Ο συνάδελφος Κωνσταντίνος Πατσαρός, δάσκαλος στη Σχολή Μωραΐτη και συγγραφέας, παρουσιάζει αυτή την Πέμπτη (12 Μαΐου) και ώρα 19.30 στο Public Συντάγματος δύο βιβλία του, «Ο άνθρωπος φωτιά» και «Η μάχη στο ποτάμι».
Η παρουσίαση θα έχει και αυτή «άρωμα» ιδιωτικής εκπαίδευσης, καθώς θα μιλήσει για τα βιβλία και το συγγραφέα ο Μιχάλης Νικηφορίδης, συνάδελφος του Κωνσταντίνου στη Σχολή Μωραΐτη και μέλος του ΔΣ της ΟΙΕΛΕ. Θα προλογίσει, επίσης, τον συγγραφέα η Ελένη Σβορώνου, συγγραφέας, κριτικός παιδικής και νεανικής λογοτεχνίας.
Εκεί κοντά ήταν η πιο ηλικιωμένη ελιά από όλες, το μεγαλύτερο δέντρο του κτήματος, γύρω στα τριακόσια χρόνια ζωής, περήφανη γιαγιά, δέσποζε για να μας καλωσορίζει κάθε φορά που ερχόμασταν στο νησί, αλλά και να μας αποχαιρετάει όταν με βαριά καρδιά αναχωρούσαμε. Εκείνο το βράδυ έπρεπε να χωθώ στα πίσω καθίσματα, να κουκουλωθώ με το πανί και να φύγω όσο γίνεται μακρύτερα. Δεν ήθελα να με δει που την παρατούσα έτσι στην πιο δύσκολη στιγμή της. Τόσες οικογένειες τη φρόντισαν όλα αυτά τα χρόνια, της έδωσαν νερό να ξεδιψάσει, έζησαν μαζί της, και εμείς, όταν τα βρήκαμε σκούρα, μαζέψαμε τα μπογαλάκια μας σε δευτερόλεπτα και την παρατήσαμε να σιγοκαίγεται, να γίνεται κάρβουνο. Δεν άντεξα όμως… Η πυρκαγιά άλλαξε τα πάντα στο νησί, το καλοκαίρι απέκτησε διαφορετικό χρώμα. Οι υποσχέσεις που δόθηκαν από τον προηγούμενο Αύγουστο κάηκαν μαζί με τις πρώτες ελιές, θάφτηκαν στη στάχτη. Τρεις φίλοι ξετυλίγουν το μυστήριο της φωτιάς και συγκρούονται με το παρελθόν. Ακολουθούν τα ίχνη του ανθρώπου φωτιά, ανακαλύπτουν κρυμμένα μυστικά, αναζητούν την αλήθεια.
Η «Ιλιάδα» είναι ένα ποίημα χιλιάδων στίχων, με πολλές μικρές και μεγάλες ιστορίες. Την καλύτερη ιστορία εντοπίζει ο συγγραφέας και δάσκαλος Κωνσταντίνος Πατσαρός προς το τέλος του έπους, στη ραψωδία Φ. Εκεί ο Όμηρος βάζει τον Αχιλλέα να αντιμετωπίζει πολυάριθμους Τρώες, αλλά και τον Σκάμανδρο, τον ξακουστό ποταμό της Τροίας. Η εξέλιξη της αναμέτρησης είναι ιδιαίτερα απρόβλεπτη… Ο βραβευμένος συγγραφέας αφηγείται την αναμέτρηση του Αχιλλέα με τον Σκάμανδρο φωτίζοντας την οικολογική της διάσταση, η οποία είναι ιδιαίτερα σημαντική, συχνά όμως παραγνωρισμένη.