«Πες, πες, κάτι θα μείνει» έλεγε ο Γκαίμπελς. Την τακτική του πρώην επικοινωνιακού ηγέτη των Γερμανών Εθνικοσοσιαλιστών έχει υιοθετήσει πιστά ο εκπαιδευτικός συντάκτης της Καθημερινής Απ. Λακασάς, ο οποίος για μια ακόμη φορά εμφανίζεται ως πειθήνια γραφίδα των σχολαρχών. Με ψευδέστατο και προκλητικό σημερινό του άρθρο, χωρίς κανένα στοιχείο και με αναφορές σε άσχετες και παραπλανητικές ρήσεις του Προέδρου του ΣΙΕΙΕ, γράφει πως η χθεσινή εγκύκλιος απαγορεύει (!!) τις απογευματινές δράσεις στα ιδιωτικά σχολεία!
Για να γίνει αντιληπτό το μέγεθος της προπαγάνδας και η αθλιότητα του δημοσιογραφικού οργάνου των σχολαρχών, προσέξτε πώς λειτουργεί η «λακάσεια» τακτική:
Τίτλος άρθρου: «Τέλος» οι απογευματινές δράσεις
Πρώτη πρόταση του άρθρου: «Σε ουσιαστική κατάργηση των απογευματινών δράσεων που προσφέρουν τα ιδιωτικά σχολεία στους μαθητές (…) οδηγεί εγκύκλιος του Υπουργείου Παιδείας».
Ο καλόπιστος αναγνώστης θα περίμενε στη συνέχεια να βρει στο άρθρο τμήμα της εγκυκλίου που να αναγράφει σαφώς την κατάργηση των δράσεων, τον περιορισμό τους, το κλείσιμο των σχολείων το απόγευμα κ.λπ. κ.λπ. Πουθενά όμως δεν υπάρχει τέτοια αναφορά! Αντιθέτως, υπάρχουν αναφορές από ατάκες (ποιου άλλου;) του Προέδρου του ΣΙΕΙΕ, ο οποίος για μια ακόμη φορά εκτίθεται δημόσια για την άγνοιά του, τα ψεύδη του και τη μανία του να υπερασπιστεί τη μέχρι σήμερα την κατάσταση άγριας ανομίας στα ιδιωτικά σχολεία, παραθέτοντας αστεία επιχειρήματα, όπως ότι:
- «Οι απογευματινές δράσεις έχουν συγκεχυμένο ορισμό που τις καθιστούν …μη ανταγωνιστικές με δράσεις του δημόσιου (γελάστε ελεύθερα…)» – Απάντηση: Στην εγκύκλιο υπάρχει γενική περιγραφή των δράσεων, ώστε να μην εμποδίζεται καμία! Το αντίθετο συμβαίνει, σε σχέση με το παρελθόν οι δράσεις απελευθερώνονται πλήρως ως προς το περιεχόμενό τους. Η μόνη δέσμευση που έχουν τα σχολεία είναι η αυτονόητη, δηλ. η κατάθεση των δράσεων και των εκπαιδευτικών σ’ αυτές στις Διευθύνσεις Εκπαίδευσης για να ελέγχεται η μαύρη εργασία και η φοροδιαφυγή και να είναι ασφαλείς οι μαθητές.
- «Στις απογευματινές δράσεις πρέπει να αξιοποιείται ο πρωινός εκπαιδευτικός που όμως έχει «μόνο» 30 ώρες δικαίωμα παραμονής στη σχολική μονάδα»: Ψευδέστατο. Ο νέος νόμος πουθενά δεν θέτει υποχρέωση του σχολείου να απασχολεί το απόγευμα τους πρωινούς εκπαιδευτικούς, εκτός κι αν αυτοί δεν έχουν πλήρες ωράριο και θέλουν (σε συναφή με την ειδικότητά τους δραστηριότητα) να το συμπληρώσουν. Αν τώρα το σχολείο θέλει να απασχολήσει το απόγευμα πρωινό εκπαιδευτικό με πλήρες ωράριο, υπάρχει νομοθετική πρόβλεψη από προηγούμενο Νόμο σύμφωνα με τον οποίο αυτός αμείβεται με βάση την εργατική νομοθεσία περί υπερωριών. Αυτό, βέβαια, έρχεται σε αντίθεση με τη ρητορική των σχολαρχών πως τάχα καίγονται να προσλαμβάνουν άνεργους εκπαιδευτικούς.
Τι ενοχλεί, λοιπόν, τους σχολάρχες και την «Λακάσεια» πένα τους, από τη στιγμή που δεν προκύπτει από πουθενά ότι καταργούνται, ή περιορίζονται οι δράσεις; Μα φυσικά ότι η εγκύκλιος προβλέπει έλεγχο της πολιτείας στις δραστηριότητες. Πλέον, τα ιδιωτικά σχολεία θα πρέπει να καταθέτουν στις Διευθύνσεις Εκπαίδευσης ό, τι ισχύει στην Ε.Ε. Κατάλογο δραστηριοτήτων, εργαζόμενους σ’ αυτές και την ιδιότητά τους, αριθμό τμημάτων και μαθητών. Τούτο έχει δύο «καταστροφικές» συνέπειες για τους σχολάρχες:
- Πολλοί σχολάρχες μέχρι σήμερα (όχι βέβαια όλοι) είτε δεν πλήρωναν καθόλου τους εκπαιδευτικούς που εργάζονταν στις απογευματινές δραστηριότητες (μόλις το 3% πληρώνονταν γι’ αυτές, σύμφωνα με έρευνα του ΚΑΝΕΠ-ΓΣΕΕ σε περίπου 500 εκπαιδευτικούς), είτε απασχολούσαν «μαύρους», αδήλωτους εργαζόμενους έναντι εξευτελιστικών ωρομίσθιων. Με αυτό τον τρόπο τα ιδιωτικά σχολεία είχαν καταστεί, σε ό, τι τουλάχιστον αφορά τις απογευματινές δραστηριότητες, εστίες ακραίας φοροδιαφυγής και μαύρης εργασίας, ενώ ταυτόχρονα οι γονείς έπεφταν θύματα εκμετάλλευσης, καθώς κατέβαλαν παχυλά δίδακτρα για δραστηριότητες που οι εργαζόμενοι σ’ αυτές δεν πληρώνονταν.
- Οι σχολάρχες δεν θέλουν να εκδίδονται διοριστήρια στους εκπαιδευτικούς που προσλαμβάνονται για τις απογευματινές δράσεις, διότι όταν ένας εκπαιδευτικός συμπληρώνει ωράριο κοστίζει περισσότερο και αποκτά μεγαλύτερη εργασιακή αυτονομία και αυτοπεποίθηση. Οι ιδιοκτήτες όμως επιδιώκουν κακοπληρωμένους εκπαιδευτικούς με χαμηλό ωράριο, ώστε να τους κρατούν σε μια κατάσταση ιδιότυπης ομηρίας και εξαθλίωσης.
Τους εκπροσώπους των σχολαρχών τους καταλαβαίνουμε. Έτσι είχαν μάθει τόσα χρόνια, να δρουν παράνομα και να βγάζουν μαύρο χρήμα. Είναι όμως ντροπιαστικό για την ελληνική δημοσιογραφία να φιλοξενούνται τέτοιου είδους προκλητικά άρθρα, προφανώς κατ’ εντολήν επιχειρηματιών, που δεν παραθέτουν μια άποψη, αλλά συνειδητά διαστρεβλώνουν εντελώς την πραγματικότητα. Ο κ. Λακασάς έχει καταστεί περίγελως στη δύση της δημοσιογραφικής του καριέρας, επιλέγοντας την εξυπηρέτηση ιδιωτικών συμφερόντων από την υπηρέτηση ενός λειτουργήματος που στις μέρες μας, στην εποχή του μηντιακού κορπορατισμού, έχει μετατραπεί σε είδος εν ανεπάρκεια.
Σας παραθέτουμε εδώ το άρθρο της “Καθημερινής”.
