδρομική χορήγηση επιμισθίου. Σήμερα λάβαμε επιστολή από τον συνάδελφο αυτό, η οποία δυστυχώς επιβεβαιώνει τη νοοτροπία του συντάκτη που μπροστά στο ατομικό του συμφέρον δεν έχει πρόβλημα να θυσιάσει το δικαίωμα για επιμόρφωση και κατάρτιση χιλιάδων συναδέλφων του.
Στην επιστολή αυτή, αφού ο εκπαιδευτικός υπερασπίζεται το δικαίωμά του να ζητήσει το επιμίσθιο, (αν κι έχουν ολοκληρωθεί οι σπουδές του!!!), αναφέρει πως ορθώς το έπραξε κι ότι από αυτό κερδίζουν και κάποιοι άλλοι που θα λάβουν το χρηματικό ποσό. Αυτό το ποσό, όμως που ανέρχεται σε δεκάδες χιλιάδες ευρώ, αφαιρείται από τον ήδη σε τραγική κατάσταση ευρισκόμενο λογαριασμό του ΕΛΙΓΕ, με αποτέλεσμα οι εκπαιδευτικές άδειες να κινδυνεύουν σοβαρά (μάλλον καταργούνται αυτές του εξωτερικού και είναι εξαιρετικά αμφίβολη η χορήγηση νέων για τον επόμενο χρόνο). Ακόμη κι αυτό όμως ο συνάδελφος το αμφισβητεί (με τι στοιχεία, άραγε;) καλώντας μας με θρασύτητα, ενώ γνωρίζει το νόμο περί προσωπικών δεδομένων, να αποκαλύψουμε τα ονόματα των υπηρεσιακών παραγόντων που μας το ανέφεραν!
Τούτο όμως είναι το λιγότερο. Ο εν λόγω ισχυρίζεται ψευδέστατα ότι δεν γνώριζε για την κατάσταση του λογαριασμού και για το επιμίσθιο. Για το πρώτο είχε άμεση γνώση από στελέχη της Ομοσπονδίας, τα οποία παρακάλεσε να παρέμβουν για να του χορηγηθεί η άδεια. Όσο για το δεύτερο, ευτυχώς για εμάς, δυστυχώς γι’ αυτόν, scripta manent. Η απόφαση του ΚΥΣΔΕ (Πράξη 17η – 1-8-2017) ρητά αναφέρει ότι:
«Το Συμβούλιο, αφού έλαβε υπόψη του:
- Τις διατάξεις του άρθρου 9 παρ. 10 του Ν. 3391/2005 (Φ.Ε.Κ. 240/4- 10-2005 τ. Α΄)
(…..)
- Την εισήγηση της υπηρεσίας 6 και ύστερα από διαλογική συζήτηση μεταξύ των μελών του (μεταξύ άλλων προτάθηκε από τον κ. Κουρουτό οι εκπαιδευτικοί των οποίων η αίτηση για χορήγηση άδειας υπηρεσιακής εκπαίδευσης μετ’ αποδοχών θα τύχει θετικής γνωμοδότησης από το Συμβούλιο, αν λαμβάνουν τον μισθό τους χωρίς επιμίσθιο)».
Δυστυχώς, ζούμε στην εποχή της ιδιώτευσης και της επικράτησης του ατομικού συμφέροντος. Η πράξη του συναδέλφου δεν είναι τίποτα περισσότερο από ένα ακόμη σύμπτωμα μιας εκτεταμένης παθογένειας της κοινωνίας. Ο βαθμός της αλλοτρίωσης φαίνεται από το γεγονός ότι θεωρεί εαυτόν δικαιωμένο που ο ίδιος και κάποιοι άλλοι συνάδελφοι (σε σύνολο περίπου 15.000) θα πάρουν χρήματα (υπενθυμίζουμε είναι χρήματα του δημοσίου), η χορήγηση των οποίων δημιουργεί πρόβλημα στον ελλειμματικό ΕΛΙΓΕ με δραματικές επιπτώσεις για τους ιδιωτικούς εκπαιδευτικούς. Η ΟΙΕΛΕ, κόντρα στο ρεύμα της εποχής, θα συνεχίσει να μάχεται για το κοινό καλό, για το συμφέρον όλων των συναδέλφων. Αφήνουμε στην κρίση του κλάδου την καταληκτική πρόταση της επιστολής του εν λόγω, ευχόμενοι να μην χρειαστεί ποτέ να ξοδέψει «πολύτιμο χρόνο» ζητώντας τη βοήθειά μας για τυχόν παραβιάσεις της νομοθεσίας στο χώρο εργασίας του.
«Ως εκ τούτου και δεδομένου ότι ο χρόνος μου είναι πολύτιμος, σας γνωρίζω ότι δεν πρόκειται στο εξής να ασχοληθώ με την άνω επιστολή σας.»