Η Επέτειος του Πολυτεχνείου δικαίως αναγνωρίζεται ως μια από τις σημαντικότερες ημέρες μνήμης της σύγχρονης ελληνικής ιστορίας. Είναι μια από τις λίγες επετείους σε παγκόσμιο επίπεδο που αναγνωρίζουν με τόσο εμφατικό τρόπο τον αγώνα και την αμφισβήτηση των νέων ανθρώπων, του πιο ζωντανού και μαχητικού κομματιού της κοινωνίας. Είναι μια επέτειος που κυρίως θυμίζει σε όλους την ανάγκη συστράτευσης ενάντια στο φασισμό.
Τα τελευταία χρόνια συγκεκριμένα ΜΜΕ, κόμματα και ορισμένοι κοινωνικοί φορείς επιχειρούν εσκεμμένα να υποβαθμίσουν την αξία της Επετείου ή φθάνουν σε σημείο να προτρέπουν για τη μη πραγματοποίηση εκδηλώσεων, ειδικά στα σχολεία. Επενδύουν στη λήθη, ώστε να χειραγωγούν ανεμπόδιστα τους νέους. Επιδιώκουν την κατάργηση από τη συλλογική μνήμη και από τη δημόσια ιστορία όσων γεγονότων σχετίζονται με τους αγώνες, με την πάλη ενάντια στον ολοκληρωτισμό, με τη νεανική αμφισβήτηση.
Η λήθη είναι ο μεγαλύτερος σύμμαχός τους στη διαιώνιση της καταπίεσης, των ανισοτήτων, της κοινωνικής αδικίας. Η απώλεια της ιστορικής μνήμης είναι αυτή που ευνοεί την άνοδο της ακροδεξιάς στη χώρα μας αλλά και σε ολόκληρο το δυτικό κόσμο, που βοηθά στην θεμελίωση πολιτικών καταστολής ενάντια σε οτιδήποτε φιλολαϊκό, φιλεργατικό, σε οτιδήποτε καλεί σε προστασία των δημόσιων αγαθών και του κοινωνικού συμφέροντος.
Η Επέτειος του Πολυτεχνείου, επομένως, δεν αποτελεί απλώς ύμνο στο μεγαλειώδη αγώνα των νέων ενάντια στη Χούντα των συνταγματαρχών. Είναι ένα απαραίτητο φρεσκάρισμα μνήμης για την καθεμιά και τον καθέναν. Είναι μια υπενθύμιση ότι απέναντι σε πολιτικές ολοκληρωτικές που απειλούν στοιχειώδη δικαιώματα, ελευθερίες και κατακτήσεις, η απάντηση δεν είναι η ιδιώτευση, η απομόνωση και η αδιαφορία, αλλά ο αγώνας.
Δεν ξεχνώ. Ποτέ πια φασισμός…
ΝΙΚΗΦΟΡΟΣ ΒΡΕΤΤΑΚΟΣ
Μικρός τύμβος (Πολυτεχνείο)
Δίχως τουφέκι και σπαθί, με τον ήλιο στο μέτωπο,
υπήρξατε ήρωες και ποιητές μαζί. Είστε το Ποίημα.
Απλώνοντας το χέρι μου δεν φτάνει ως εκεί
που ωραία λουλούδια τις μορφές σας
Λιτανεύει ο αέρας της αρετής. Ω παιδιά μου,
Μπροστά σ’ αυτό το ποίημα μετράει μόνο η σιωπή.
