Είναι λίγες οι παγκόσμιες επέτειοι που αφορούν τη νεότητα, τα όνειρα, τις ελπίδες και τις προσδοκίες της. Του κομματιού αυτού της κοινωνίας που κρατάει το μέλλον της στα χέρια του. Η Επέτειος του Πολυτεχνείου είναι μία από αυτές και είναι ξεχωριστή. Διότι ανήκει σε κορυφαίες στιγμές θυσίας των νέων ανθρώπων για τα ιδανικά τους, τα πιστεύω τους, για την ανατροπή του φασισμού και του απολυταρχισμού σε ολόκληρο τον κόσμο.
Τιμούμε τη θυσία των νέων ανθρώπων που με τη θέλησή τους κλείστηκαν στο χώρο του Πολυτεχνείου, αψηφώντας τη Χούντα, τα τανκς, τους ελεύθερους σκοπευτές, τους μπράβους. Τιμούμε αυτούς που σήμερα στέκουν ως φωτεινό παράδειγμα για μια νέα γενιά που έχει την ατυχία να ζει σε μια τραγική περίοδο για την ανθρωπότητα. Ο ατομικισμός και ο καταναλωτισμός αλλοτριώνουν συνειδήσεις, ενώ ο νεοφασισμός εξαπλώνεται ραγδαία ως σύμπτωμα πολιτικών που διαλύσει την κοινωνική συνοχή κι έχουν οξύνει τις ανισότητες. Παραθέτουμε το ποίημα της Κοραλίας Ανδρειάδη Θεοτοκά «Αντί Στεφάνου» που περνά το μήνυμα ότι με αγώνες και θυσίες μια μέρα οι νέοι θα απολαύσουν ένα διαφορετικό, πιο δίκαιο μέλλον.
Αντί στεφάνου (1976)
Ποια απάντηση, ποιος χτύπος στο κοιμισμένο στήθος σου αγόρι
γαζωμένο από τις σύγχρονες μηχανές σε σχήμα χελιδονιού
άγγελε με χλωρή γενειάδα κάτω από τις ερπύστριες
συνείδηση βαμμένη στον τοίχο και στις πέτρες
σώπασες τ’ όνομά σου μες στη βοή της λάσπης
περιστέρι μπροστά στα ηλεκτροφόρα σύρματα
με το σύνθημα της δικαιοσύνης στο χώμα.
Με το τραγούδι χαιρετίζω όσους μοχθούν
για τη ζωή, όχι στο χαμό της
για την τροφή, όχι τη στέρηση της
για τη γνώση, με τη γνώση
ενάντια στις αριθμομηχανές των κρεάτων
ενάντια στον οργασμό της κατανάλωσης
ενάντια στις τρομερές λυχνίες της δισχιλιετηρίδας.
Θα ‘ρθει ένας κόσμος χλόης αγόρι
και θα δουλεύουμε στη μοιρασιά των λουλουδιών.
