Προ ολίγων ημερών ανακοινώθηκε ο ορισμός του κ. Γ. Αντωνίου ως προέδρου του ΙΕΠ, γεγονός που προκάλεσε κατάπληξη στον κλάδο μας και στο σύνολο της εκπαιδευτικής κοινότητας κυρίως λόγω των ακραίων θέσεων που έχει εκφράσει κατά καιρούς και που δεν συνάδουν με τη θέση του που απαιτεί πνεύμα συνεργατικότητας.
Ο εν λόγω είναι διαπρύσιος κήρυκας του δόγματος της αγοράς στην εκπαίδευση, αλλά αυτό είναι μια προσωπική του επιλογή σεβαστή σε θεωρητικό επίπεδο. Όμως η διαχρονική και βάναυση λεκτική του επίθεση εναντίον των αιρετών εκπροσώπων των εκπαιδευτικών και, κυρίως, τα όσα έχει πράξει, τουλάχιστον στο χώρο της ιδιωτικής εκπαίδευσης, προβληματίζουν έντονα. Είχαμε την ημέρα της επιλογής του δεσμευτεί ότι θα επανέλθουμε με πιο αναλυτικά στοιχεία. Μας ανάγκασε να επισπεύσουμε με τις προκλητικές χθεσινές του εξαγγελίες (κι όχι προτάσεις, ως θα όφειλε εκ του θεσμικού του ρόλου) σε κυριακάτικη εφημερίδα για αξιολόγηση «που διορθώνει και δεν τιμωρεί» και αποκαλύπτουμε τι έπραξε ως δήθεν ιδιωτικός εκπαιδευτικός και επί της ουσίας μοχλός της ιδιοκτησίας των Εκπαιδευτηρίων Ζηρίδη το 2015, ώστε να πραγματοποιηθούν εκδικητικές απολύσεις.
Εκείνη τη χρονιά ο κ. Αντωνίου προσελήφθη στο συγκεκριμένο εκπαιδευτήριο ως Διευθυντής Σπουδών. Αν και η νέα του ιδιότητα παρέπεμπε στην οργάνωση των προγραμμάτων σπουδών του σχολείου, ο πραγματικός του ρόλος, όπως είχε αποκαλύψει η ΟΙΕΛΕ από τον Οκτώβριο του 2015, ήταν να συντάξει ένα προσχηματικό κείμενο/σύστημα αξιολόγησης το οποίο δεν αντέχει σε σοβαρή επιστημονική κριτική (επισυνάπτεται στο σχετικό link),που στόχευε στο να «ντυθεί» με επιστημονικό επίχρισμα η στοχοποίηση και η οδήγηση προς απόλυση συγκεκριμένων, «ανεπιθύμητων» εκπαιδευτικών. Μας προκαλεί μάλιστα ιδιαίτερη εντύπωση ότι στην πρόσφατη συνεδρίαση της Επιτροπής Μορφωτικών Υποθέσεων της Βουλής δεν έγινε καμία αναφορά από κάποιον βουλευτή στην υπόθεση αυτή που είχε λάβει έντονη δημοσιότητα και είχε οδηγήσει, μετά από παρέμβαση της Ομοσπονδίας, σε ακύρωση της παράνομης αξιολόγησης στα Εκπαιδευτήρια Ζηρίδη.
Η τοποθέτηση ενός στελέχους όπως ο κ. Αντωνίου στην κομβική θέση του Προέδρου του ΙΕΠ αποτελεί πρόκληση και είναι πηγή ανησυχίας για ολόκληρο τον κόσμο της εκπαίδευσης. Όταν ένας άνθρωπος που διακατέχεται από ανεξήγητο μένος για τους εκπροσώπους των εκπαιδευτικών συλλογικοτήτων και που έχει στο παρελθόν λάβει μέρος σε έναν σχεδιασμό δήθεν αξιολόγησης για να απολυθούν συνάδελφοι μπαίνει επικεφαλής του σημαντικότερου συμβουλευτικού θεσμού του Υπουργείου Παιδείας και ήδη εξαγγέλλει σαν να είναι ο ίδιος επικεφαλής του Υπουργείου μέτρα για αξιολόγηση, εξεταστικό κ.λπ, πώς είναι δυνατόν να υπάρξει σοβαρός διάλογος εντός της εκπαιδευτικής κοινότητας με στόχο να υπάρξουν συναινέσεις και συγκλίσεις.
