Η ΟΙΕΛΕ τιμά την ημέρα αγώνων και θυσίας του παγκόσμιου εργατικού κινήματος σε μια εξαιρετικά δύσκολη και σοβαρή συγκυρία. Ο μετασχηματισμός των διαδικασιών παραγωγής στο πλαίσιο της 4ης βιομηχανικής επανάστασης αλλά και της διαρκούς υγειονομικής κρίσης λαμβάνει χώρα στην περίοδο της ηγεμονίας του νεοφιλελευθερισμού και της εφαρμογής της πιο άγριας και κυνικής μορφής καπιταλισμού.
Πλέον, οι σχέσεις εργασίας χάνουν τα «παραδοσιακά» τους χαρακτηριστικά. Η ψηφιοποίηση στη συντριπτική πλειονότητα των εργασιακών χώρων δημιουργεί νέες προκλήσεις για το συνδικαλιστικό κίνημα, καθώς αυξάνονται δραματικά οι δυνατότητες εκμετάλλευσης των εργαζόμενων και ευνοείται η παράκαμψη της νομιμότητας με την πρόθυμη βοήθεια της συντριπτικής πλειονότητας των κυβερνώντων στον πλανήτη. Νωπή είναι, άλλωστε, η σκανδαλώδης απόφαση του Ευρωκοινοβουλίου για τριετή αναστολή της αποσύνδεσης από την ηλεκτρονική εργασία, γεγονός που θεωρητικά επιτρέπει στον εργοδότη να κρατά ψηφιακά δέσμιο τον εργαζόμενο 24 ώρες το 24ωρο. Δικαιώνεται έτσι περίτρανα ο μέγας ιστορικός Eric Hobsbawm που λίγο πριν πεθάνει είχε προειδοποιήσει πως στόχος του νεοφιλελευθερισμού είναι η επιστροφή του εργαζόμενου στο επίπεδο ζωής της προβιομηχανικής επανάστασης: οικονομική και ηθική εξαθλίωση με ατελείωτες ώρες εργασίας.
Στη χώρα μας η κυβέρνηση Μητσοτάκη έχει ήδη εκκινήσει τη μεγαλύτερη αποδόμηση εργασιακών σχέσεων στην ιστορία μετά την ψήφιση του Ν. 2112/1920. Μετά την κατάργηση του σπουδαίου λόγου απόλυσης και την εξουδετέρωση της διαιτησίας που καθιστά σχεδόν αδύνατη κάθε συλλογική διαπραγμάτευση, μετά την «προειδοποιητική» για ολόκληρο τον ιδιωτικό τομέα εισαγωγή στο νόμο για τους ιδιωτικούς εκπαιδευτικούς της βλαπτικής μεταβολής των όρων εργασίας, φθάνει τώρα το εργασιακό νομοσχέδιο που συμπυκνώνει τη νεοφιλελεύθερη φιλοσοφία για την εργασία. Ο δημόσιος διάλογος επικεντρώνεται μόνο στο ωράριο και στην κατάργηση του 8ώρου (που ήδη καταστρατηγείται σε μεγάλο τμήμα του ιδιωτικού τομέα), όταν επί της ουσίας η αλλαγή που επιχειρείται είναι πολύ βαθύτερη και πιο οδυνηρή. Το νομοσχέδιο Μητσοτάκη-Χατζηδάκη ανοίγει την κερκόπορτα κατάργησης κάθε συλλογικής σύμβασης και την δια της «ευγενούς» βίας του αφεντικού επιβολή των ατομικών συμβάσεων παντού. Έτσι θα καταστεί κάθε συλλογική διαδικασία περιττή και ο συνδικαλισμός θα τελεί υπό ιδιότυπη απαγόρευση, διότι πέραν των υπολοίπων, η υποχρέωση ψηφιοποίησης των αρχείων των εργατικών σωματείων υπό την εποπτεία του Υπουργείου Εργασίας (ή, όπως λέει ο λαός μας, ο διορισμός του λύκου στη φύλαξη των προβάτων…) σημαίνει ότι τα ονόματα των συνδικαλιζόμενων θα μεταφέρονται άμεσα από το γραφείο Χατζηδάκη στους εργοδότες. Εμείς ειδικά στην ΟΙΕΛΕ, δεν ξεχνούμε την περίφημη ιστορία του αντι-ΣΕΦΚ, όταν στοιχεία συνδικαλιστών «διέρρευσαν» έντεχνα από το Πρωτοδικείο σε εργοδότες που μάλιστα τα δημοσιοποίησαν στο διαδίκτυο.
Στους άγριους τούτους καιρούς, μόνα όπλα των εργαζόμενων είναι ο αγώνας, η γνώση και η ενότητα. Ενότητα πέρα και πάνω από μικροπολιτικές και μικροσυντεχνιακές επιδιώξεις. Ο εχθρός είναι κοινός, είναι ήδη intra portas. Ας τιμήσουμε τον αγώνα και το αίμα των εργατών του Σικάγο το 1886. Ας τιμήσουμε τους αγώνες του ελληνικού συνδικαλιστικού κινήματος με απαρχή την Πρωτομαγιά του 1896. Ας πορευτούμε όλοι μαζί, διατηρώντας τις κοσμοθεωρητικές και ιδεολογικές μας διαφορές, αλλά παραμερίζοντάς τις την ώρα της μάχης για το κοινό καλό.
Η ΟΙΕΛΕ καλεί κάθε συναδέλφισσα και συνάδελφο να συμμετέχουν στις εκδηλώσεις των Εργατικών Κέντρων και των πρωτοβάθμιων σωματείων σε όλη τη χώρα, ενώνοντας τη φωνή τους με αυτή όλων των εργαζόμενων.
Για να ανατραπούν τα σχέδια ολοκληρωτικής απορρύθμισης τω εργασιακών σχέσεων που επιβάλλει η κυβέρνηση.
Για ένα καλύτερο μέλλον για τον κόσμο της εργασίας, για τους ανέργους, για τους μη προνομιούχους, για τη νέα γενιά.
Δημοσιοποιούμε εδώ ψηφίσματα πρωτοβάθμιων σωματείων μας για την Εργατική Πρωτομαγιά.
