Η Στ’ Τάξη του του Δημοτικού Σχολείου Ναυστάθμου Κρήτης σε συνεργασία με το Εθνικό Ίδρυμα Ερευνών και Μελετών “Ελευθέριος Ν. Βενιζέλος” παρουσιάζουν ένα ιδιαίτερα φιλόδοξο και πρωτότυπο project με αφορμή τα 110 χρόνια της Ένωσης της Κρήτης με την Ελλάδα με τίτλο “ΕΝΩΣΗ, γροικώ το χρέος”. Πρόκειται για ένα θεατρικό δρώμενο που θα παρουσιαστεί αυτή την Παρασκευή, 7 Δεκεμβρίου και ώρα 19:00 στο θέατρο “Δ. Βλησίδης” στα Χανιά, μια ομαδική εργασία των παιδιών των δύο τμημάτων της Στ’ τάξης. Υπεύθυνοι εκπαιδευτικοί, ο διευθυντής του Σχολείου Αριστόκριτος Τωμαζινάκης και οι δασκάλες τους, η Άννα Νικολακάκη και η Τζωρτζίνα Κτιστάκη.
Ας δώσουμε όμως το λόγο στους εκπαιδευτικούς και στα παιδιά για την εργασία τους.
ΑΝΤΙ ΠΡΟΛΟΓΟΥ: AΞΙΕΣ ΚΑΙ ΝΟΗΜΑΤΑ…
Το να κουβεντιάζεις την ιστορία του τόπου σου με παιδιά… έχει μια ομορφιά αλλιώτικη. Οι πρόγονοι μας έχουν φωνή. Το να μάθεις να τη “γροικάς” δεν είναι εύκολο πράγμα.
Γροικώ: σημαίνει ακούω. Αλλά όχι μόνο. Σημαίνει αισθάνομαι, εμπιστεύομαι, λαμβάνω υπόψη μου, οσφραίνομαι..
“Στήσαμε” με μεράκι ένα project με στόχο να διδάξουμε την Ένωση της Κρήτης με την Ελλάδα, ενόψει της επετείου της 1ης Δεκεμβρίου και καταλήξαμε να.. διδασκόμαστε έννοιες, όπως η Ελευθερία και η Ενότητα από τα ίδια τα παιδιά. Αυτή είναι η δύναμη της ομάδας και του σχολείου, καθώς σύμφωνα με τον S. J. Harris “Ο τελικός σκοπός της εκπαίδευσης είναι να μετατρέψει τους καθρέφτες σε παράθυρα..”
Μέσα σε αυτή τη διαδικασία συνδέθηκαν οι έννοιες με το σήμερα, με τελικό στόχο τη δημιουργία ενός παραστασιακού δρώμενου που θα ένωνε τις αναλλοίωτες διαχρονικές αξίες και τα νοήματα.
Εκπαιδευτικοί – εμψυχωτές: Άννα Νικολακάκη, Τζωρτζίνα Κτιστάκη, Αριστόκριτος Τομαζινάκης
ΚΑΙ ΤΩΡΑ Ο ΛΟΓΟΣ ΣΤΑ ΠΑΙΔΙΑ…
Είμαστε οι: Έκτορας, Κωνσταντίνα, Μαρία, Άγγελος, Θεοδώρα, Δημήτρης, Αχιλλεύς, Κωνσταντίνος, Λυδία, Ζωή, Κορίνα, Θανάσης, Θεοφάνης, Δημήτρης, Αργύρης, Δημήτρης, Ευαγγελία, Χριστίνα, Γιώργος, Δημήτρης, Άννα Μαρία, Νίκος, Καλλιόπη, Σοφία, Δέσποινα, μαθητές και μαθήτριες των δύο τμημάτων της ΣΤ τάξης του Δημ. Σχ. Ναυστάθμου Κρήτης
Χωριστήκαμε σε ομάδες, δουλέψαμε και καταγράψαμε στοιχεία προσώπων, συμβόλων και στιγμών που αφορούν στο ιστορικό γεγονός της Ένωσης της Κρήτης με την Ελλάδα.
Παρακάτω μοιραζόμαστε μαζί σας κάποιους προβληματισμούς που προέκυψαν από την έρευνά μας!
Γιατί επιλέχθηκαν ο Αναγνώστης. Μάντακας και ο Χατζη – Μιχάλης Γιάνναρης για να σηκώσουν τη σημαία στο Φρούριο του Φιρκά την 1η Δεκεμβρίου 1913;
Γιατί ο μοναχός Ιερόθεος όταν βάφτιζε τον Ελςυθέριο Βενιζέλο στη Μονή Χρυσοπηγής πρόσθεσε μόνο για αυτόν τη φράση: «βαπτίζεται ο δούλος του Θεού Ελευθέριος όστις θα ελευθερώσει την Κρήτη»;
“Γιατί εις τη γαλάζια μας τ’ αλλόθρησκο αστρουλάκι; Ως πότε θα σταλάζουνε στα στήθια σου φαρμάκι;” (ποίημα για τη σημαία της Κρητικής Πολιτείας)
Ο Ιταλός Κανεβάρο γράφει στα απομνημονεύματά του: “Μου συγκλονιζόταν η ψυχή όταν μετά από κάθε οβίδα ακουγόταν η ζητωκραυγή: Ζήτω η Ελλάς! Ο θρύλος του Ακρωτηρίου Σπυρίδων Καγιαλές νίκησε την ευρωπαϊκή διπλωματία..” Μπλέκονται ακόμη… Δυνάμεις στο μέλλον και την πορεία της χώρας μας;
Θα γινόταν η θα ήταν ίδια η Επανάσταση στο Θέρισο το 1905 χωρίς τον Βενιζέλο, τον Καλογερή, τον Φούμη και τον Μάνο; Και ίδια η πορεία προς την Ενωση;
Πώς ο συνταγματάρχης Τ. Βάσσος διαπίστωσε πως απέναντί τους, οι Κρητικοί δεν είχαν μονάχα τον τουρκικό στρατό, αλλά και τον ευρωπαϊκό μαζί;
“Η Κρήτη απεδόθη εις την μητέρα της. Θα έλεγε κανείς πως έπρεπε να μεγαλώση πρώτα η Ελλάς, να δυναμώση η αναιμική, η κάτισχνη μητέρα, να γείνη χώρα τιμημένη και μεγάλη και ένδοξος για να χωρέση στην αγκάλη της την δυνατήν, μια τόσον υπερήφανον μεγαλειότητα.”(Εφημερίς των Κυριών, 1η Δεκεμβρίου 1913) Ποιας δημοσιογράφου έμπνευσης ήταν η παραπάνω αράδα;
Ποιος ποιητής εμπνεύστηκε την Κρήτη με τη μορφή μιας πάνοπλης κοπέλας που, ζωσμένη από τις φλόγες του πολέμου, σπάζει τις βαριές αλυσίδες της σκλαβιάς;
Το ολοκαύτωμα της Μονής Αρκαδίου συνέβη για να στερεώσει την αντίσταση και την άμυνα ενός λαού προς τον κατακτητή. Πώς κατάφερε να συγκινήσει τον κόσμο όλον και έτσι να κάνει γνωστό το Κρητικό Ζήτημα;
Ποια τα σύμβολα που προκύπτουν από το μαύρο κρητικό σαρίκι; Ποιος ο ρόλος της λεβεντιάς, της περηφάνιας, αλλά και του πένθους στην ζωή του Κρητικού;
Ποιοι οι κρυφοί συμβολισμοί στα μέτρα και τα γυρίσματα του χορού της εξέγερσης (πεντοζάλι) και ποια η σχεση του με τους αγώνες της Κρήτης;
Ψάχνοντας.. αποφασίσαμε πως θέλουμε να ανακαλύψουμε για ποια ΈΝΩΣΗ μιλάμε σημερα. Ποια τα εμπόδια που θέλουμε να ξεπεράσουμε για να ενωθούμε;
Μας βοήθησε ένα αγαπημένο και γνώριμο παιχνίδι.. Το ΑΝ…
Σκεφτήκαμε πως..
ΑΝ η ΕΝΩΣΗ ήταν σχήμα.. θα ήταν καρδιά, ή κύκλος. Ίσως και Σταυρός.
ΑΝ ήταν άγγιγμα, θα ήταν χειραψία, αγκαλιά. Χαιρετισμός;
ΑΝ ήταν ήχος, θα ήταν παφλασμός κυμάτων ή κελάηδισμα!
ΑΝ είχε γεύση.. θα ήταν γλυκόπικρη.
ΑΝ είχε χρώμα.. σίγουρα θα ήταν κόκκινο. Ή γκρι.
ΑΝ έμοιαζε με ένα μέρος.. θα ήταν ένας απόκρημνος γκρεμός. Μπορεί και ο Παράδεισος.
ΑΝ ήταν συναίσθημα… θα ήταν συγκίνηση ή ανυπομονησία!
Κι έπειτα θελήσαμε να γεφυρώσουμε το ΤΟΤΕ με το ΤΩΡΑ.
Εκεί οι δάσκαλοί μας μας μίλησαν για την “Ασκητική” του Νίκου Καζαντζάκη
Γρικώ μια φωνή μέσα μου.
Της ράτσας μου.
Η Γης ολάκερη φωνάζει μέσα μου. . .
Η στερνή, η πιο ιερή μορφή της θεωρίας είναι η πράξη.
Να αγαπάς την ευθύνη..
Μακάρι να αξιωθούμε να σταθούμε αντάξιοι στο χρέος μας!
Τουλάχιστον… Θα προσπαθήσουμε! Υπόσχεση!
