Κι όμως… Δεν έφτανε στον Απόστολο Λακασά, τον επί χρόνια εκπαιδευτικό συντάκτη της «Καθημερινής» να γράψει πριν από περίπου δέκα ημέρες εναντίον της νέας νομοθετικής ρύθμισης για την ιδιωτική εκπαίδευση, επικαλούμενος μάλιστα διάταξη που δεν είχε ποτέ κατατεθεί στη Βουλή! Δεν του έφτανε το προ 4 ημερών παραλήρημα πως η προς ψήφιση ρύθμιση θα ανακόψει την …πρόοδο (!) στα εργασιακά που έχει επιτευχθεί τα τελευταία χρόνια (μια «πρόοδο» για την οποία η χώρα μας έχει παραπεμφθεί ενώπιον διεθνών θεσμών). Με ένα ακόμη άρθρο του στη χθεσινή κυριακάτικη έκδοση της εφημερίδας ξιφουλκεί εναντίον του άρθρου 28 του Ν/Σ για την Ελληνομάθεια αποφασίζοντας αυτή τη φορά να αλλάξει ρόλο και από «φωνή» σχολαρχών να γίνει «φωνή» θεσμών.
Ο γνωστός για τις εδώ και χρόνια προπαγανδιστικές του αρετές κ. Λακασάς ισχυρίζεται ότι η τρόικα «έχει ενστάσεις» για τη ρύθμιση και ότι με αυτήν «επιχειρείται η …ομογενοποίηση δημόσιων και ιδιωτικών σχολείων». Πλέον το μοναδικό σημείο της ρύθμισης που επικεντρώνουν σχολάρχες και συνεταιρικά ΜΜΕ είναι η αιτιολόγηση των απολύσεων. Οι μάσκες περί μπολσεβικοποίησης και Σοβιετίας έπεσαν. Κατέρρευσαν τα πλαστά επιχειρήματα για τη δήθεν κατάργηση δράσεων και την παρεμπόδιση της «εκπαιδευτικής καινοτομίας». Το μόνο που ενδιέφερε από την αρχή τους εκπροσώπους των σχολαρχών ήταν να μπορούν να «εκδιώκουν τους ρεμπεσκέδες από τα σχολεία» (για να θυμηθούμε τα ακριβή λόγια του Προέδρου των σχολαρχών τις προάλλες στη Βουλή) ελεύθερα, χωρίς έλεγχο. Οι λόγοι προφανείς στη συντριπτική πλειονότητα των πολιτών. Ο απειλούμενος εκπαιδευτικός θα βάλει ψεύτικους βαθμούς, θα αλλοιώσει ενδοσχολικές εξετάσεις, θα υπογράψει παράνομους τίτλους, δεν θα διαμαρτυρηθεί που είναι απλήρωτος επί μήνες, δεν θα διαμαρτυρηθεί που μειώνεται το ωράριό του, που δηλώνεται για τις μισές ώρες από όσες δουλεύει, που υποχρεώνεται να επιστρέψει στο χέρι του καλού καγαθού σχολάρχη τα μισά λεφτά από όσα του καταθέτουν στην τράπεζα, που δουλεύει Σαββατοκύριακα, αργίες, διακοπές, συχνά χωρίς να παίρνει δεκάρα.
Οι εκπρόσωποι των ιδιοκτητών κάνουν τη «δουλειά» τους. Η μετατροπή του εκπαιδευτικού αγαθού σε εμπόρευμα και η δυνατότητα να κρατούν το εκπαιδευτικό προσωπικό των σχολείων τους σε ομηρία για τους λόγους που προαναφέρθηκαν τους ευνοεί. Πλουτίζουν από τη μαύρη εργασία, τη φοροδιαφυγή και την εισφοροδιαφυγή, φαινόμενα που καταπολεμά η παρούσα ρύθμιση. Επιπλέον, ένα παρασύστημα εξουσίας αποτελούμενο από πολιτικούς και επιχειρηματικούς κύκλους επιδιώκει τη διαιώνιση της σάπιας αυτής κατάστασης στην ιδιωτική εκπαίδευση, διότι με αυτό τον τρόπο υψηλούς βαθμούς, τίτλους σπουδών και κατά συνέπεια πρόσβαση στις καλά αμειβόμενες θέσεις εργασίας, στα Πανεπιστήμια του εξωτερικού και εξασφαλισμένη επιτυχία σε διαγωνισμούς τύπου ΑΣΕΠ θα έχουν τα τέκνα των εκλεκτών, οι περίφημοι «Κληρονόμοι» όπως έγραφαν οι σύγχρονοι μελετητές των εκπαιδευτικών ανισοτήτων Bourdieu και Passeron.
Το πρόβλημα είναι σοβαρό, όταν στα κελεύσματα των επιχειρηματιών της εκπαίδευσης που επιδιώκουν τη συνέχιση της μη εποπτείας του Υπουργείου Παιδείας στην ιδιωτική εκπαίδευση, τη συνέχιση της ανομίας και τη διαιώνιση των ανισοτήτων σπεύδουν να ανταποκριθούν δημοσιογράφοι με δεκαετίες εμπειρίας, όπως ο κ. Λακασάς. Όταν ο πολίτης διαπιστώνει ότι η αντικειμενική και ισορροπημένη ενημέρωση μετατρέπεται σε καλοσχεδιασμένη προπαγάνδα με επαναλαμβανόμενα, ψευδή ή παραποιημένα στοιχεία, που μάλιστα κοσμούν πρωτοσέλιδα. Κυρίως, όμως, απορεί και δικαίως εξοργίζεται, όταν ένας δημοσιογράφος υπερασπίζεται την «πρόοδο στα εργασιακά» επί ημερών τρόικας, δηλαδή την κατάργηση των συλλογικών συμβάσεων, τη δραματική μείωση των εισοδημάτων, την εγκαθίδρυση μεσαιωνικών όρων εργασίας, κυρίως στον ιδιωτικό τομέα. Και, μάλιστα, επικαλείται την τρόικα ως υπερασπιστής της, κουνώντας το δάχτυλο στην επίσημη Πολιτεία που δεν σκύβει το κεφάλι στις απαιτήσεις της (που επί της ουσίας είναι απαιτήσεις των εργοδοτών). Άραγε, διαβάζει η ΕΣΗΕΑ τα κατορθώματα του εκλεκτού μέλους της, του κ. Απόστολου Λακασά;
