Η παρωδία διαλόγου που επέβαλε η Υπουργός Παιδείας για το εκτρωματικό νομοσχέδιο της ιδιωτικής εκπαίδευσης επεκτάθηκε δυστυχώς και στο ναό της Δημοκρατίας, στο Κοινοβούλιο. Με μια πρωτοφανή στα ιστορικά χρονικά απόφαση του Προέδρου της Επιτροπής, προφανώς μετά από εντολή Κεραμέως και ΝΔ κόπηκαν όλοι οι φορείς που προτάθηκαν από κόμματα της αντιπολίτευσης, όπως η ΓΣΕΕ, η ΑΔΕΔΥ, η ΔΟΕ, η ΑΣΓΜΕ με το πρόσχημα της…επικάλυψης και του κινδύνου να ακουστεί…πολλές φορές η ίδια άποψη (τουλάχιστον αυτό επικαλέστηκε ο κ. Στύλιος). Για να καταπολεμηθεί αυτή η επικάλυψη κλήθηκαν τρεις (!) εργοδοτικοί φορείς, οι δύο μάλιστα ακριβώς του ίδιου αντικειμένου (νηπιαγωγείων). Δυστυχώς, φαίνεται ότι ολισθαίνουμε σε μια εποχή αυθαιρεσίας και ολοκληρωτισμού και φοβούμαστε ότι τα χειρότερα δεν έχουν έρθει ακόμη.
Η αυθαιρεσία αυτή έφθασε σε δυσθεώρητα ύψη με τις συνεχείς, γεμάτες μένος επιθετικές παρεμβάσεις της Υπουργού Παιδείας εναντίον της ΟΙΕΛΕ και του Προέδρου της. Κατανοητός ο εκνευρισμός της Υπουργού για την αποκάλυψη των σχέσεων ανάμεσα στη ΝΔ και τους εκπροσώπους των σχολαρχών και για την πλήρη κατανόηση της κοινωνίας ότι νομοθετεί αποκλειστικά για την εργοδοτική πλευρά. Δυστυχώς, με αυτό το νομοθέτημα περνάει στην ιστορία δίπλα στον κ. Αρβανιτόπουλο ως οι άνθρωποι που διαλύουν την ιδιωτική εκπαίδευση, που υποβαθμίζουν το ιδιωτικό σχολείο ως αμιγή επιχείρηση και που βάζουν σε κίνδυνο την ευρωπαϊκή απομόνωση του ελληνικού εκπαιδευτικού συστήματος.
Είναι, επίσης, χαρακτηριστικό ότι η τοποθέτηση του Προέδρου της ΟΙΕΛΕ όχι μόνο διακοπτόταν συνεχώς από την Υπουργό και τον Πρόεδρο της Επιτροπής, αλλά επετράπη στον Πρόεδρο των ιδιοκτητών ο διπλάσιος χρόνος ομιλίας. Δυστυχώς του επετράπη και κάτι ακόμη χειρότερο, να εξαπολύει άθλια ψεύδη μεταξύ των οποίων το απίστευτο: ότι δήθεν ο Πρόεδρος της ΟΙΕΛΕ ήταν παρών σε συνάντηση του τότε Υπουργού Παιδείας κ. Γαβρόγλου με την τρόικα! Το ψέμα αυτό, προς κατάπληξη όλων, υιοθέτησε και η ίδια η Υπουργός Παιδείας που είναι έκθετη για το ότι η ρητορική της για το νομοσχέδιο υπαγορεύθηκε από τους σχολάρχες. Επίσης, πέρα από τη διαστρέβλωση της πραγματικότητας και την υιοθέτηση όλων των επιχειρημάτων του συνδέσμου των ιδιοκτητών, η Υπουργός Παιδείας δεν απάντησε σε τίποτα από αυτά που της έθεσε ο Πρόεδρος της ΟΙΕΛΕ. Ούτε κουβέντα για την απόλυτη ελευθερία των ιδιωτικών σχολείων να διεξάγουν απογευματινές δράσεις με το σημερινό νομοθετικό καθεστώς.Ούτε κουβέντα για το γεγονός ότι πίσω από την κατάργηση της αιτιολόγησης των απολύσεων από τριμελή επιτροπή δικαστών κρύβεται η πρόθεση να απολύονται όλοι και κυρίως αυτοί που είτε αρνήθηκαν να παρανομήσουν, είτε διεκδίκησαν δεδουλευμένα, είτε είχαν κοινωνική δράση. Διότι κανείς ιδιωτικός εκπαιδευτικός, όπως τόνισε σε παρέμβασή του ο Γενικός Γραμματέας της ΟΙΕΛΕ Γ. Χριστόπουλος, δεν έχει ούτε την οικονομική πολυτέλεια, ούτε το χρόνο (οι υποθέσεις αυτές εκδικάζονται σε δύο έως πέντε χρόνια) να διεκδικήσει τη δικαίωσή του στη δικαιοσύνη. Μ’ αυτό τον τρόπο επιδιώκουν την υποταγή όλων στο νόμο του σχολάρχη και την επιβολή της σιωπής των αμνών στα ιδιωτικά σχολεία.
Είναι εντυπωσιακό, τέλος, ότι οι εκπρόσωποι γονέων και των υπόλοιπων εργοδοτικών οργανώσεων, απλώς παπαγάλισαν ανακοινώσεις του Υπουργείου Παιδείας. Κυρίως προκάλεσε αλγεινή εντύπωση η φράση του εκπροσώπου «γονέων» περί ελέγχων «σκοπιμότητας» στα σχολεία. Μια φράση-αντιγραφή από την παρουσίαση του νομοσχεδίου στα ΜΜΕ. Επιτρέπεται γονέας να ομιλεί ως σχολάρχης και να ζητά λιγότερο έλεγχο, προφανώς για να μην ερευνώνται οι παραβιάσεις των ιδιωτικών σχολείων; Μήπως αυτό υποκρύπτει άλλες σχέσεις ανάμεσα σε ένα πολύ συγκεκριμένο κομμάτι γονέων και στους ιδιοκτήτες; Μήπως αυτό αποκαλύπτει την πραγματική χρησιμότητα της περίφημης αυτής Επιτροπής στο διάλογο-καρικατούρα του Υπουργείου Παιδείας;
Η τοποθέτηση του Προέδρου της ΟΙΕΛΕ
Τοποθέτηση ΟΙΕΛΕ στην Επιτροπή Μορφωτικών Υποθέσεων της Βουλής
Κυρία Υπουργέ,
Έχετε δικαίωμα είτε για λόγους ιδεολογικούς-πολιτικούς, είτε για λόγους εκπλήρωσης προεκλογικών υποχρεώσεων που έχετε αναλάβει να νομοθετήσετε για την ιδιωτική εκπαίδευση. Θα έπρεπε όμως να τηρήσετε στοιχειωδώς τους κανόνες ενός δημοκρατικού, παραγωγικού διαλόγου.
Αντ’ αυτού, μας καλέσατε σε μια καρικατούρα δήθεν διαλόγου, όχι για να ακούσετε, αλλά να μας παρουσιάσετε ένα έτοιμο σχέδιο νόμου που είναι εμφανές πως έχει καταρτιστεί από τους εκπροσώπους των σχολαρχών, καθώς από τις απαντήσεις σε ερωτήματα δημοσιογράφων αλλά και από δηλώσεις σας αποδείξατε ότι δεν γνωρίζετε ούτε το παρόν σχέδιο νόμου ούτε τι ίσχυε μέχρι σήμερα. Κι αυτό είναι βαθιά προβληματικό για την Παιδεία.
Μιλήσατε για το νομοσχέδιο Φίλη, ότι τάχα έγινε χωρίς διαβούλευση. 1 χρόνο και 3 μήνες διήρκεσε ο δημόσιος διάλογος για τον 4415/2016. 1 μήνα μετά την Επιτροπή Μορφωτικών Υποθέσεων ψηφίστηκε ο νόμος. Ακόμη κι ο μέχρι σήμερα χειρότερος Υπουργός για τα της ιδιωτικής εκπαίδευσης, ο κ. Αρβανιτόπουλος, μας είπε ότι οι ελεύθερες απολύσεις ήταν απαίτηση της τρόικα. Εσάς ποια ήταν η διαβούλευση σας; Ότι με πήρατε Παρασκευή βράδυ να έρθω Δευτέρα πρωί να μιλήσουμε για νομοσχέδιο που θα παραδίδατε στον Πρωθυπουργό την Τρίτη;
Ή μήπως θεωρείτε διαβούλευση να επιτρέπει η ομάδα σας στο open.gov να περνάνε σχόλια που αποκαλούν τους εκπαιδευτικούς «κοπρίτες», ή να επιτρέπετε στους συνάδελφούς σας βουλευτές να αποκαλούν τους συναδέλφους μας «τενεκέδες»; Είναι αυτή η άποψή σας για τους εκπαιδευτικούς;
Και μιας που μιλήσατε για …κόπιπάστε στο άρθρο 3, ας σας ενημερώσουν οι παντοτινοί φίλοι σας ότι αυτά τα έγραφαν οι …πρώην φίλοι σας, οι ιδιοκτήτες Φροντιστηρίων και Κέντρων Ξένων Γλωσσών που από όσο βλέπω δεν τολμήσατε, ούτε αυτούς, να καλέσετε σήμερα στην Επιτροπή. Όπως δεν τολμήσατε να καλέσετε συλλόγους εκπαιδευτικών που δεν ανήκουν στην ΟΙΕΛΕ, δεν τολμήσατε να καλέσετε τη ΔΟΕ, τη ΓΣΕΕ, την Ανώτατη Συνομοσπονδία Γονέων, αλλά επιλέξατε ένα ασφαλές και ελεγχόμενο κοινό. Έτσι όπως έχετε μάθει να διαβουλεύεστε. Με φίλους και κολλητούς, για να μην ακουστεί δυνατά η αντίθετη φωνή.
Ας δούμε όμως τι γνωρίζετε για το τι ισχύει και τι νομοθετείτε:
Εξηγούμαι:
- Μιλήσατε για δήθεν «οιωνεί» μονιμότητα των ιδιωτικών εκπαιδευτικών. Ποια μονιμότητα, κυρία Υπουργέ; Ελεύθερα απολύονται και σήμερα οι ιδιωτικοί εκπαιδευτικοί αορίστου χρόνου, απλώς, όπως προβλέπεται σε ολόκληρη την Ε.Ε., η καταγγελία σύμβασης ελέγχεται από ανεξάρτητη αρχή (σε άλλες χώρες υπάρχει ειδικό «εκπαιδευτικό δικαστήριο»).
Μιλήσατε με πάθος για την εμπιστοσύνη στη Δικαιοσύνη και στους δικαστές. Ξεχνάτε ότι αυτή η ανεξάρτητη επιτροπή της παρ. 9 του άρθρου 56 του Ν. 4472/2017 που σήμερα θέλετε να καταργήσετε αποτελείται από Πρωτοδίκες ειδικευμένους στις εργατικές διαφορές που υποδεικνύονται από το Τριμελές Συμβούλιο Διεύθυνσης του Πρωτοδικείου; Στην επιτροπή αυτή που λειτουργεί από το 2017 η συντριπτική πλειονότητα των εκπαιδευτικών απολύεται. Όμως οι ιδιοκτήτες θέλουν να είναι απολύτως βέβαιοι ότι θα μπορούν να απολύουν τους πάντες. Αυτούς που έχουν διεκδικήσει οφειλόμενα, αυτούς που αρνήθηκαν να παρανομήσουν αλλοιώνοντας βαθμούς, που έχουν κοινωνική δράση. Καθ’ υπόδειξη των σχολαρχών οδηγείτε τις υποθέσεις στα δικαστήρια, γεγονός τόσο χρονοβόρο και κοστοβόρο για κάθε εκπαιδευτικό που καθιστά σχεδόν αδύνατη την προσφυγή.
Η αλήθεια είναι ότι επιδιώκετε εσείς και οι σχολάρχες να επιβληθεί η Σιωπή των Αμνών στα ιδιωτικά σχολεία. Για να μεταβληθεί το ιδιωτικό σχολείο σε έναν απέραντο μηχανισμό παρανομίας.
- Όταν σας ρώτησαν για τις απογευματινές δράσεις, για μια ακόμη φορά ψεύδεστε (ή έχετε πιαστεί αδιάβαστη), δηλώνοντας ότι εσείς νομοθετείτε πρώτη φορά την επέκταση του ωρολογίου προγράμματος στις 40 ώρες, ενώ ήδη ισχύει! Δηλώσατε επίσης σε δημοσιογράφους ότι μέχρι σήμερα δήθεν απαγορεύονταν οι απογευματινές δράσεις. Βεβαίως, η παράθεση την επόμενη μέρα των ισχυουσών ρυθμίσεων στα ΜΜΕ σας εξέθεσε. Η αλήθεια είναι απλή. Επιτρέπονται τα πάντα, οποιαδήποτε δράση με απλή δήλωση του ιδιοκτήτη, με μια όμως υποχρέωση. Να δηλώνουν οι ιδιοκτήτες διδάσκοντες και μαθητές για να συγκρατείται η αδήλωτη εργασία (που με βάση έρευνά μας το 2013 στο απογευματινό κομμάτι είχε φτάσει το 95%) και η φοροδιαφυγή. Με την πλήρη απόσυρση κάθε εποπτείας από το τμήμα των απογευματινών δράσεων αποκαλύφθηκε δυστυχώς η πραγματική σας στόχευση: να εργάζονται οι ιδιωτικοί εκπαιδευτικοί χωρίς ωράριο, χωρίς αμοιβή πλέον του μισθού, Σαββατοκύριακα, αργίες, διακοπές για να γεμίζει το ταμείο των συνεργατών σας με μαύρο χρήμα. Είναι η ακραία, ρατσιστική αντίληψη του εργαζόμενου-είλωτα. Γιατί αυτή είναι, όπως φαίνεται, η άποψή σας για οποιονδήποτε δεν είναι σχολάρχης στην εκπαίδευση. Ότι αποτελεί ένα κατώτερο είδος ανθρώπου που του αξίζει να ζει σε μια εργασιακή κόλαση.
- Το άκρον άωτον την άγνοιας. Νομοθετείτε για ενδοσχολική αξιολόγηση, ενώ ήδη υπάρχει θεσμοθετημένη, αυτόνομη διαδικασία αξιολόγησης από ιδιωτικό σχολείο με την μέθοδο που προβλέπει η παρ. 8 του άρθρου 56 του Ν. 4472/2017 για τη διδακτική ανεπάρκεια και την επαγγελματική ασυνέπεια. Τι θα ισχύσει τελικά, γνωρίζετε;
Να αναφερθώ, όμως, και σε άλλα σημεία του νομοσχεδίου που προκαλούν τη νοημοσύνη μας και την κοινή λογική:
- Το Εθνικό Πλαίσιο Προσόντων αντιστοιχίζεται με το Ευρωπαϊκό Πλαίσιο Προσόντων. Ποιος είναι ο στόχος της αντιστοίχισης, σύμφωνα με την Ευρωπαϊκή Ένωση; Να είναι διαφανείς οι διαδικασίες, ώστε να διασφαλίζεται η ποιότητα και η νομιμότητα των τίτλων. Απαιτούμενη προϋπόθεση, σύμφωνα με τους ευρωπαϊκούς θεσμούς, η συναίνεση των εθνικών κοινωνικών εταίρων. Εσείς τα κάνετε; Χωρίς κανένα διάλογο, καμιά κοινωνική συμφωνία, απεμπολείτε την συνταγματικά καθιερωμένη ευθύνη του κράτους στον έλεγχο των διαδικασιών για τους τίτλους σπουδών και την εναποθέτετε πλήρως στην ευθύνη του εργοδότη.
– Έχετε αντιληφθεί ότι με το νομοθέτημα αυτόακυρώνετε επί της ουσίας την αντιστοίχιση κάθε προσόντος από το Επίπεδο 1 έως το Επίπεδο 4, από το απολυτήριο Δημοτικού μέχρι αυτό του Λυκείου με τα αντίστοιχα ευρωπαϊκά;
– Έχετε αντιληφθεί ότι η δυνατότητα του σχολάρχη να απολύει χωρίς καμιά διαδικασία μέσα στη σχολική χρονιά ακόμη και την ίδια την ημέρα κατάθεσης των βαθμολογιών, ακόμη και την ίδια ημέρα διενέργειας των ενδοσχολικών εξετάσεων, θέτει μείζον θέμα διαφάνειας των ελληνικών διαδικασιών και προκαλεί ανισονομία ανάμεσα σε μαθητές όχι μόνο μέσα στην Ελλάδα, αλλά και σε ευρωπαϊκό επίπεδο, καθώς οι τίτλοι χρησιμοποιούνται για εισαγωγή σε ξένα Πανεπιστήμια και στην αγορά εργασίας;
- Μια μικρή ιστορική εισαγωγή. Ο Νόμος 2986/2002 ψηφίστηκε παρά την αρνητική ψήφο 13 βουλευτών του ΠΑΣΟΚ. Και παρά το γεγονός ότι ο τότε επικεφαλής της ΝΔ ότι θα τον καταργήσει, η Υπουργός Παιδείας Μαριέτα Γιαννάκου τον στήριξε και πάταξε την ανομία, κλείνοντας δεκάδες παράνομα ιδιωτικά σχολεία και ψηφίζοντας τον θεμελιώδη Ν. 3577/2007 για την αντιμετώπιση του φαινομένου των παράνομων τίτλων σπουδών από ιδιωτικά εκπαιδευτήρια, χιλιάδες κάτοχοι των οποίων εργάζονται σήμερα στο Δημόσιο. Γνωρίζετε ότι με το νομοθέτημα αυτό ακυρώνεται επί της ουσίας ο νόμος αυτός της Μαριέττας Γιαννάκου που κατάφερε να ελέγξει αποτελεσματικά το ζοφερό χώρο της ιδιωτικής τεχνικής και επαγγελματικής εκπαίδευσης;
- Με λίγα λόγια, έχετε αντιληφθεί ότι, προκειμένου να ικανοποιήσετε 150 επιχειρηματίες, βάζετε βόμβα στα θεμέλια του εκπαιδευτικού συστήματος, με κίνδυνο να το απομονώσετε από την Ευρώπη; Ξεχνάτε τι έγινε το 2014 με την καμπάνα της Κομισιόν στη χώρα και των μέτρων που επέβαλε για να αποκατασταθεί ρυθμιστικό πλαίσιο στην ιδιωτική εκπαίδευση και να διασφαλίζεται η νομιμότητα των τίτλων; Ή μήπως αυτά σας τα κρύβουν έντεχνα οι σχολάρχες γα να περάσετε τσάτρα-πάτρα το ρουσφέτι τους;
- Δεν μπορώ να μην αναφερθώ στην πλέον χυδαία ρύθμιση του νομοσχεδίου που επιβεβαιώνει πώς βλέπετε, κυρία Υπουργέ, τους ιδιωτικούς εκπαιδευτικούς. Πρόκειται για την περίφημη «παραίτηση από μέρους του ωραρίου» που στην ουσία είναι εξαναγκασμένη συναίνεση στη μείωση του ωραρίου τους με την απειλή της απόλυσης. Αυτό που ακόμη και η εργατική νομοθεσία αποτρέπει, το κάνετε νόμο του κράτους. Μήπως έχετε την εντύπωση πως οι ιδιωτικοί εκπαιδευτικοί δεν χρειάζονται μισθό, είναι χομπίστες εισοδηματίες που δεν τους ενδιαφέρει αν εργάζονται με 1000 ή 150 ευρώ; Δεν το νομίζω. Πιστεύω ότι το σχέδιό σας, ή το σχέδιο αυτών που σας υπαγόρευσαν το νόμο είναι να περικόπτετε δια της βίας το ωράριο του εκπαιδευτικού στο σχολείο για να εργάζεται με τα μισά χρήματα το βράδυ στο φροντιστήριο του σχολάρχη. Καταντάτε την ιδιωτική εκπαίδευση λονδρέζκη φάμπρικα του 19ου αιώνα με τον εκπαιδευτικό βιομηχανικό εργάτη να παλεύει για ένα κομμάτι ψωμί από το πρωί μέχρι το βράδυ.
- Τραγική είναι και η μετατροπή των ιδιωτικών εκπαιδευτηρίων σε ένα παιδαγωγικό πολυκατάστημα, με αποτέλεσμα να υποχρεωθούν, για να έχουν πελατεία στα φροντιστήρια ή στα ΚΞΓ τους, να ρίξουν την ποιότητα των υπηρεσιών που παρέχουν. Το χειρότερο είναι ότι για πρώτη φορά (διότι δεν υπήρχε καμιά θεσμοθετημένη δυνατότητα ίδρυσης τέτοιων δομών στον 682/77) ενσωματώνονται δομές παραπαιδείας στο τυπικό εκπαιδευτικό σύστημα με ανυπολόγιστες συνέπειες στο κοινωνικό αγαθό της εκπαίδευσης.
- Και επειδή αναφέρετε ως επιχείρημα δήθεν προστασίας των εργαζόμενων την κατάργηση της διετίας, ειλικρινά ερωτώ; Περνάτε εμάς και την κοινωνία για ανόητους; Δεν ξέρει κάθε ιδιωτικός εκπαιδευτικός, αλλά και κάθε πολίτης ότι σε μια σύμβαση διετίας η σύμβαση δεν καταγγέλλεται στη διάρκειά της, ενώ στην αορίστου καταγγέλλεται από την πρώτη ημέρα; Δεν ξέρουμε ότι ο στόχος είναι να μην προλαβαίνει ο ιδιωτικός εκπαιδευτικός να κλείνει δύο χρόνια για να μην δικαιούται αποζημίωση απόλυσης; Κι επειδή κάνατε λόγο για 300 απολύσεις στη διετία, να σας απαντήσω ότι πρώτον, δεν τις κάναμε εμείς τις απολύσεις, αλλά οι συνεταίροι σας στο νομοσχέδιο. Δεύτερον, γιατί δεν λέτε για τους 1.100 που έγιναν αορίστου, σχεδόν το 80% δηλαδή; Τώρα που θα απολύονται όλοι, χωρίς κανένα περιορισμό, είναι καλύτερα; Σταματήστε να υποτιμάτε τη νοημοσύνη των πολιτών και σταματήστε να παίρνετε χαρτάκια επιχειρημάτων από το Σύνδεσμο των ιδιοκτητών. Σας εκθέτουν ανεπανόρθωτα.
Όλα αυτά δείχνουν είτε ακραία μονομέρεια που έχει προκληθεί από το γεγονός ότι ακούτε και εμπιστεύεστε μόνο την εργοδοτική πλευρά, είτε εμφανή δόλο για να επιστρέψει η ιδιωτική εκπαίδευση στο χάος παρανομιών, αδήλωτης εργασίας, φοροδιαφυγής και έκδοσης παράνομων τίτλων σπουδών εξυπηρετώντας τα πλέον ταπεινά συμφέροντα μιας μικρής ομάδας ιδιωτών εις βάρος του δημόσιου συμφέροντος.
Εν κατακλείδι. Το παρόν νομοθέτημα θεσπίζει με τον πιο κατηγορηματικό και επίσημο τρόπο για πρώτη φορά από την ίδρυση ιδιωτικής εκπαίδευσης στην Ελλάδα, το σχολείο-επιχείρηση. Επειδή πλέον ο κίνδυνος για την έκδοση παράνομων τίτλων σπουδών είναι ολοφάνερος, θα πρέπει να προστατευθεί η ισονομία ανάμεσα σε όλους τους μαθητές δημόσιων και ιδιωτικών σχολείων.Θα υπενθυμίσω εδώ ότι επί Αρβανιτόπουλου 47 βουλευτές της Νέας Δημοκρατίας κατέθεσαν τροπολογία για να δίνουν οι μαθητές των ιδιωτικών σχολείων εξετάσεις στο δημόσιο για να διασφαλίζεται η ισονομία, καθώς το ιδιωτικό εκπαιδευτήριο με τις ελεύθερες απολύσεις είχε διαλυθεί.
Για το λόγο αυτό προτείνουμε στη Βουλή και θα το θέσουμε και ως αίτημα στα ευρωπαϊκά όργανα λόγω της Αντιστοίχισης των Πλαισίων Προσόντων, το διαχωρισμό των ιδιωτικών σχολείων με δική τους βούληση σε δύο κατηγορίες, όπως ακριβώς ισχύει και στην Ευρωπαϊκή Ένωση:
Α) Στα κρατικώς εποπτευόμενα ιδιωτικά σχολεία που υπάγονται σε αυστηρότατο έλεγχο για τα αναλυτικά προγράμματα και τις εργασιακές σχέσεις των εκπαιδευτικών
Β) Στα λεγόμενα «ελεύθερα-αυτόνομα» σχολεία που έχουν εξαιρετικά χαλαρή εποπτεία από το Υπουργείο Παιδείας της χώρας, όπως συμβαίνει με το παρόν νομοσχέδιο, και δεν μπορούν να εκδίδουν ισότιμους τίτλους σπουδών με τα δημόσια. Είναι αυτονόητο ότι όσα ιδιωτικά σχολεία επιλέξουν να εφαρμόσουν αυτά που προβλέπει το νομοσχέδιο του Υπουργείου Παιδείας, να λειτουργήσουν δηλαδή ως αμιγείς επιχειρήσεις, δεν θα πρέπει να έχουν το δικαίωμα της έκδοσης ισότιμων τίτλων σε κανένα από τα τέσσερα επίπεδακαι οι απόφοιτοί τους θα πρέπει να πιστοποιούν τα πτυχία τους υπό δημόσιο έλεγχο.
Καταθέτετε σήμερα ένα βαθιά προβληματικό νομοσχέδιο, ένα κακογραμμένο ρουσφέτι που θα έχει τεράστια προβλήματα εφαρμογής όχι μόνο λόγω της πρόδηλης αντισυνταγματικότητάς του, αλλά επειδή θα προκαλέσει χάος προβλημάτων στη λειτουργία των ιδιωτικών σχολείων. Εσείς που τώρα πανηγυρίζετε, σύντομα θα θυμηθείτε τα λόγια μου, αν είστε ακόμη Υπουργός, όπως τα θυμήθηκε και ο κ. Αρβανιτόπουλος και οι συν αυτώ …Άγγελοι.
Και μια τελευταία κουβέντα. Αποδεικνύεται με όσα σήμερα συμβαίνουν, ότι η ιστορική φράση του Γιώργου Φυσάκι, εμβληματικού Προέδρου της ΟΙΕΛΕ πριν από 45 χρόνια, εξακολουθεί να είναι ανατριχιαστικά επίκαιρη:
Οι σχολάρχες παλεύουν με τα λεφτά τους για τα λεφτά τους
Οι εκπαιδευτικοί παλεύουν με τους αγώνες τους για την Παιδεία