Στις 17 Απριλίου απεργούμε, μαζί με όλο το εργατικό κίνημα, ζητώντας την ουσιαστική επαναφορά των συλλογικών διαπραγματεύσεων, της μόνης δυνατότητας που έχουν οι εργαζόμενοι στον ιδιωτικό τομέα να βελτιώσουν τη ζωή τους, τις αμοιβές τους, το μέλλον τους.
Μια από τις πιο δραματικές επιπτώσεις της εφαρμογής των Μνημονίων για τους εργαζόμενους όλης της χώρας ήταν η κατάρρευση επί της ουσίας των συλλογικών συμβάσεων. Στο χώρο της ιδιωτικής εκπαίδευσης τα αποτελέσματα ήταν συντριπτικά. Από το ωρομίσθιο των περίπου 11 ευρώ στα Φροντιστήρια και των 10 ευρώ στα Κέντρα Ξένων Γλωσσών που με αγώνες και θυσία υπέγραψαν ΟΙΕΛΕ και πρωτοβάθμια σωματεία, φτάσαμε στο άθλιο …2,92 ευρώ μετά την κατάρρευση των ΣΣΕ. Στα δε ιδιωτικά σχολεία που υπήρχε Διαιτητική Απόφαση, οι εκπαιδευτικοί έχασαν τη δυνατότητα της έκπτωσης του 90% στα δίδακτρα για τα παιδιά τους που φοιτούσαν στο σχολείο που εργάζονται (οι εκπαιδευτικοί των ιδιωτικών σχολείων έχασαν περίπου 35-40% των μισθών τους με την ένταξη στο Ενιαίο Μισθολόγιο).
Υπάρχει η δυνατότητα σύναψης ΣΣΕ σήμερα; Με τον αντεργατικό Νόμο Χατζηδάκη, αν αποχωρήσει η εργοδοτική πλευρά, για να προτείνει σύμβαση ο ΟΜΕΔ, θα πρέπει ο κλάδος της οικονομίας που υπογράφεται η σύμβαση να έχει ισχυρό αντίκτυπο στο Α.Ε.Π. της χώρας (άρα με το υπάρχον νομοθετικό καθεστώς η δυνατότητα σύναψης ΣΣΕ είναι σχεδόν αδύνατη για τους περισσότερους κλάδους, φυσικά και για την εκπαίδευση).
Ποια είναι η κατάσταση σήμερα στη μη τυπική εκπαίδευση; Σε Φροντιστήρια και σε Κέντρα Ξένων Γλωσσών, και σε μια περίοδο ασφυκτικής ακρίβειας και πληθωρισμού, οι εκπαιδευτικοί λαμβάνουν καθαρά περίπου 8 ευρώ την ώρα. Ψίχουλα, δηλαδή, σε σχέση με τις πραγματικές ανάγκες των εργαζόμενων. Στα ΙΕΚ η κατάσταση είναι ακόμη χειρότερη, καθώς εκεί οι συνάδελφοι αμείβονται αδίκως με βάση το 40ωρο (κι όχι τις 21 ώρες που προβλέπεται για τις υπόλοιπες δομές μη τυπικής εκπαίδευσης). Διαθέτουμε, δηλαδή, με διαφορά το πιο κακοπληρωμένο επιστημονικό προσωπικό στην Ε.Ε.
Γι’ αυτό ζητάμε την άμεση αποκατάσταση του θεσμού των συλλογικών διαπραγματεύσεων που αποτελεί αίτημα των εργαζόμενων σε όλο τον κόσμο και έχει υιοθετηθεί από το Ευρωκοινοβούλιο μετά από παρέμβαση του Συμβουλίου της Ευρώπης για να βελτιωθούν οι μισθοί και οι συνθήκες εργασίας των εργαζόμενων.
