Εκπροσωπώντας το ΔΣ της ΟΙΕΛΕ, ο Πρόεδρος Γ. Χριστόπουλος απηύθυνε προς την 93η Γ.Σ. της ΔΟΕ τον ακόλουθο χαιρετισμό:
“Αγαπητές συναδέλφισσες,
Αγαπητοί συνάδελφοι,
Εκ μέρους του ΔΣ της ΟΙΕΛΕ σας απευθύνω θερμό χαιρετισμό και ευχές για ευόδωση των εργασιών της 93ης Γενικής σας Συνέλευσης.
Θέλω να ευχαριστήσω την ΔΟΕ, την Ομοσπονδία που στέκεται πάντοτε στο πλευρό μας, για την συμπαράσταση στο βαρύ μας πένθος για την απώλεια του Νίκου Παΐζη, παλιού αντιπροέδρου της Ομοσπονδίας μας, με τον οποίο πολλές και πολλοί είχατε συνεργαστεί στο πρόγραμμα Μελίνα, ένα πρόγραμμα που ο Νικόλας εμπνεύστηκε. Επίσης, πολλές και πολλοί χρησιμοποιήσατε τα συμπεράσματα των Εκθέσεων του ΚΑΝΕΠ-ΓΣΕΕ που επί πολλά χρόνια επιμελούνταν ως Υπεύθυνος Ερευνών. Είναι μια απώλεια για εμάς, αλλά και για ολόκληρο τον κόσμο της εκπαίδευσης.
Φωνές σαν του Νίκου, φωνές σύνεσης, επιστημοσύνης, τεκμηρίωσης, προτάσεων στο δημόσιο διάλογο, χρειάζονται σήμερα περισσότερο από ποτέ στο χώρο της Παιδείας. Σε έναν χώρο που τα τελευταία χρόνια έχει γίνει πειραματόζωο πολιτικών που προκρίνουν την υποχρηματοδότηση και τροφοδοτούν την εμπορευματοποίηση. Τα είχαμε πει και το 2017 και το 2019, δυστυχώς πρέπει να τα πούμε και σήμερα με ακόμη μεγαλύτερη ένταση. Βρισκόμαστε σε ένα ιδιαίτερα κρίσιμο σημείο, όπου ξεδιπλώνεται η απόπειρα θεμελίωσης ενός κακέκτυπου του βρετανικού συστήματος εκπαίδευσης. Ένα σύστημα που βασίστηκε, όπως πολλοί γνωρίζετε, στην κατηγοριοποίηση των σχολείων, στην ελεύθερη γονεϊκή επιλογή και στα vouchers και, τελικά, στην μεταφορά της εποπτείας των δημόσιων σχολείων στην τοπική αυτοδιοίκηση. Αυτή τη στιγμή επιχειρείται η κατηγοριοποίηση με την φαρσοκωμωδία της αξιολόγησης που δεν διαθέτει σοβαρά χαρακτηριστικά ποιοτικής αποτίμησης του συστήματος. Θυμίζω ότι έχει προαναγγελθεί από το 2023 η ελεύθερη γονεϊκή επιλογή που, αν εφαρμοστεί όπως στις αγγλοσαξωνικές χώρες, θα προκαλέσει σεισμικές αλλαγές στο χώρο της δημόσιας παιδείας. Μεγάλος αριθμός σχολείων θα κλείσουν ή θα συγχωνευθούν και θα τεθεί σε κίνδυνο η οργανικότητα, καθώς θα απειληθούν εκατοντάδες θέσεις εργασίας. Κυρίως όμως ανοίγει ο δρόμος για να τεθούν δημόσια σχολεία που δεν θα έχουν χρηματοδότηση υπό την εποπτεία ακόμη και ιδιωτών.
Δεν είναι όμως μόνο οι βασικές πολιτικές γραμμές που ευνοούν την εμπορευματοποίηση της εκπαίδευσης. Ο διάβολος κρύβεται στις λεπτομέρειες. Πότε ξεκίνησε η έκρηξη εγγραφών στα ιδιωτικά σχολεία; Στην περίοδο της πανδημίας, όταν με απόφαση της κ. Κεραμέως τα ιδιωτικά σχολεία μπορούσαν να επιλέξουν όποια πλατφόρμα επιθυμούσαν για την τηλεκπαίδευση και είχαν τη δυνατότητα να κάνουν μάθημα από το πρωί. Ενώ τα παιδιά ενός «κατώτερου» Θεού; Τα παιδιά των δημόσιων; Από τις 2 έως τις 5, κι όποιος αντέξει, όποιος μπορέσει. Τι θα συμβεί στο μέλλον, όταν ο βαθμός των τάξεων του Λυκείου θα μετρά για τις Πανελλαδικές Εξετάσεις ή το υπό σχεδιασμό Εθνικό Απολυτήριο; Πόσες τρύπες θα βρίσκουν οι γόνοι των εκλεκτών για να κλέβουν θέσεις στο Πανεπιστήμιο (και μετέπειτα στην αγορά εργασίας) από τα δικά μας παιδιά, τα παιδιά των κορόιδων; Για πόσο θα ανεχόμαστε την στάση του Υπουργείου Παιδείας που αρνείται να ασκήσει ουσιαστικό εποπτικό ρόλο και επιτρέπει παράνομες πρακτικές να ανθούν; Πρακτικές που υπονομεύουν τη δημόσια εκπαίδευση και το δημόσιο σχολείο;
Έχουμε ξαναπεί και παλιότερα. Οι δυσμενείς αλλαγές που συμβαίνουν στην ιδιωτική εκπαίδευση έρχονται με κάποιο τρόπο και στη δημόσια. Η ελεύθερη γονεϊκή επιλογή και τα voucher μπορούν να αποτελέσουν όχημα απελευθέρωσης των απολύσεων ακόμη και στο δημόσιο. Η δημιουργική ασάφεια στη λειτουργία των δημόσιων σχολείων εκτός διδακτικού ωραρίου, θα μπορούσε να οδηγήσει πολύ σύντομα σε επέκταση του εργασιακού έτους και σε δραματική συρρίκνωση της καλοκαιρινής άδειάς μας. Η ασήκωτη γραφειοκρατία και τα συνεχώς ογκούμενα καθήκοντα κάνουν τον εργασιακό μας βίο αφόρητο και ναρκοθετούν την ποιότητα στη διδασκαλία μας. Σε συνδυασμό με τη μισθολογική καθήλωση που μας έχει φέρει στο επίπεδο του τέταρτου χειρότερα αμειβόμενου εκπαιδευτικού προσωπικού στην Ε.Ε., οι προοπτικές για το λειτούργημα του εκπαιδευτικού είναι ζοφερές.
Γι΄αυτό οφείλουμε όλες και όλοι μαζί να παλέψουμε. Είμαστε επιστήμονες, είμαστε οργανικοί διανοούμενοι, ασκούμε λειτούργημα με τεράστια ειδική αξία. Αξίζουμε περισσότερα. Αξίζουμε να εργαζόμαστε με αξιοπρέπεια. Χωρίς όμως ενότητα όλων των χώρων της εκπαίδευσης, η μάχη αυτή θα είναι άνιση. Και δεν θα την χάσουμε μόνο εμείς, θα την χάσει η κοινωνία, θα την χάσουν οι μελλοντικές γενιές.
Σας ευχαριστώ.
