Η ευαισθητοποίηση για τα δικαιώματα των ζώων είναι ένα σχετικά καινούριο κεφάλιο στον ελληνικό δημόσιο διάλογο. Δυστυχώς η χώρα μας έχει τραγικές επιδόσεις στη μεταχείριση των ζώων και καθημερινά βλέπουν το φως της δημοσιότητας αδιανόητες ιστορίες κακοποίησης ανυπεράσπιστων πλασμάτων από τους ανθρώπους.
Το τελευταίο διάστημα πληθαίνουν οι φωνές υπεράσπισης των δικαιωμάτων των ζώων και οι παρεμβάσεις και οι οργανωμένες προσπάθειες συλλογικοτήτων. Το πόνημα της αγαπητής συναδέλφου Αναστασίας Μαλανδρενιώτη συμβάλλει στο στόχο αυτό και αναδεικνύει ότι η δουλειά που πρέπει να γίνει για τη διαπαιδαγώγηση της κοινωνίας σχετικά με την εκμετάλλευση των ζώων πρέπει να ξεκινήσει από τα παιδιά.
Ποια είναι η Αναστασία
Η Αναστασία Μαλανδρενιώτη γεννήθηκε στην Αθήνα και σπούδασε στο Παιδαγωγικό Τμήμα Δημοτικής Εκπαίδευσης του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών και στη Δραματική Σχολή «Δήλος». Έχει ολοκληρώσει τις σπουδές της στην εκπαίδευση σκύλων στη σχολή Star Dog Academy και έχει μετεκπαιδευτεί στην Ψυχολογία Σκύλων με τον Antoine Raymond. Εργάζεται ως δασκάλα στη Λεόντειο Σχολή Αθηνών και ως εκπαιδεύτρια σκύλων. Παράλληλα δραστηριοποιείται στο χώρο των παραστατικών τεχνών ως ηθοποιός και τραγουδίστρια.
Λίγα λόγια για τη συλλογή διηγημάτων “Η Φωνή”
«Τα αστραφτερά μάτια της πυγολαμπίδας έσκισαν στα δυο τον ατάραχο ουρανό της Ελεφαντολάνδης και ο μινώταυρος κλείστηκε στην αιώνια φυλακή του. Η γούνα του Λούκας πήρε ξανά φωτιά και ο Αλμπέρτος έκανε την τελευταία θεαματική του πτώση. Επιδέξια δάχτυλα νάρκωσαν τον ‘’ΚΠΕ 9’’ και στα όνειρά της η Γκρονίτα έβλεπε πάντα τον πλανήτη Γκρον άνυδρο. Οι Γκαλγκοδρομίες ανακυρήχθηκαν επίσημα σε ‘’Λαγοκούρσα Θανάτου’’ κι οι αστροήρωες άνοιξαν το παράθυρό και ρούφηξαν όσο ανοιξιάτικο γιασεμί χωρούσε στην καρδιά τους.»
Η συλλογή διηγημάτων της Αναστασίας Μαλανδρενιώτη «Η Φωνή» αποτυπώνει την εκμετάλλευση που υφίστανται ανά τον πλανήτη ζώα ποικίλων ειδών. Η αφήγηση παραδίδεται στα πλάσματα αυτά που δεν ομιλούν τη γλώσσα των ανθρώπων. Ωστόσο μπορώ να σας διαβεβαιώσω πως όσοι έχουμε την τύχη να βρισκόμαστε ανάμεσά τους, τα έχουμε ακούσει πολύ συχνά να εξιστορούν τι είδαν στο χθεσινοβραδινό τους όνειρο, να δυσανασχετούν που μια πευκοβελόνα καρφώθηκε στην πατούσα τους, να διαπραγματεύονται την καλύτερη θέση στον καναπέ, να κάνουν παζάρια με την ποσότητα και την ποιότητα του φαγητού τους, να φλερτάρουν με την παπαρούνα που φύτρωσε στην άκρη του πεζοδρομίου, να παίρνουν όρκο αιώνιας φιλίας με το άλλο τους μισό και στο τέλος να μουρμουρίζουν ‘’Τέλειωνε με το γράψιμο, είναι η ιδανική μέρα για να βάλουμε σε εφαρμογή ένα από τα χίλια εκατόν τριάντα δύο σχέδια που μπορούμε να καταστρώσουμε μαζί ’’.
