Με αφορμή τη χθεσινή τοποθέτηση του Αντιπροέδρου της Ν.Δ. κ. Κωστή Χατζηδάκη στην παρουσίαση του προγράμματος του κόμματος, ο Πρόεδρος της ΟΙΕΛΕ του απευθύνει σήμερα την ακόλουθη δημόσια επιστολή:
Αξιότιμε Κύριε Αντιπρόεδρε,
Ομολογώ πως με ιδιαίτερη κατάπληξη και λύπη παρακολούθησα τον οργισμένο κατά των ιδιωτικών εκπαιδευτικών λόγο σας στο πλαίσιο της χθεσινής παρουσίασης του προγράμματος της Νέας Δημοκρατίας για την Παιδεία.
Στην μακρόχρονη διαδρομή μου ως εκπρόσωπος εκπαιδευτικών είχα την ευκαιρία να ακούσω πλήθος ομιλιών πολιτικών που αναφέρονταν σε θέματα ιδιωτικής εκπαίδευσης. Επειδή στην πολιτική δεν υπάρχει ουδετερότητα, πολλές φορές οι ομιλίες αυτές διαπνέονταν από ένα περιεχόμενο φιλεργοδοτικό, ενώ άλλες εξέφραζαν στήριξη για τους εργαζόμενους. Ωστόσο, ανεξαρτήτως του περιεχομένου, σχεδόν πάντοτε υπήρχε το στοιχείο της ευπρέπειας και της ευγένειας, του μέτρου και της απόπειρας να κρατηθούν στοιχειώδεις ισορροπίες. Δυστυχώς, η χθεσινή σας ομιλία, τόσο σε ύφος όσο και σε περιεχόμενο, δεν θύμιζε πολιτικό που καλούνταν με ψυχραιμία να καταθέσει απόψεις σε ένα εξειδικευμένο θέμα, αλλά έναν βαθιά παθιασμένο ρήτορα εν τω μέσω προεκλογικής περιόδου, μπροστά στο φανατισμένο κοινό του.
Ίσως αυτό να εκπλήσσει πολλούς που σας κατατάσσουν στους λεγόμενους «μετριοπαθείς», όμως σε τέτοιες περιπτώσεις πέφτουν οι μάσκες. Μπροστά σε δεκάδες ιδιοκτήτες ιδιωτικών σχολείων που παρακολουθούσαν την ομιλία σας, αποφασίσατε να δώσετε μια παράσταση προκειμένου να κερδίσετε την εύνοιά τους. Σίγουρα το κατορθώσατε, όμως προκαλέσατε ζημία, όχι μόνο στο πολιτικό σας προφίλ, αλλά κυρίως στην παράταξή σας που την εμφανίζετε να εκπροσωπεί μόνο τους 150 επιχειρηματίες της εκπαίδευσης και να στρέφει την πλάτη της στους δεκάδες χιλιάδες ιδιωτικούς εκπαιδευτικούς, οι οποίοι χθες με ιδιαίτερη προσοχή παρακολουθούσαν την εκδήλωση και που με κατέκλυσαν με τηλεφωνήματα αγανάκτησης για την τοποθέτησή σας.
Βεβαίως, οι θέσεις σας υπέρ των σχολαρχών δεν είναι καινούριες. Το 2012, στο πλάι του τότε Υπουργού Παιδείας κ. Αρβανιτόπουλου, παρακολουθήσατε ως επίσημος προσκεκλημένος την εκδήλωση του Συνδέσμου των ιδιοκτητών και χειροκροτήσατε με θέρμη το «πρόγραμμά» τους σχετικά με την κατάργηση κάθε κρατικής εποπτείας από τα ιδιωτικά σχολεία και ταυτόχρονα με την χρηματοδότησή τους μέσω vouchers.
Στην πολιτική, όμως, πολλά ξεχνιούνται και υπάρχουν εκατοντάδες νέοι ιδιωτικοί εκπαιδευτικοί που δεν γνώριζαν τη διασύνδεσή σας με το λόμπι των σχολαρχών. Χθες όμως και αυτοί έμαθαν και οι παλιοί θυμήθηκαν. Κατανόησαν όλοι ότι για εσάς ο στοιχειώδης έλεγχος της πολιτείας στην ιδιωτική εκπαίδευση, όπως συμβαίνει σε ολόκληρη την Ε.Ε., αποτελεί «σοβιετοποίηση». Κατάλαβαν ότι η πολιτική της δήθεν κοινής λογικής για εσάς είναι τα vouchers, ένας άκρως επικίνδυνος και αποτυχημένος θεσμός που κατέληξε στη διάλυση των δημόσιων σχολείων, όπου εφαρμόστηκε.
Την ώρα που καταδικάζετε διαπρυσίως το λαϊκισμό, βροντοφωνάζετε στους επιχειρηματίες της εκπαίδευσης «σας τα δίνω όλα». Στόχος σας είναι το κράτος, αντί να επιχορηγεί το δημόσιο σχολείο, να χρηματοδοτεί το ιδιωτικό μέσω επιταγών προς τους γονείς. Όλοι, βέβαια, γνωρίζουν ότι τα vouchers δεν καλύπτουν το σύνολο των διδάκτρων, καθώς ευφυώς, όπου εφαρμόστηκε η «μεταρρύθμιση», πολλοί επιχειρηματίες της εκπαίδευσης αύξησαν τα δίδακτρα σε τέτοιο βαθμό, ώστε να καρπώνονται και την κρατική χρηματοδότηση και να εισπράττουν επιπλέον δίδακτρα. Άρα, για χάρη της πολιτικής σας πελατείας, στοχεύετε να αφαιμάξετε και το κράτος, αλλά και τους πολίτες.
Το σημαντικότερο, όμως, πως πίσω από τη ρητορική σας κρύβεται η απόπειρα για πλήρη παράδοση του κοινωνικού αγαθού στην αγορά. Η απόσυρση της εποπτείας του κράτους από τα ιδιωτικά σχολεία σημαίνει ότι οι τίτλοι σπουδών και η πιστοποίηση προσόντων δεν θα αποκτώνται με κόπο, αλλά με χρήμα. Τα σχολεία θα μετατραπούν σε μαγαζιά και οι μαθητές σε πελάτες που αγοράζουν «γνώση» και «απολυτήρια». Τα 5.000 πλαστά πτυχία των ιδιωτικών ΤΕΕ θα γίνουν ο κανόνας κι όχι η εξαίρεση.
Όμως το μελανότερο σημείο της ομιλίας σας ήταν ότι η Νέα Δημοκρατία με την κατάργηση των νόμων Γαβρόγλου και Φίλη, θα επαναφέρει την «ηρεμία» στα ιδιωτικά σχολεία. Τούτο όλοι οι ιδιωτικοί εκπαιδευτικοί, ανεξαρτήτως ιδεολογικών καταβολών και πολιτικών προτιμήσεων, το εξέλαβαν ως τη μέγιστη προσβολή. Διότι η «ηρεμία» που εξαγγείλατε δεν είναι το αρμονικό, συνεργατικό κλίμα ενός εκπαιδευτικού οργανισμού, στον οποίο υπάρχει σεβασμός στα ανθρώπινα και εργασιακά δικαιώματα των διδασκόντων. Δεν είναι η ηρεμία που επιφέρει ο εκτεταμένος δημόσιος διάλογος, ο οποίος λειαίνει τις αντιθέσεις και δημιουργικά επεξεργάζεται τις διαφωνίες για να καταλήξει, όπως συμβαίνει στις σύγχρονες δημοκρατίες, σε αμοιβαία αποδεκτές συμφωνίες.
Αντιθέτως. Η δική σας (αλλά και των σχολαρχών) «ηρεμία» είναι η αφωνία αυτού που διεκδικεί τα δεδουλευμένα μηνών. Είναι ο φόβος αυτού που τολμά να διεκδικήσει την εφαρμογή της νομοθεσίας στο σχολείο του. Είναι η τρομοκράτηση αυτού που αντιδρά στη αλλοίωση της βαθμολογίας για τους γόνους των ισχυρών. Είναι η φίμωση των ανθρώπων με ελεύθερη φωνή και σκέψη. Είναι η «ηρεμία» που «απόλαυσε» η Φώφη Μπουλούτα μετά την απόλυσή της. Είναι η «ηρεμία» του σχολείου του δυνάστη εργοδότη και των συνεχώς απειλούμενων, φοβισμένων εκπαιδευτικών. Είναι, εν τέλει, η ηρεμία του Προέδρου των σχολαρχών που, μετά τη θεσμοθέτηση από τον κ. Αρβανιτόπουλο των απολύτως ελεύθερων, αναιτιολόγητων απολύσεων (επειδή δηλώνετε ευρωπαϊστής, τέτοιου είδους απολύσεις δεν υφίστανται στην Ε.Ε., πόσο μάλλον στον ευαίσθητο χώρο της εκπαίδευσης) πανηγύριζε μιλώντας κι αυτός για «γαλήνη» και για μια «ιδιωτική εκπαίδευση που αναπνέει ελεύθερα».
Κύριε Αντιπρόεδρε,
Να γνωρίζετε ότι μια κοινωνία δεν αποτελείται μόνο από εργοδότες. Φαίνεται πως οι «κακές» παρέες που κάνετε και πιο συγκεκριμένα με τον στενό σας συνεργάτη και κύριο συνομιλητή στο χώρο της ιδιωτικής εκπαίδευσης, αυτόν που συνελήφθη να έχει 41 εκπαιδευτικούς χωρίς διοριστήριο και που διευθυντικά στελέχη του σχολείου του έχουν παραπεμφθεί για βαρύτατα πειθαρχικά και ποινικά παραπτώματα, έχουν επηρεάσει τη στάση και τις αντιλήψεις σας σε τέτοιο βαθμό που να θεωρείτε ότι η μαύρη εργασία και η φοροδιαφυγή είναι η «κανονικότητα» και η «ηρεμία» που χρειάζεται ο χώρος μας.
Καλό, όμως, λοιπόν θα ήταν να στρέψετε το βλέμμα σας και σ’ αυτούς που δημιουργούν τον πλούτο για τους επιχειρηματίες και να ακούσετε και τις δικές τους απόψεις. Κυρίως, όμως, θα ήταν καλό να αντιληφθείτε ότι ο χώρος της εκπαίδευσης, που είναι χώρος άσκησης συνταγματικά κατοχυρωμένου δημόσιου αγαθού, απαιτεί συναινέσεις και συγκλίσεις. Όπως αυτές που ζήσαμε όλοι στον κλάδο την περίοδο Υπουργίας της σπουδαίας Μαριέττας Γιαννάκου και που δυστυχώς κάποιοι ξεχνάτε. Ελπίζω να το θυμηθείτε για το καλό όλων, εργοδοτών, εργαζόμενων και, κυρίως, των μαθητών που τους αξίζει να φοιτούν σε σχολεία που παρέχουν αγαθό κι όχι εμπόρευμα προς πώληση.
Με εκτίμηση,
Ο Πρόεδρος της ΟΙΕΛΕ
Μιχάλης Κουρουτός
