Αναγκαιότητα η άμεση νομοθέτηση πλαισίου για τα Κέντρα Μελέτης, ώστε να προστατευθεί η υγεία και η ασφάλεια των παιδιών και να καταπολεμηθεί η μαύρη εργασία και η φοροδιαφυγή
Εδώ και μερικά χρόνια λειτουργούν σε όλη την επικράτεια Κέντρα Μελέτης (ή Κέντρα Δημιουργικής Απασχόλησης) για μαθητές Δημοτικού αυτόνομα με δικές τους εγκαταστάσεις και αντίστοιχα Κέντρα Μελέτης που στεγάζονται σε Φροντιστήρια και Κέντρα Ξένων Γλωσσών, τα οποία διαφημίζονται ως εκπαιδευτικοί χώροι. Τέτοιου είδους υπηρεσίες παρέχουν και ορισμένοι «παιδότοποι». Τα περισσότερα Κέντρα Μελέτης λειτουργούν τις εργάσιμες ημέρες έως και τις 9 μ.μ., ενώ πολλά εξ αυτών τα Σάββατα πραγματοποιούν εκδηλώσεις και εξωσχολικές δραστηριότητες για τα παιδιά.
Μέχρι στιγμής οι δομές αυτές είναι εκτός νόμου. Δεν έχουν οριστεί από την πολιτεία ούτε το θεσμικό πλαίσιο ούτε οι συγκεκριμένες προδιαγραφές που πρέπει να πληρούν σε ό, τι αφορά τους όρους ασφαλείας, τις κτηριολογικές προδιαγραφές και τους υγειονομικούς όρους, κάτι που προβλέπεται με σαφήνεια για τα Ιδιωτικά Σχολεία, τα Φροντιστήρια, τα Κέντρα Ξένων Γλωσσών και τα Ιδιωτικά ΙΕΚ, κλπ.. Σε κάποιες περιπτώσεις, μάλιστα, διαφημίζεται η «δωρεάν μεταφορά» μαθητών από τα σχολεία των μαθητών στους συγκεκριμένους χώρους, χωρίς να είναι πιστοποιημένοι οι οδηγοί και χωρίς να έχουν ελεγχθεί τα οχήματα, γεγονός που γεννά εύλογα ερωτηματικά για την ασφάλεια των παιδιών. Επιπλέον, τους καλοκαιρινούς μήνες διοργανώνουν summer camps, όπου χιλιάδες μικρά παιδιά επιδίδονται σε δραστηριότητες με αυξημένο βαθμό κινδύνου, με ανέλεγκτες υποδομές και προσωπικό που συχνά δεν έχει καμιά πιστοποίηση.
Είναι προφανές, λοιπόν, ότι πρόκειται για μια ογκούμενη ομάδα επιχειρήσεων η οποία αυτή τη στιγμή βρίσκεται έξω από τον ουσιαστικό έλεγχο της πολιτείας. Τέτοιου τύπου φορείς κυριολεκτικά ξεφυτρώνουν σε κάθε γειτονιά και ουδείς γνωρίζει με ποιες διαδικασίες ιδρύονται, ποιες είναι οι προϋποθέσεις λειτουργίας, ποιοι και με ποιους όρους εργάζονται σ’ αυτές, ποιες συνθήκες υγιεινής και ασφάλειας ισχύουν για μαθητές και εργαζόμενους. Το μόνο σίγουρο είναι ότι οι αδήλωτοι αυτοί «εκπαιδευτικοί» φορείς αποτελούν εστία τεράστιας φοροδιαφυγής και εισφοροδιαφυγής έχοντας συγκροτήσει έναν ισχυρό θύλακα παραοικονομίας.
Σε περίπτωση που οι φορείς αυτοί παρέχουν αποκλειστικά υπηρεσίες φροντιστηριακής εκπαίδευσης η ΟΙΕΛΕ αντιτίθεται πλήρως στην ίδρυση και λειτουργία τους υπό οποιαδήποτε προϋπόθεση. Άλλωστε δια νόμου (682/77) απαγορεύεται ρητά η ίδρυση και λειτουργία για φροντιστήρια μαθητών δημοτικού. Η ασθένεια της μετατροπής του χώρου της Παιδείας σε μια βιομηχανία παραγωγής εξεταζόμενων υποψήφιων που εκπαιδεύονται αποκλειστικά και μόνο σε τεχνικές απομνημόνευσης και ανταπόκρισης σε γραπτές δοκιμασίες έχει ήδη μεταλλάξει μεγάλο τμήμα της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης (ιδίως του Λυκείου), προκαλώντας ασύλληπτη βλάβη παιδαγωγική, ψυχολογική και ηθική σε χιλιάδες μαθητές. Δεν πρέπει να επιτραπεί η ασθένεια αυτή να επεκταθεί και στις τρυφερές ηλικίες των παιδιών δημοτικού. Επιπλέον, είναι αδιανόητο παιδιά ηλικίας 5-12 ετών, με συγκεκριμένες ανάγκες για παιχνίδι, οικογενειακή ζωή, κοινωνικοποίηση, να ενταχθούν σε μια διαδικασία αέναης παραμονής σε τάξη που θα τα εξαντλήσει και θα προκαλέσει εν τέλει την απέχθειά τους για τη μάθηση. Άλλωστε, αποτελεί διακηρυγμένη θέση της ΟΙΕΛΕ η ριζική αναδιαμόρφωση των Αναλυτικών προγραμμάτων με στόχο οι μαθητές να μην φορτώνονται μεγάλο όγκο δουλειάς στο σπίτι.
Η άποψή μας για τη θεσμοθέτηση δομών δημιουργικής απασχόλησης
Κάποιες από τις δομές αυτές παρέχουν υπηρεσίες που αφορούν τη φύλαξη και τη δημιουργική απασχόληση των παιδιών (μελέτη, μουσικοκινητική αγωγή, χορός, θεατρικό παιχνίδι, δραστηριότητες σχετιζόμενες με καλές τέχνες κ.λπ.). Η ΟΙΕΛΕ θεωρεί ότι και αυτές οι ανάγκες θα πρέπει να καλύπτονται από την πολιτεία και το ολοήμερο σχολείο. Ωστόσο, αποκλειστικά και μόνο για τα Κέντρα που παρέχουν υπηρεσίες δημιουργικής απασχόλησης, το κράτος οφείλει να νομιμοποιήσει τη λειτουργία τους. Τούτο μπορεί να συμβεί μόνο υπό την ισχυρή εποπτεία της Πολιτείας και υπό συγκεκριμένες πολύ αυστηρές προϋποθέσεις.
Επομένως θα πρέπει άμεσα η ελληνική Πολιτεία να διαμορφώσει το κατάλληλο θεσμικό πλαίσιο με το οποίο θα διασφαλίζονται:
- Το καθεστώς και οι προϋποθέσεις υπό τις οποίες ιδρύονται, αδειοδοτούνται και λειτουργούν τα συγκεκριμένα Κέντρα Μελέτης.
- Η διασφάλιση των όρων εργασίας των εκπαιδευτικών που απασχολούνται σε αυτούς τους φορείς, η δυνατότητα καταγραφής τους και η αποσαφήνιση και ο έλεγχος των τυπικών προσόντων τους.
- Οι όροι ασφαλείας, οι κτηριολογικές προδιαγραφές και οι υγειονομικοί όροι λειτουργίας, λαμβάνοντας υπόψη ότι αυτοί οι χώροι απευθύνονται κατά κύριο λόγο σε μαθητές μικρών ηλικιών.
Πιο συγκεκριμένα, η ΟΙΕΛΕ προτείνει συγκεκριμένες προτάσεις που θα περιληφθούν σε ένα τέτοιο θεσμικό πλαίσιο για τη λειτουργία των Κέντρων Μελέτης και Δημιουργικής Απασχόλησης:
- Ασφαλιστική και Φορολογική Ενημερότητα του Φυσικού Προσώπου ή της Νομικής Μορφής
- Στη μετοχική σύνθεση της εταιρείας δεν μπορούν να συμμετέχουν δημόσιοι υπάλληλοι, ή εργαζόμενοι σε Ν.Π.Δ.Δ.
- Νομικός Υπεύθυνος και Υπεύθυνος Εκπαίδευσης/Λειτουργίας να είναι απαραιτήτως εκπαιδευτικός
- Κατοχύρωση Διακριτικού Τίτλου
- Αναγγελία εξασκήσεως επαγγέλματος σε εκπαιδευτικούς που είναι κάτοχοι πανεπιστημιακών τίτλων των Παιδαγωγικών Τμημάτων Δ.Ε., ή των Τμημάτων Επιστημών της Αγωγής και Προσχολικής Ηλικίας, ή Πανεπιστημιακών Τμημάτων με αντικείμενο σχετικό με τις παρεχόμενες δραστηριότητες.
- Το εργασιακό καθεστώς των εκπαιδευτικών το οποίο θα πρέπει να είναι απολύτως αντίστοιχο με εκείνο των Καθηγητών οι οποίοι εργάζονται στα Φροντιστήρια και στα Κέντρα Ξένων Γλωσσών (οι μίνιμουμ προϋποθέσεις που περιγράφονται στο άρθρο 30 του Ν. 4415/2016).
- Τήρηση όλων των κτηριολογικών προϋποθέσεων που θέτει η νομοθεσία για την αδειοδότηση των ιδιωτικών φορέων εκπαίδευσης
- Οι νόμιμες δομές θα πρέπει να αναγγέλλουν τα δίδακτρα τους στο παρατηρητήριο τιμών του Υπουργείου Ανάπτυξης όπως υποχρεούνται τα Φροντιστήρια Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης και τα Κέντρα Ξένων Γλωσσών.
Τέλος, η ΟΙΕΛΕ θεωρεί απαραίτητο να χαρακτηριστεί ως Κέντρο Μελέτης-Δημιουργικής Απασχόλησης κάθε χώρος (είτε αυτόνομο Κέντρο, είτε παιδότοπος) ο οποίος συγκεντρώνει μαθητές πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης και παρέχει υπηρεσίες που έχουν περιγραφεί πιο πάνω. Είναι ευνόητο ότι οι χώροι αυτοί θα λειτουργούν σύμφωνα με το νομοθετημένο πλαίσιο του Υπουργείου Παιδείας
