Το πρόγραμμα ΟΙΕΛΕ-ΚΑΝΕΠ-CERN ολοκληρώθηκε την περασμένη Παρασκευή με την επιστροφή των 32 ιδιωτικών εκπαιδευτικών στα πάτρια εδάφη. Φέτος, για πρώτη φορά, αντί της παρουσίασης του travelogue που κάναμε τα προηγούμενα χρόνια, δίνουμε το λόγο στους συμμετέχοντες.
Θα ζήσουμε την υπέροχη εκπαιδευτική και ταξιδιωτική εμπειρία των συμμετεχόντων μέσα από τη ματιά της Κατερίνας Αλεξίου που κατέγραψε σε ένα μίνι-ημερολόγιο όσα συνέβησαν στο CERN και στην περιήγηση της ομάδας σε Ελβετία και Ιταλία. Η Κατερίνα είναι δασκάλα, υπηρετεί στην Ελληνοαγγλική Αγωγή και αγαπά πολύ τη μουσική και το θέατρο. Είναι, άλλωστε, δραστήριο μέλος της θεατρικής ομάδας του σχολείου.
Πρώτη μέρα στο CERN.
Πρωινό ξύπνημα στο ξενοδοχείο μέσα στο Πανευρωπαϊκό Κέντρο Έρευνας στην Πυρηνική Φυσική, CERN. Όλοι συναντηθήκαμε για ένα πλούσιο πρωινό στο εστιατόριο. Το χαμόγελο των ανθρώπων που εργάζονται εκεί και η επιθυμία τους για να μας εξυπηρετήσουν, μάς έκανε να αισθανθούμε οικεία. Ακόμη κι εμάς που δεν έχουμε μεγάλη σχέση με τη φυσική επιστήμη…
Αφού φάγαμε, η εξαιρετική Γιώτα Χατζηδάκη που είχε αναλάβει την αποστολή, μάς οδήγησε στον χώρο των συνεδρίων, όπου είχαν προγραμματιστεί οι ομιλίες που θα μας εισήγαγαν σταδιακά στο έργο του ερευνητικού κέντρου.
Οι φράσεις όπως, επιταχυντές σωματιδίων, ανιχνευτές, LHC, ATLAS, CMS, ALICE, μποζόνιο του Ηiggs που μας ήταν άγνωστες μέχρι εκείνη την ώρα, άρχισαν να μας αποκαλύπτονται.
Μάθαμε πως το CERN ιδρύθηκε το 1952 στη Γενεύη και η Ελλάδα ήταν ιδρυτικό μέλος, ανάμεσα στις 12 χώρες που αρχικά συμφώνησαν στη δημιουργία του.
Σκοπός της δημιουργίας του είναι η διερεύνηση των πλέον θεμελιωδών ερωτημάτων για τη φύση. Κύριος εξοπλισμός του είναι οι επιταχυντές σωματιδίων και οι ανιχνευτές, που αξιολογούνται στα μεγαλύτερα και πολυπλοκότερα επιστημονικά όργανα στον κόσμο. Ο βασικός επιταχυντής ονομάζεται LHC, έχει περίμετρο 27 χλμ., είναι κατασκευασμένος σε βάθος 100 μ. στα γαλλοελβετικά σύνορα και η λειτουργία στην επιτάχυνση σωματιδίων που απαιτείται για την πειραματική έρευνα στο πεδίο της Φυσικής Υψηλών Ενεργειών.
Βέβαια, αποδείχθηκε στην πράξη πως οι ερευνητές του CERN δεν περιορίζονται αυστηρά στον τομέα της Πυρηνικής Φυσικής. Στο CERN εργαζόταν, ως έκτακτος ερευνητής, ο Τιμ Μπέρνερς Λι, ο επινοητής του Παγκόσμιου Ιστού (word wide web, το γνωστό www), της δημοφιλέστερης, σήμερα, υπηρεσίας του Διαδικτύου.
Κάτι που μας εξέπληξε ήταν η αποσαφήνιση της πολιτικής του CERN, ότι οι γνώσεις και τα επιτεύγματα του είναι ανοιχτά και προσβάσιμα σε όλους.
Αυτό βέβαια που μας έκανε τρομερή εντύπωση είναι πως οι κύριοι ομιλητές, οι κ.κ. Τσεσμελής, Χατζηδάκη, Κωστόγλου, Ορφανέλλη, Αποστολάκης και Ζιώγας έκαναν τις παρουσιάσεις του έργου τους με τόσο απλό και κατανοητό τρόπο, ώστε η διάχυση της γνώσης και της εμπειρίας τους να μπορεί να γίνει αποδεχτή από όλα τα μέλη της ετερογενούς ομάδας μας, καθώς δεν ήμασταν όλοι φυσικοί, αλλά δάσκαλοι, γυμναστές, καθηγητές αγγλικών και γαλλικών κ.λπ.
Με το χαμόγελό τους και τη διάθεσή τους να απαντήσουν σε όλα τα ερωτήματά μας, μάς έκανε να αισθανθούμε πραγματικά μέλη της μεγάλης ομάδας του CERN, περίπου 3.000 μόνιμων εργαζομένων και 6.500 επιστημόνων και μηχανικών (που αντιπροσωπεύουν 500 πανεπιστήμια και 80 διαφορετικές εθνικότητες).
Εκτός από τις διαλέξεις το πρόγραμμα συμπεριλάμβανε και επισκέψεις σε εργαστήρια όπως στο συγχρο-κύκλοτρο πρωτονίων. Πρόκειται για τον πρώτο επιταχυντή σωματιδίων του CERN ισχύος 600 MeV που τέθηκε σε λειτουργία το 1957.
Οι παρουσιάσεις συνεχίστηκαν μέχρι νωρίς το απόγευμα με την κορυφαία στιγμή της καθόδου στον χώρο του επιταχυντή LHC και κοντά στον ανιχνευτή CMS 100 μέτρα κάτω από την επιφάνεια του εδάφους!
Αργά το απόγευμα δόθηκε ελεύθερος χρόνος στην ομάδα μας να περιηγηθούμε μέσα στο ερευνητικό κέντρο.
Το ψιλόβροχο μας έφερε στην τραπεζαρία για το βραδινό, όπου ο χρόνος χάθηκε μέσα στις ζωηρές συζητήσεις και τα αστεία μεταξύ των μελών της ομάδας. Ψυχή της παρέας ο κύριος Στράτος (σημ. συντ. Γεωργουδής, ο αρχηγός της αποστολής και Υπεύθυνος Εκπαιδευτικών Θεμάτων του ΔΣ της ΟΙΕΛΕ), που όλο και κάτι έβρισκε για να μας πειράξει…
Το εστιατόριο έκλεισε και ανεβήκαμε στα αναπαυτικά δωμάτια μας που θύμισαν σε όλους μας τα φοιτητικά χρόνια μας, σε άλλους πρόσφατα και σε άλλους όχι τόσο….
Το αναπαυτικό κρεβάτι με τον απαλό φωτισμό για λίγο προ του ύπνου διάβασμα μετά από μια ημέρα γεμάτη …Φυσική, μας παρέδωσε στα φτερά του Μορφέα…
Δεύτερη μέρα στο CERN
Η μέρα σήμερα ξεκίνησε στις 8:15 με ραντεβού στην τραπεζαρία.
Ύστερα μεταβήκαμε τον χώρο πειραμάτων και ενθυμίων του CERN. Επισκεφτήκαμε τον επιβραδυντή αντιΰλης και τον χώρο που ονομάζεται «η φάρμα των PC», γεμάτη από υπολογιστές που δέχονται τα δεδομένα των πειραμάτων ώστε να ακολουθήσει η επεξεργασία τους. Το σύνολο των υπολογιστών μαζί με το Παγκόσμιο δίκτυο GRID είναι η πεμπτουσία της επεξεργασίας και, ίσως, του εντοπισμού νέων σωματιδίων!
Μετά γυρίσαμε στον συνεδριακό χώρο όπου μας μίλησαν για την προσφορά του Κέντρου σε διάφορους τομείς της οικονομίας, της υγείας, της βιομηχανίας κτλ., παρακολουθήσαμε παρουσιάσεις μεθοδολογίας προσέγγισης της γνώσης στην πρωτοβάθμια εκπαίδευση και κλείσαμε με δύο καταπληκτικούς Φυσικούς, τους κ.κ. Ευθυμιόπουλο και Χαριτωνίδη, που απάντησαν τα αμέτρητα ερωτήματα μας και δήλωσαν πως θα χαρούν να μας επισκεφτούν στα σχολεία μας.
Φεύγοντας από το CERN πήγαμε στη Γενεύη και περπατήσαμε στα πλακόστρωτα καλντερίμια της πόλης. Στο ξενοδοχείο μας περίμεναν τα ωραία δωμάτια μας και καλό φαγητό.
Τρίτη μέρα στο CERN.
Έχουμε αφήσει το CERN και ξεκινάμε την περιήγηση μας στη χώρα των εντελβάιζ, της σοκολάτας και των ρολογιών…
Κάπως αγουροξυπνημένοι, παίρνουμε το πλουσιότατο πρωινό μας στο εστιατόριο του ξενοδοχείου. Επιβιβαζόμαστε στο πούλμαν με έναν απίθανο ξεναγό και έναν τρομερό οδηγό που ικανοποιεί τις μουσικές ορέξεις μας.
Η μαγεία αρχίζει με πρώτη στάση στη Λωζάνη. Το τοπίο μέχρι να φτάσουμε ονειρικό. Καταπράσινα λιβάδια ντυμένα με τα χρώματα της άνοιξης και με τις αγελάδες να βόσκουν αμέριμνες.
Λωζάνη, στάση στις όχθες για να δούμε από κοντά το κέντρο των Ολυμπιακών αγώνων και φυσικά επίσκεψη στο ιστορικό ξενοδοχείο που υπογράφηκε η συνθήκη της Λωζάνης.
Η ηλιόλουστη μέρα μας συνοδεύει στην γραφική Γκρυγιέρ. Το κάστρο μας αποκαλύπτει κομμάτια της αίγλης του αιώνες πίσω. Η μυρωδιά του τυριού φοντί και της σοκολάτας σε συνεπαίρνει.
Ο αρχηγός της αποστολής μας έχει μια έκπληξη. Επίσκεψη στην παραμυθένια Βέρνη. Τα λόγια στερεύουν, καθώς τα μάτια προσπαθούν να χωρέσουν τους δρόμους, τα κτίρια, τον ποταμό Άαρ. Με ένα παγωτό στο χέρι και στο άλλο το κινητό για να χωρέσουν τόσες εικόνες που καταγράφονται για πάντα στην ψυχή.
Ο γυρισμός γεμάτος κούραση αλλά κέφι, καθώς περιμένει ο ημιτελικός της Eurovision και ο αγώνας ποδοσφαίρου Ολυμπιακός – Άστον Βίλα!!
Και η τελευταία μέρα…
Ο αρχηγός μας είχε κανονίσει μια τελευταία έκπληξη για κλείσει το ταξίδι μας. Επιστροφή από το γοητευτικό Μιλάνο. Μια βόλτα στο Ντουόμο, στη σκάλα του Μιλάνου.
Το λεωφορείο που μας μετέφερε, μάς άφησε μπροστά στο κάστρο.
Από την ήρεμη Ελβετία βρεθήκαμε στην απίστευτα πολύβουη πόλη, που φιλοξενούσε την εβδομάδα πολιτισμού και ήταν μια ευχάριστη καλλιτεχνική έκπληξη.
Χαθήκαμε στο άρωμα της πόλης με τις λαχταριστές αρμυρές και γλυκιές μυρωδιές σε κάθε γωνιά του κέντρου της πόλης.
Οι ώρες κύλησαν, ώσπου επιβιβαστήκαμε στο λεωφορείο για το αεροδρόμιο.
Το όνειρο είχε τελειώσει, αφήνοντας ανεξίτηλα σημάδια πάνω μας. Στην πατρίδα χαιρετηθήκαμε θερμά με τα μέλη της αποστολής. Διάχυτη συγκίνηση στα πρόσωπα όλων. Γίναμε μέσα σε ελάχιστες ημέρες μια ομάδα που δέθηκε με στενούς δεσμούς και αναμνήσεις που δεν θα ξεθωριάσουν.
Ένα μεγάλο ευχαριστώ στην ΟΙΕΛΕ, στον Πρόεδρο Γιώργο Χριστόπουλο, φυσικά στον Στράτο μας και στο ΚΑΝΕΠ της ΓΣΕΕ που μας έδωσαν την ευκαιρία για μια υπέροχη, ανεπανάληπτη εκπαιδευτική και ταξιδιωτική εμπειρία.
