ΤΟ ΣΥΝΔΙΚΑΛΙΣΤΙΚΟ ΚΙΝΗΜΑ
ΤΩΝ ΙΔΙΩΤΙΚΩΝ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΩΝ
(1925- 1990)
Χρονολόγιο
Το χρονολόγιο του συνδικαλιστικού κινήματος των ιδιωτικών εκπαιδευτικών για την περίοδο 1925-2006 που ακολουθεί στηρίχτηκε:
α) στα αρχεία της ΟΙΕΛΕ, παλαιότερα “Πανελλήνια Ομοσπονδία Ιδιωτικών Εκπαιδευτικών Λειτουργών” και του ΣΙΕΛ Αθήνας τα οποία έχουν ταξινομηθεί και καταγραφεί .
β) στα φύλλα της εφημερίδας “Ιδιωτικός Εκπαιδευτικός” τόσο της περιόδου πριν από τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, όσο και της περιόδου από το 1958 ως το 1990, καθώς και στα τεύχη του “Δελτίου του ΣΙΕΛ Αθήνας”.
Από τη σύντομη και σχηματική καταγραφή αυτού του χρονολογίου εύκολα διαπιστώνουμε ότι:
α) Πολλές όψεις της λειτουργίας των ιδιωτικών σχολείων και της εργασιακής θέσης των ιδιωτικών εκπαιδευτικών παραμένουν οι ίδιες για δεκαετίες.
β) Αιτήματα και ρυθμίσεις που θα διασφάλιζαν την εργασία των εκπαιδευτικών παρέμειναν και παραμένουν στην επικαιρότητα.
γ) Οι οποίες θετικές ρυθμίσεις, που κατά καιρούς νομοθετήθηκαν, συνδέονταν με την οργάνωση και τη δράση των συνδικαλιστικών φορέων των εκπαιδευτικών της ιδιωτικής εκπαίδευσης (ΣΙΕΛ, ΠΟΙΕΛ, ΟΙΕΛΕ).
1925: Σε Γενική Συνέλευση 37 ιδιωτικών εκπαιδευτικών στις 15 Φεβρουαρίου, εγκρίθηκε το καταστατικό του «Συλλόγου των Λειτουργών της Ιδιωτικής Εκπαιδεύσεως» και στην ίδια συνέλευση εκλέχτηκε επταμελές Διοικητικό Συμβούλιου το οποίο αποτέλεσαν οι: Ε. Κολοκοτσάς (Πρόεδρος), Ι. Σιόρης (αντιπρόεδρος), Κ. Ζαχαρίου (γραμματέας), Π. Πέτρου (ταμίας), Ν. Γιαννιός, Α. Κωνσταντινίδης, Θ. Χαραλαμπίδης (μέλη): Μέσα σ’ ένα μήνα ο σύλλογος έγινε δεκτός στην «Ομοσπονδία Ιδιωτικών Υπαλλήλων Ελλάδος» Στις συχνές συνελεύσεις του συλλόγου (από την ιδρυτική γενική συνέλευση ως τις 19 Ιουλίου 1925 έγιναν έξι γενικές συνελεύσεις) τίθεται το θέμα της καταβολής των μισθών των θερινών μηνών, δηλ, μισθοδοσία σε δωδεκάμηνη βάση και προγραμματίστηκαν απεργιακές κινητοποιήσεις, παρά τις έντονες διαφωνίες μέρους των μελών του συλλόγου. Κατά τη διάρκεια της απεργίας εκδηλώθηκαν ποικίλες παρεμβάσεις, μεταξύ άλλων και του Υπουργού Παιδείας, κ. Ι. Μανέτα, που απείλησε με απόλυση των απεργούντων. Παρά την αποδυνάμωση της απεργίας, επιτεύχθηκε το αίτημα των απεργούντων.
1925-1931: Όπως φαίνεται από το αρχείο του συλλόγου σε αυτό το διάστημα, από το τέλους του σχολικού έτους 1924-1925 ως το Δεκέμβριο του 1930, ο σύλλογος ήταν σε αδράνεια ή μάλλον σε διάλυση.
Την 21η Δεκεμβρίου 1930 πραγματοποιήθηκε γενική συνέλευση κατά την οποία εκλέχθηκε «προσωρινή επιτροπή» με πρόεδρο τον Χρ. Κουρτίδη. Στον απολογισμό του Διοικητικού Συμβουλίου το 1931-1932 σημειώνονταν : «εύρομεν (τον ΣΙΕΚ) κατά τον Νοέμβριον του 1931 ανύπαρκτον (…) τον ζήσαντα ευτυχείς ημέρας μόνον κατά το 1925-26, ότε πρωτοιδρύθη, δια να περιπέση έκτοτε εις αφάνειαν και ανυπαρξίαν».
1931-1954: Το Νοέμβριο του 1931 εγκρίνεται το νέο καταστατικό του ΣΙΕΛ, στο οποίο υπήρχε η πρόβλεψη «ο σύλλογος (…) να ιδρύση ομοίους συλλόγους και εν ταις επαρχίαις, οίτινες θα αποτελέσωσιν εν καιρώ την Ομοσπονδίαν των Λειτουργών της Ιδιωτικής Εκπαιδεύσεως». Η εργασιακή κατάσταση των ιδιωτικών εκαπιδευτικών περιγράφονταν σε εγκύκλιο του Διοικητικού Συμβουλίου. «Μισθοί εξευτελεστικοί και εις την καλυτέραν περίπτωσιν ανεπαρκείς δια τας στοιχειώδους ανάγκας μας. Έλλειψης κατωτάτου μισθού και ενιαίου μέτρου αμοιβής. Έλλειψης προστασίας της εργασίας και ασφαλίσεως εις την περίπτωσιν ασθενείας και εις την περίπτωσιν του γήρατος. Αριθμός ωρών εργασίας καταθλιτπικός. (…) Δύο νόμοι, (…) «Περί Ιδιωτικών Σχολείων» και «Περί Ιδιωτικών Εμπορικών Σχολών» , παρ’ όλον ότι ισχύουν από αρκετών ετών, εις την πραγματικότητα δεν ελήφθησαν ποτέ υπ’ όψιν. (…) Οι ιδιωτικοί εκπαιδευτικοί δεν εδοκίμασαν λοιπόν την προστατευτική ισχύ των νόμων (…) Μέχρις ότου επιτευχθή η τροποποίησης των νόμών (…) Ο Σύλλογος θα ζητήσει την πλήρην εφαρμογήν των νεωτέρων νόμων».
Στις αρχές του 1933 εκδόθηκε η εφημερίδα «ιδιωτικός Εκπαιδευτικός». Τα αιτήματα που διατυπώνονταν, αυτή την περίοδο, μέσα από τις σελίδες της εφημερίδας, ήταν η απομάκρυνση των δημοσίων και συνταξιούχων εκπαιδευτικών από τα ιδιωτικά σχολεία και η συνταξιοδότηση των ιδιωτικών εκπαιδευτικών που είχε νομοθετηθεί το 1917 και καταργήθηκε το 1923. Τα αιτήματα αυτά θα κυριαρχήσουν στα επόμενα χρόνια.
Κατά τη διάρκεια της Μεταξικής δικτατορίας τα Διοικητικά Συμβούλια του ΣΙΕΛ, με πρόεδρο τον Χρ. Κουρτίδη για όλη την περίοδο, συνεργάστηκαν με το καθεστώς και προπαγάνδισαν το έργο του καθεστώτος. Το 1940 εκδόθηκε ο Αναγκαστικός Νόμος 2545 «Περί ιδιωτικών σχολείων» που σ’ ένα βαθμό διασφάλισε εργασιακά τους ιδιωτικούς εκπαιδευτικούς. Ο δε γενικός επιθεωρητής των ιδιωτικών σχολείων σε εγκύκλιό του το 1940, διακήρυσσε ότι: α) Η ιδιωτική εκπαίδευσις δεν πρέπει κατ’ αρχήν να θεωρηθή εμπορική επιχείρησις. β) Τα ιδιωτικά σχολεία δέον να λειτουργώσι πάντοτε, ως και τα δημόσια, εντός του πλαισίου των Εθνικών, θρησκευτικών και πάτριων καθόλου παραδόσεων», γ) Είναι απαραίτητος η ευλαβής και απαρέγκλιτος τήρησις των νόμων και διαταγμάτων των διέποντων την ιδιωτικήν εκπαίδευσιν».
Το 1942 ιδρύθηκε ο ΣΙΕΛ Θεσσαλονίκης και ο «Προμηθευτικός Συνεταιρισμός Ιδιωτικών Εκπαιδευτικών Λειτουργών με έδρα την Αθήνα, προκειμένου να αντιμετωπιστεί το πρόβλημα της επιβίωσης στην κατεχόμενη Αθήνα.
Από το αρχείο του ΣΙΕΛ προκύπτει ότι μέχρι το 1954 ο σύλλογος ήταν σε αδράνεια. Μόνο το 1952 εμφανίζεται η «Ένωσις λειτουργών Ιδιωτικής Εκπαιδεύσεως Αθηνών – Πειραιώς» η οποία είχε μέλη ιδιωτικούς εκπαιδευτικούς και μέλη συνταξιούχους που εργάζονταν ή ήθελαν να εργαστούν στην ιδιωτική εκπαίδευση. Η ένωση αυτή φαίνεται ότι δεν είχε καμιά δραστηριότητα.
1954-1958: Ο ΣΙΕΛ Αθήνας επαναδραστηριοποιείται το 1954 και από τα πρώτα θέματα που θέτει είναι ο τρόπος πρόσληψης των ιδιωτικών εκπαιδευτικών στα σχολεία και ειδικότερα όσων είχαν ήδη προϋπηρεσία στην ιδιωτική εκπαίδευση και η σύνταξη της «επετηρίδας» ιδιωτικών εκπαιδευτικών που προέβλεπε ο Νόμος 1940 και που δεν είχε πραγματοποιηθεί. Τελικά τα αιτήματα αυτά ικανοποιούνται.
Την ίδια χρονιά Ο ΣΙΕΛ εκδίδει «Δελτίον» για την ενημέρωση των ιδιωτικών εκπαιδευτικών.
Το 1957 ο ΣΙΕΛ αποτιμώντας την εργασιακή κατάσταση των ιδιωτικών εκπαιδευτικών σημείωνε στο «Δελτίο» του. «Ο νόμος 2545/1940 έδιδε ολίγα ψιχία εις τον ιδιωτικό εκπαιδευτικό. Κατά τη διάρκεια της κατοχής εψηφίσθη ο νόμος 811 που, ως κατοχικός νόμος, προσηρμοσμένος εις τας συνθήκας της εποχής ήρεν ωρισμένας επιτεύξεις του κλάδου. (…) Ακόμη και αι σχετικαί με τας ώρας εργασίας δεν εφαρμόζονται(…), η υπό του νόμου καθοριζόμενη μισθολογική εξίσωσις των ιδιωτικών προς τους δημοσίους ουσιαστικώς καταργείται(…), άλλα (σχολεία) πληρώνουν ολιγώτερον του νομίμου και πολλά καθυστερούν μισθούς αρκετών μηνών και ολόκληρον ή μέρος του δώρου των Χριστουγέννων». Ο ΣΙΕΛ συντάσσει σχέδιο νόμου που προβλέπει : Την πρόσληψη του διδακτικού προσωπικού για αόριστο χρόνο, την απόλυση σύμφωνα με τις προγενέστερες διατάξεις του 1940 (λόγοι υγείας, ανεπάρκειας, κ.λπ.) και με συγκεκριμένη διαδικασία, τις αποζημιώσεις για τις παράνομες απολύσεις και το όριο ηλικίας. Αυτό το σχέδιο νόμου αποτέλεσε τη βάση των αιτημάτων των ιδιωτικών εκπαιδευτικών.
1958:Το έτος αυτό εκδίδεται το Ν.Δ. 3855/1958 (υπουργός παιδείας Κ. Βογιατζής) σύμφωνα με το οποίο : α) Οι προσλήψεις γίνονται με 3ετη σύμβαση, β) τα ¾ του διδακτικού προσωπικού του κάθε σχολείου έπρεπε να είναι ιδιωτικοί εκπαιδευτικοί και το ¼ κατ’ ανώτατο όριο συνταξιούχοι ή εκπαιδευτικοί της δημόσιας εκπαίδευσης, γ) Η καταβολή των αποδοχών έπρεπε να γίνεται μέσω Τραπεζών.
Το αίτημα των ιδιωτικών εκπαιδευτικών, οι διευθυντές να προέρχονται μόνον από τους ιδιωτικούς εκπαιδευτικούς δεν έγινε δεκτό. Την ίδια χρονιά ο ΣΙΕΛ εκδίδει τον «Ιδιωτικό Εκπαιδευτικό» (23 Ιουλίου) και συνεχίζει για λίγο να εκδίδει το «Δελτίο».
1959: Την χρονιά αυτή ιδρύεται η «Πανελλήνια Ομοσπονδία Ιδιωτικών Εκπαιδευτικών Λειτουργών «ΠΟΙΕΛ». Οι ιδιοκτήτες των ιδιωτικών σχολείων προσφεύγουν στο Συμβούλιο της Επικρατείας για το Ν.Δ. 3855/1958 αλλά η προσφυγή τους απορρίφθηκε. Η ΠΟΙΕΛ και ο ΣΙΕΛ καταγγέλλουν τις προσπάθειες για φαλκίδευση των διατάξεων του εν λόγω διατάγματος.
Τα αιτήματα που διατυπώθηκαν από το σ.κ. των ιδιωτικών εκπαιδευτικών ήταν: α) Την αποκλειστική ευθύνη για τη λειτουργία των σχολείων να έχει ο σύλλογος διδασκόντων, β) Να συσταθεί επετηρίδα ιδιωτικών εκπαιδευτικών, γ) Διευθυντές να είναι οι ιδιωτικοί εκπαιδευτικοί με προϋπηρεσία τουλάχιστον 7 ετών, δ) Να υπάρχει ισοτιμία των ιδιωτικών με τους δημόσιους εκπαιδευτικούς, ε) Να συσταθεί επικουρικό ταμείο, στ) Να δίδεται πλήρης σύνταξη στα 65 χρόνια, ζ) Να υπάρχει αιρετός εκπαιδευτικός σύμβουλος των ιδιωτικών εκπαιδευτικών στο Ανώτατο Εκπαιδευτικό Συμβούλιο. Τα αιτήματα αυτά στόχευαν στο να αποκτήσουν οι ιδιωτικοί εκπαιδευτικοί το αίσθημα της μακρινής ασφάλειας»¨. Με απόφαση των ΣΙΕΛ συστάθηκε «Πανελλήνια Συντονιστική Επιτροπή» για να προωθήσει την ψήφιση νόμου «Περί ιδιωτικών σχολείων, φροντιστηρίων και οικοτροφείων».
1960-61: Πραγματοποιείται το Α Συνέδριο της ΠΟΙΕΛ. Βασική θέση ήταν «η μετατροπή της ιδιωτικής εκπαίδευσης εις συνεταιριστικήν, ώστε να λείψει η εμπορία και να μείνη εντός των πλαισίων του Δημοκρατικού μας Πολιτεύματος». Προτάθηκε η μισθοδοσία και η συνταξιοδότηση να γίνονται από το δημόσιο – με αντίστοιχη υποχρέωση των εργοδοτών προς το δημόσιο – ώστε να αντιμετωπισθεί η αυθαιρεσία των εργοδοτών.
Το αίτημα για ψήφιση νόμου για την ιδιωτική εκπαίδευση βρίσκεται σε προτεραιότητα και για αυτό πραγματοποιήθηκε απεργία στις 17 Δεκεμβρίου. 1960.
1962. Τον Απρίλιο πραγματοποιήθηκε το 2ο Συνέδριο της ΠΟΙΕΛΕ από το σ.κ. επισημαίνονται τα προβλήματα της Τεχνικής – Επαγγελματικής εκπαίδευσης, των Ινστιτούτων ξένων γλωσσών και η καταστρατήγηση της νομοθεσίας στα ιδιωτικά σχολεία. Η ψήφιση νόμου για την ιδιωτική εκπαίδευση είναι άμεσο αίτημα της ΠΟΙΕΛ.
1963. Η ΠΟΙΕΛ μετονομάσθηκε σε «Ομοσπονδία ιδιωτικών Εκπαιδευτικών Λειτουργών Ελλάδος (ΟΙΕΛΕ). Ιδρύεται το Ταμείο αυτασφάλισης των ιδιωτικών εκπαιδευτικών και συστάθηκε η επετηρίδα σύμφωνα με τον Α.Ν. 2545/40.
1964. Τον Απρίλιο, πραγματοποιείται το 3ο Συνέδριο της ΟΙΕΛΕ. Οι βασικές θέσεις του συνεδρίου ήταν: α) Επιδοκιμασία και στήριξη της εκπαιδευτικής μεταρρύθμισης, β) Καταβολή του μισθού και της σύνταξης από το δημόσιο, γ) Να εκλέγονται αιρετοί σύμβουλοι των ιδιωτικών εκπαιδευτηρίων στα υπηρεσιακά συμβούλια, δ) Να αναγνωρίζεται η προϋπηρεσία στην ιδιωτική Εκπαίδευση όσων εργάζονται ή θα εργαστούν στη δημόσια. ε) Όσοι ιδιωτικοί εκπαιδευτικοί θέλουν, να μεταταχθούν στη δημόσια εκπαίδευση, στ) Οι ιδιωτικοί εκπαιδευτικοί να μπορούν να μετεκπαιδεύονται.
Στο ΥΠΕΠΘ συστάθηκε επιτροπή για τη μελέτη των θεμάτων της ιδιωτικής εκπαίδευσης στην οποία συμμετείχαν 6 εκπρόσωποι των ιδιοκτητών, 2 εκπρόσωποι των εργαζομένων και 2 εκπρόσωποι του ΥΠΕΠΘ.
1965. Τον Απρίλιο πραγματοποιείται το 4ο συνέδριο της ΟΙΕΛΕ. Το αίτημα για ψήφιση νόμου για την ιδιωτική εκπαίδευση – στο πλαίσιο της εκπαιδευτικής μεταρρύθμισης – είναι σε προτεραιότητα. Το Σεπτέμβριο οργανώθηκε συζήτηση για την εκπαιδευτική μεταρρύθμιση.
1966. Στις 6 Φεβρουαρίου πραγματοποιήθηκε απεργία με ποσοστό συμμετοχής 90% . Αίτημα η ψήφιση νόμου.
Το Μάιο πραγματοποιείται το 5ο συνέδριο της ΟΙΕΛΕ.
1967. Η ΟΙΕΛΕ εμμένει στα ίδια αιτήματα και γίνεται μέλος της «Παγκόσμιας Ομοσπονδίας Οργανώσεων Εκπαιδευτικών». (…….
1968. Από το δικτατορικό καθεστώς διορίζεται διοίκηση στην ΟΙΕΛΕ.
1970. Εκδίδεται το Νομοθετικό Διάταγμα 651/70 το οποίο προέβλεπε : α) Πρόσληψη των ιδιωτικών εκπαιδευτικών για μια 3ετια με αυτοδίκαια ανανέωση για μια 3ετια τουλάχιστον, β) Οι προαγωγές, τα πειθαρχικά και η επιμόρφωση των ιδιωτικών εκπαιδευτικών να ακολουθούν τις ρυθμίσεις που ισχύουν για τους εκπαιδευτικούς της δημόσιας εκπαίδευσης.
1975. – Αιρετή διοίκηση στον ΣΙΕΛ Αθήνας, ΣΙΕΛ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ και στην ΟΙΕΛΕ (Οκτώβριος).
– Απεργία στις 14 και 15 Νοεμβρίου με αίτημα τη διατήρηση και αποσαφήνιση του άρθρου 57 του Ν. 651/70που αφορούσε την κατοχύρωση των ιδιωτικών εκπαιδευτικών, πράγμα που το ΥΠΕΠΘ αποδέχθηκε.
– Απεργία στις 17 και 18 Δεκεμβρίου για την άνιση μισθολογική μεταχείριση των εκπαιδευτικών.
– παρέμβαση της ΟΙΕΛΕ στη συζήτηση για το άρθρο 16 του Συντάγματος σχετικό με το χαρακτήρα της ιδιωτικής εκπαίδευσης. Αποτέλεσε κατάκτηση το γεγονός ότι, με το άρθρο αυτό θεσπίζονταν προϋποθέσεις και όροι να ιδρυθεί ιδιωτικό σχολείο. Αποτελεί κατάκτηση ότι προβλέπονταν νόμος που θα όριζε την υπηρεσιακή κατάσταση των ιδιωτικών εκπαιδευτικών.
– Επιτεύχθηκε η διασφάλιση των ιδιωτικών εκπαιδευτικών, ώστε να μην απολύονται, μέχρι να ψηφιστεί νόμος για την ιδιωτική εκπαίδευση.
1976. – Συγκρότηση επιτροπής στο ΥΠΕΠΘ για την κατάρτιση νόμου για την ιδιωτική εκπαίδευση. Αποχώρηση των εκπροσώπων της ΟΙΕΛΕ, γιατί το ΥΠΕΠΘ αρνήθηκε να πάρει θέση για την επαγγελματική διασφάλιση των ιδιωτικών εκπαιδευτικών.
– Το ΥΠΕΠΘ αποδέχθηκε ότι «κανένας δεν θα απολυθεί μέχρι να ψηφιστεί ο νόμος για την ιδιωτική εκπαίδευση».
– Απεργία από την 1η ως την 12η Μαρτίου. Πρόκειται για την πρώτη σημαντική κινητοποίηση από τη μεταπολίτευση.
-Ψήφιση του νόμου 309/77 για τη γενική εκπαίδευση με τις διαφωνίες των οργανώσεων των εκπαιδευτικών.
1977. 43 ημέρες απεργία των ιδιωτικών εκπαιδευτικών με συμμετοχή περισσότερων από το 75% των εργαζομένων με αιτήματα:
1. Εξάχρονη σύμβαση από την ψήφιση του νέου νόμου για την ιδιωτική εκπαίδευση.
2. Μετά την εκπνοή της, δικαίωμα του ιδιοκτήτη να προσφύγει σε συμβούλιο που θα κρίνει αν συντρέχουν οι συγκεκριμένοι λόγοι για την απομάκρυνση του εκπαιδευτικού από το σχολείο.
3. Δικαίωμα του εκπαιδευτικού που απομακρύνεται να διαλέξει αποζημίωση (που προσμετράται από τη χρονιά που διορίστηκε στο σχολείο) ή μετάταξη στο δημόσιο.
4. Σύσταση και τήρηση της επετηρίδας.
5. Επαναπρόσληψη των απολυμένων.
6. Πληρωμή των ημερών της απεργίας
7. Απόλυτη εφαρμογή του νόμου για εξομοίωση των «πάσης φύσεως αποδοχών» ιδιωτικών και δημοσίων εκπαιδευτικών.
Για πειθαρχικά παραπτώματα ή επαγγελματική ανεπάρκεια υπήρχαν πάντα τα αρμόδια για δημοσίους και ιδιωτικούς εκπαιδευτικούς υπηρεσιακά συμβούλια.
Η κυβέρνηση επιστράτευσε στις 20 Απριλίου τους ιδιωτικούς εκπαιδευτικούς, παρ’ ότι προηγούμενα ο υπουργός Παιδείας κ. Γ. Ράλλης, στις 29 Μαρτίου, είχε δηλώσει : « Η παροχή εκπαιδευτικών υπηρεσιών από πολιτικά επιστρατευμένα πρόσωπα είναι αδιανόητος».
8. Στις 8 Αυγούστου κατατέθηκε στη Βουλή το σχέδιο νόμου για την ιδιωτική εκπαίδευση και στις 23 Αυγούστου ψηφίστηκε μέσα σε 3 ώρες με παρουσία 6 βουλευτών, αφού αποχώρησαν όλα τα κόμματα της αντιπολίτευσης εκτός από την ΕΔΗ Κ. Πρόκειται για τον ισχύοντα νόμο 682/77 «Περί ιδιωτικών σχολείων γενικής εκπαιδεύσεως και σχολικών οικοτροφείων».
Στις 26 και 27 Σεπτεμβρίου πραγματοποιήθηκε προειδοποιητική απεργία για τις απολύσεις .
1978. Τις 30 Ιανουαρίου και 1η Φεβρουαρίου η ΟΙΕΛΕ συμμετείχε σε απεργία με την ΟΛΜΕ και τη ΔΟΕ για οικονομικά αιτήματα.
Διεκδίκηση για βελτίωση των αμοιβών και των όρων εργασίας των καθηγητών ξένων γλωσσών και φροντιστηρίων γενικής εκπαίδευσης μέσω Συλλογικών Συμβάσεων.
Στις 5, 6 και 7 Απριλίου οι ιδιωτικοί εκπαιδευτικοί απεργούν με αιτήματα:
۰ Επαγγελματική διασφάλιση
۰ Διορισμό απολυμένων με σύμβαση Δημοσίου Δικαίου στο Δημόσιο
۰ Επικουρικό Ταμείο
۰ Να εργάζονται στα ιδιωτικά σχολεία μόνο Ιδιωτικοί εκπαιδευτικοί
۰ Εφαρμογή των νόμων που εξασφαλίζουν τη μισθολογική εξομοίωση των ιδιωτικών με τους δημοσίους εκπαιδευτικούς και αναδρομική καταβολή του υπερωριακού επιδόματος
۰ Επαναπρόσληψη των απολυμένων για συνδικαλιστικούς λόγους.
1979. Συμμετοχή της ΟΙΕΛΕ, σε Πανελλήνια απεργία όλων των εργαζομένων στις 4, 5 και 10 Μαΐου με οικονομικά αιτήματα:
Η ΟΙΕΛΕ διεκδικεί:
α) τη λειτουργία του επικουρικού ταεμίου, πράγμα που επιτεύχθηκε
β) νόμο για τα φροντιστήρια
– Καθοριστική συμμετοχή της ΟΙΕΛΕ στη συγκρότηση και αγωνιστική δράση των «Συνεργαζομένων Αγωνιστικών Δημοκρατικών Εργατοϋπαλληλικών» (ΣΑΔΕΟ).
– Πραγματοποιείται το Α συνέδριο παιδείας της ΟΙΕΛΕ
– Η ΟΙΕΛΕ συμμετέχει σε απεργία στις 11 Δεκεμβρίου με οικονομικά αιτήματα.
1980. Στις 13, 14 και 15 Φεβρουαρίου οι ιδιωτικοί εκπαιδευτικοί απεργούν για κλαδικά αιτήματα τα οποία ικανοποιεί το ΥΠΕΠΘ. Συγκεκριμένα:
1. Συγκροτείται ομάδα εργασίας για την κατάρτιση σχεδίου νόμου για τα φροντιστήρια γενικής εκπαιδεύσεως και ξένων γλωσσών.
2. Εκδίδονται οι κανονιστικές αποφάσεις για την οργανική σύνθεση του διδακτικό προσωπικού στα ισότιμα σχολεία.
3. Οι δάσκαλοι των ιδιωτικών δημοτικών σχολείων διδάσκουν το ωράριο που προβλέπεται για τους δημοσίους δασκάλους σε σχολεία αντίστοιχης οργανικότητας.
4. Οι επί σχέσει εργασίας ιδιωτικού δικαίου προσλαμβανόμενοι στα δημόσια σχολεία ιδιωτικοί εκπαιδευτικοί μετατίθενται και μετακινούνται με τα ίδια κριτήρια που ισχύουν για τους δημοσίους εκπαιδευτικούς.
5. Εκδίδεται εγκύκλιος του ΥΠΕΠΘ ερμηνευτική των Ν. 682/77 και 309/76, που επιλύει προβλήματα ανεργίας, υποαπασχόλησης και προσλήψεως καθηγητών της Ιδιωτικής Εκπαίδευσης.
6. Διαμορφώνονται τα ποσοστά των υπηρετούντων Ιδιωτικών Εκπαιδευτηρίων στα ιδιωτικά σχολεία σε 75% τουλάχιστον για τους περιλαμβανόμενους στον πίνακα Α , σε 25% το πολύ για τους περιλαμβανόμενους στον πίνακα Β και σε 10% το πολύ για τους περιλαμβανόμενους στον πίνακα Γ.
7. Ρυθμίζεται το θέμα της απασχολήσεως των καθηγητών ξένων γλωσσών που διδάσκουν στα ιδιωτικά σχολεία φροντιστηριακά μαθήματα.
Οι εκπαιδευτικοί αυτοί θα λαμβάνουν στο εξής κανονικά διοριστήρια σύμφωνα με τον Ν. 682/77.
8. Δεν επιτρέπεται η πρόσληψη στα ιδιωτικά σχολεία συνταξιούχων του δημοσίου άνω των 65 ετών που συμπλήρωσαν 35 χρόνια υπηρεσίας και συνταξιοδοτήθηκαν με σύνταξη αποδοχών τουλάχιστον 2ου βαθμού.
9. Μισθολογικές ρυθμίσεις για τους δημοσίους εκπαιδευτικούς θα ισχύουν και για τους ιδιωτικούς.
10. ‘Aμεση λειτουργία του ειδικού λογαριασμού Ιδιωτικής Γενικής Εκπαιδεύσεως.
11. Ικανοποιούνται τα αιτήματα που αφορούν τη βελτίωση του Επικουρικού Ταμείου Ιδιωτικών Εκπαδιευτικών.
1981.
– Το ΥΠΕΠΘ κοινοποιεί στην ΟΙΕΛΕ, σχέδιο νόμου για τα φροντιστήρια ξένων γλωσσών το οποίο απορρίπτεται από την ΟΙΕΛΕ
– Εκδίδεται το εκπαιδευτικό περιοδικό «Η ΑΡΓΩ».
1982.
Η ΟΙΕΛΕ διεκδικεί νέο νόμο για την ιδιωτική εκπαίδευση,
Μετά από απεργιακές κινητοποιήσεις το Μάιο επιτεύχθηκε:
α) Η διασφάλιση των ιδιωτικών εκπαιδευτικών, δηλαδή οι απολύσεις να γίνονται από τα ΠΥΣΠΕ και ΠΥΣΔΕ.
β) Επίλυση των μισθολογικών – οικονομικών θεμάτων των ιδιωτικών εκπαιδευτικών που υπηρετούσαν στο δημόσιο με σύμβαση αορίστου χρόνου.
1983. 17 ημέρες απεργίες (Απρίλιος – Μάιος) για εφαρμογή της διασφάλισης των ιδιωτικών εκπαιδευτικών, την εφαρμογή της κείμενης νομοθεσίας στα ιδιωτικά σχολεία, για τη διαμόρφωση νόμου για την ιδιωτική εκπαίδευση και τη σταδιακή της κατάργηση.
Ψηφίστηκε νόμος 1351/83 (άρθρο 11) που προέβλεπε – και εξακολουθεί να ισχύει – ότι «ουδείς απολύεται», παρά μόνον όταν υπάρχουν οι λόγοι, οι οποίοι ισχύουν και για τους δημοσίους εκπαιδευτικούς και μέσα από συγκεκριμένες διαδικασίες (ΠΥΣΠΕ, ΠΥΣΔΕ).
Η ΟΙΕΛΕ διαμορφώνει το δικό της σχέδιο νόμου για την ιδιωτική εκπαίδευση.
1984. Το ΥΠΕΠΘ διατυπώνει:
α) σχέδιο νόμου για την ιδιωτική εκπαίδευση
β) σχέδιο νόμου για την οργάνωση και λειτουργία των φροντιστηρίων.
Γ) σχέδιο νόμου για τη δημοσιοποίηση των ιδιωτικών εκπαιδευτικών που υπηρετούσαν στο δημόσιο με σύμβαση αορίσοτυ χρόνου.
Η ΟΙΕΛΕ χαρακτηρίζει τα δύο πρώτα σχέδια νόμου ως πρόχειρα και διεκδικείο ενιαία αντιμετώπιση για το σύνολο της ιδιωτικής εκπαίδευσης.
1985. Στις 27, 28, 29 Μαΐου και 2,3 Απριλίου πραγματοποιείται απεργία για την ψήφιση νόμου για την ιδιωτική εκπαίδευση. Τον Απρίλιο κατατέθηκε σχέδιο νόμου στη Βουλή που ψηφίστηκε από την κοινοβουλευτική επιτροπή Παιδείας. Τελικά με ευθύνη του ΥΠΕΠΘ το σχέδιο νόμου δεν ψηφίστηκε στην ολομέλεια της Βουλής.
1986. Ψήφιση του νόμου για τη μονιμοποίηση των ιδιωτικών εκπαιδευτικών που υπηρετούσαν στη δημόσια εκπαίδευση με σχέση αορίστου χρόνου (Νόμος 1600).
Εκπαιδευτικό συνέδριο, από τον ΣΙΕΛ Θεσσαλονίκης με θέμα «Εκπαίδευση – Κοινωνία – Εξουσία».
1987. Απεργία της ΟΙΕΛΕ στις 18, 30 και 31 Μαρτίου με αιτήματα:
α) Πρόσληψη των απολυμένων (λόγω κλεισίματος σχολείου ) ιδιωτικών εκπαιδευτικών στη δημόσια εκπαίδευση.
β) Ψήφιση ενιαίου νόμου για την ιδιωτική εκπαίδευση (ιδιωτικά σχολεία, σχολές και φροντιστήρια ).
– Η ΟΙΕΛΕ με συνεργασία της ΟΛΜΕ, ΔΟΕ, ΟΛΤΕΕ και της FISE οργανώνει στην Αθήνα διεθνή συνδιάσκεψη εκπαιδευτικών με θέμα «Παιδεία και Ειρήνη».
1988 Απεργία της ΟΙΕΛΕ στις 3,4,8,9,10,16,17 και 18 Μαρτίου με αιτήματα:
α) Ψήφιση ενιαίου νόμου για την ιδιωτική εκπαίδευση.
β) Αντιμετώπιση του συνταξιοδοτικού προβλήματος των ιδιωτικών εκπαιδευτικών που είχαν προσληφθεί και μονιμοποιηθεί στη σημόσια εκπαίδευση, πράγμα που έγινε με έκδοση Π.Δ.
– Η ΟΙΕΛΕ παρουσιάζει σχέδιο νόμου για την ιδιωτική εκπαίδευση (γενική και ΤΕΕ)
1989. – Κατατίθεται στη Βουλή σχέδιο νόμου για την ιδιωτική εκπαίδευση με τη συμφωνία της ΟΙΕΛΕ, που προκάλεσε όμως πολλές αντιδράσεις από τους ιδιοκτήτες από τους ιδιοκτήτες ιδιωτικών σχολείων. Τελικά, δεν ψηφίστηκε αφού διαλύθηκε η Βουλή εν όψει εκλογών.
– Μετά την άκαρπη προσπάθεια της ΟΙΕΛΕ να ψηφιστεί νόμος για την ιδιωτική εκπαίδευση, προωθήθηκε η κύρωση με νόμο υπουργικής απόφασης που διασφάλιζε τους ιδιωτικούς εκπαιδευτικούς από απολύσεις και μεταξύ των άλλων προέβλεπε ότι όσοι υπηρετούσαν στα ιδιωτικά σχολεία θεωρούνταν ότι έχουν σχέση εργασίας αορίστου χρόνου, ανεξάρτητα από το χρόνο πρόσληψής τους.
Η σχετική συζήτηση στη Βουλή έγινε στις 7 και ;; Σεπτεμβρίου και επισκίασε όλη τη συζήτηση του σχεδίου νόμου για την «άρση των συνεπειών του εμφυλίου πολέμου». Τελικά δεν κυρώθηκε και ουσιαστικά άνοιξε ο χορός των απολύσεων.
Μετά από λίγο καιρό το ΥΠΕΠΘ με telex στις υπηρεσίες του δέχονταν ότι ισχύ για τις απολύσεις είχαν μόνο οι διατάξεις του νόμου 682/77.
Αντίθετα, επί οικουμενικής κυβέρνησης, ο υπουργός κ. Κ. Δεσποτόπουλος αποκαθιστά τη νομιμότητα για το νομικό καθεστώς των απολύσεων των ιδιωτικών εκπαιδευτικών.
1990 Ο υπουργός Παιδείας κ. Β. Κοντογιαννόπουλος με εγκύκλιό του «καταργεί» παράνομα το άρθρο του νόμου 1351/83 και ανοίγει το δρόμο για μαζικές, αυθαίρετες και αδικαιολόγητες απολύσεις, κυρίως συνδικαλιστών, που το καλοκαίρι ανήλθαν σε 140 περίπου, διαμορφώνοντας έτσι μια δυσμενή κατάσταση στην ιδιωτική εκπαίδευση.
1991 Η ΟΙΕΛΕ ζητά την ανάκληση των εγκυκλίων που αφορούν τις παράνομες απολύσεις ιδιωτικών εκπαιδευτικών , το παράνομο καθεστώς των ωρομισθίων στην ιδιωτική εκπαίδευση, τη μισθολογική εξίσωση των εκπαιδευτικών των Ιδιωτικών Τεχνικών Λυκείων και Σχολών.
Οργανώνεται από την ΟΙΕΛΕ με τη συμμετοχή γνωστών Πανεπιστημιακών το 2ο Συνέδριο παιδείας με θέμα: «Αξιολόγηση Εκπαιδευτικού Έργου – Βασική κατάκτηση – Επιμόρφωση εκπαιδευτικών».
Στις 14 και 15 Δεκεμβρίου πραγματοποιείται το 25ο Συνέδριο της ΟΙΕΛΕ.
1992 Στις 8 Απριλίου πραγματοποιείται 24 ωρη απεργία των Ιδιωτικών Εκπαιδευτικών με αιτήματα: την αποκατάσταση της νομιμότητας στα Ιδιωτικά σχολεία και στις τεχνικές Επαγγελματικές Σχολές, με την αύξηση των αποδοχών των Ιδιωτικών Εκπαιδευτικών και την πλήρη συνταξιοδότηση με 30 χρόνια προϋπηρεσίας.
1993 Πραγματοποίηση του 26ου συνεδρίου της ΟΙΕΛΕ με εστίαση στην κατοχύρωση του υφιστάμενου θεσμικού πλαισίου για την ιδιωτική Εκπαίδευση (Νόμος 682/77, παράγωγη νομοθεσία, άρθρο 62 του Ν. 1566/85 κ.λπ).
1994 Κατόπιν επανειλημμένων παρεμβάσεων της Ομοσπονδίας, το ΥΠΕΠΘ εκδίδει την εγκύκλιο Δ5/5739/5-7-1994 η οποία ενεργοποιεί την ισχύουσα νομοθεσία και ζητά από τα ιδιωτικά σχολεία και τις εποπτικές αρχές να φροντίσουν για την πιστή εφαρμογή της. Εξακολουθούν να ισχύουν οι διατάξεις του Ν. 1351/1983
1995 – 1996 Πραγματοποίηση του 27ου συνεδρίου της ΟΙΕΛΕ για τη χάραξη πορείας με αιτήματα την ανάδειξη του Συλλόγου Διδασκόντων σε κυρίαρχο διοικητικό, εκπαιδευτικό και παιδαγωγικό όργανο, την αναμόρφωση του διδακτικού ωραρίου, τη ρύθμιση που αφορά τους 25 μαθητές ανά τμήμα και οικονομικές διεκδικήσεις.
Συμμετοχή στην πανεκπαιδευτική απεργία της 8ης Μαΐου με τα προηγούμενα αιτήματα.
1997-1998 Στις 6 και 7 Δεκεμβρίου 1997 πραγματοποιείται το 28 Συνέδριο της ΟΙΕΛΕ με συμμετοχή 11 Σωματείων απ’ όλη την Ελλάδα και προσδιορίζονται τα ακόλουθα αιτήματα η προστασία του Ιδιωτικού Εκπαιδευτικού από αυθαίρετη απόλυση, πλήρη ισοτιμία του εκπαιδευτικού έργου των Ιδιωτικών Εκπαιδευτικών με των δημοσίων, διορισμός του Ιδιωτικού Εκπαιδευτικού στο δημόσιο όταν κλείνει σχολείο, καταργείται τάξη ή καταγγέλλεται η σύμβασή του.
1999 Η ΟΙΕΛΕ σε συνεργασία με το Ινστιτούτο Εργασίας της ΓΣΕΕ διοργανώνει το 1ο Ευρωπαϊκό Συνέδριο με θέμα: « Η μη κρατική σχολική εκπαίδευση στην Ελλάδα και στις άλλες χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης ».
Συμμετοχή της ΟΙΕΛΕ στο Επιχειρησιακό Πρόγραμμα Εκπαίδευσης και Επαγγελματικής Κατάρτισης (ΕΠΕΑΕΚ).
Ψήφιση του Ν. 2740/99 που προβλέπει οι ιδιωτικοί εκπαιδευτικοί να ασκούν καθήκοντα επιτηρητών και βαθμολογητών κατά τη διεξαγωγή των Γενικών Εξετάσεων και να έχουν την δυνατότητα συμμετοχής σε προγράμματα επιμόρφωσης. Στον ίδιο νόμο προβλέπεται ότι οι παραιτήσεις των ιδιωτικών εκπαιδευτικών υποβάλλονται αυτοπροσώπως στο σχολείο και στον Προϊστάμενο του Γραφείου Εκπαίδευσης την ίδια μέρα.
2000 Ψήφιση του Ν. 2817/2000 στον οποίο προβλέπεται ότι «οι έλληνες εκπαιδευτικοί που διδάσκουν στα ξένα σχολεία υπάγονται στις διατάξεις του Ν. 682/77, όπως ισχύει».
Πραγματοποίηση σειράς εκδηλώσεων σε Κωνσταντινούπολη – Θράκη – Αθήνα στα μειονοτικά σχολεία.
Οδοιπορικό στην Πόλη με το «Τρένο Φιλίας» στις 24-29 Οκτωβρίου.
Ίδρυση του Κλαδικού Εκπαιδευτικού Ινστιτούτου ΙΝΕ/ΓΣΕΕ-ΟΙΕΛΕ.
2001 Η ΟΙΕΛΕ γίνεται μέλος της Education International( Ε.Ι.)
Διοργάνωση από ΙΝΕ/ΓΣΕΕ-ΟΙΕΛΕ στις 11,12 και 13 Μαΐου του 2ου Διεθνούς Συνεδρίου με θέμα: «Οργάνωση και Διοίκηση Σχολικών Μονάδων».
Ψήφιση του νέου υπαλληλικού κώδικα όπου αναφέρεται ότι όλα τα είδη αδειών ισχύουν και για τους ιδιωτικούς εκπαιδευτικούς καθώς και η 9μηνη άδεια ανατροφής τέκνων.
Προώθηση από την ΟΙΕΛΕ ρύθμισης για τις αποδοχές των μητέρων Ιδιωτικών Εκπαιδευτικών και πληρωμή τους από τον ΕΛΙΓΕ.
Απόσυρση από τη Βουλή τροπολογίας που ρύθμιζε θέματα απολύσεων και πέρασμα στο δημόσιο των ιδιωτικών εκπαιδευτικών.
Απόφαση του Συμβουλίου Επικρατείας που ουσιαστικά αφήνει ελεύθερες τις απολύσεις των ιδιωτικών εκπαιδευτικών.
24ωρη απεργία της ΟΙΕΛΕ στις 26 Νοεμβρίου με αίτημα την επανακατάθεση της αποσυρθείσας τροπολογίας.
Συμπαραστάτης στις προσπάθειες και η ΓΣΕΕ.
2002 Παρά την αντίθετη άποψη του Συνδέσμου Βιομηχάνων και του Βιομηχανικού Επιμελητηρίου, τελικά ΟΙΕΛΕ και ΓΣΕΕ κερδίζουν τη μάχη.
Ιστορική στιγμή για τους εκπαιδευτικούς των ιδιωτικών σχολείων, η ψήφιση του άρθρου 13 του Ν. 2986/2002, χάρη στον οποίο επιτυγχάνεται η εργασιακή τους διασφάλιση και εξίσωση νομοθετικά παλιών και νέων εκπαιδευτικών.
Διεθνές Συνέδριο στη Λευκωσία με θέμα: «Η Εκπαίδευση και οι Εκπαιδευτικοί στην Ενωμένη Ευρώπη: αναπτύσσοντας τον κοινωνικό διάλογο στην Εκπαίδευση».
Μελέτη του Κλαδικού Εκπαιδευτικού Ινστιτούτου ΙΝΕ/ΓΣΕΕ-ΟΙΕΛΕ για το θεσμό των Αναπληρωτών Εκπαιδευτικών της Δημόσιας Εκπαίδευσης.
Εγκύκλιος ΥΠΕΠΘ για τη θωράκιση του εργασιακού καθεστώτος των ιδιωτικών εκπαιδευτικών.
Θεσμοθέτηση αποζημίωσης των ιδιωτικών εκπαιδευτικών λόγω μη χρήσης της θερινής άδειας.
2003 Εκπρόσωποι Ευρωπαϊκών εκπαιδευτικών οργανώσεων από 25 χώρες στο ευρωπαϊκό ΦΟΡΟΥΜ για την Εκπαίδευση» που οργανώνει η ΟΙΕΛΕ στην Αθήνα.
Εφαρμογή του Ν. 2986/2002. Διορισμός 46 απολυμένων συναδέλφων στο Δημόσιο και ένταξη άλλων 16 στον Ενιαίο Πίνακα Αναπληρωτών.
Ψήφιση του Ν. 3194/2003. Κορυφαία κατάκτηση για τη διασφάλιση όλων των ιδιωτικών εκπαιδευτικών.
Έρευνα του Κλαδικού Εκπαιδευτικού Ινστιτούτου ΙΝΕ/ΓΣΕΕ-ΟΙΕΛΕ για το Ολοήμερο Δημοτικό Σχολείο και για το «Προφίλ των Ιδιωτικών Εκπαιδευτικών».
2004 31ο Τακτικό Πανελλήνιο Συνέδριο ης ΟΙΕΛΕ με τη συμμετοχή για πρώτη φορά 259 συνέδρων από 21 Σωματεία σε όλη την Ελλάδα.