Μετά από τις επισκέψεις στο S’cool LAB και στο Microcosm, μια πολύ μεγάλη έκπληξη περίμενε τους συναδέλφους μας που συμμετέχουν στο Πρόγραμμα ΟΙΕΛΕ-ΚΑΝΕΠ-CERN. Μετά από την ευγενική μεσολάβηση του Δρ. Μ. Κορατζίνου, επετράπη η πρόσβαση της αποστολής στα άδυτα του CERN, κυριολεκτικά στα έγκατα της γης. Ήρθε η ώρα της γνωριμίας με τον ανιχνευτή CMS!
Τι είναι ο CMS
O Compact Muon Solenoid (CMS) είναι ένας ανιχνευτής γενικής χρήσης και αποτελεί τμήμα του μεγαλύτερου επιταχυντή στον κόσμο, του περίφημου Large Hadron Collider (LHC). Ο LHC προκαλεί επιτάχυνση σε σωματίδια, όπως τα πρωτόνια, που σχηματίζουν την ύλη που γνωρίζουμε. Τα σωματίδια αυτά, φθάνοντας σε ταχύτητα κοντά σε αυτή του φωτός, συγκρούονται με άλλα πρωτόνια. Αυτές οι συγκρούσεις παράγουν τεράστια σωματίδια, όπως το μποζόνιο Higgs.
O CMS έχει ένα ευρύ πρόγραμμα δραστηριότητας που κυμαίνεται από τη μελέτη του Καθιερωμένου Μοντέλου (συμπεριλαμβανομένου του μποζονίου Higgs) έως την αναζήτηση επιπλέον διαστάσεων και σωματιδίων που θα μπορούσαν να συνθέσουν τη σκοτεινή ύλη. Είναι χτισμένος γύρω από έναν τεράστιο μαγνήτη σωληνοειδούς. Αυτό παίρνει τη μορφή ενός κυλινδρικού πηνίου υπεραγώγιμου καλωδίου που δημιουργεί ένα πεδίο 4 tesla, δηλαδή μια δύναμη που υπολογίζεται περίπου 100.000 φορές μεγαλύτερη από το μαγνητικό πεδίο της Γης. Το πεδίο περιορίζεται από έναν χαλύβδινο «ζυγό» που αποτελεί το μεγαλύτερο μέρος του βάρους 14.000 τόνων ανιχνευτή.
Ένα ασυνήθιστο χαρακτηριστικό του ανιχνευτή CMS είναι ότι, αντί να κατασκευαστεί επί τόπου, όπως οι άλλοι γιγάντιοι ανιχνευτές των πειραμάτων LHC, κατασκευάστηκε σε 15 τμήματα στο επίπεδο του εδάφους προτού χαμηλώσει σε ένα υπόγειο σπήλαιο κοντά στο Cessy στη Γαλλία και επανασυναρμολογηθεί. Ο πλήρης ανιχνευτής έχει μήκος 21 μέτρα, πλάτος 15 μέτρα και ύψος 15 μέτρα.
Ο CMS είναι αποτέλεσμα μιας από τις μεγαλύτερες διεθνείς επιστημονικές συνεργασίες στην ιστορία, με τη συμμετοχή 4000 Φυσικών, μηχανικών, τεχνικών, φοιτητών και προσωπικού υποστήριξης από 200 ινστιτούτα σε 40 χώρες (τα στοιχεία αυτά ισχύουν για το Μάρτιο του 2022).
Οι επισκέψεις στον CMS είναι εξαιρετικά δύσκολες και για το λόγο αυτό είμαστε ευγνώμονες στον Δρ Κορατζίνο που έκανε τη γνωριμία των συναδέλφων με τον ανιχνευτή πραγματικότητα. Η αποστολή της ΟΙΕΛΕ κατέβηκε τα 100 μέτρα από την εποφάνεια του εδάφους, είδε τον CMS και αμέσως μετά ακολούθησε μια on the spot ενημέρωση από εκπροσώπους του CERN.
Στη συνέχεια οι εκπαιδευτικοί μετέβησαν στο κεντρικό αμφιθέατρο του CERN, εκεί που λαμβάνουν χώρα όλες οι σημαντικές ανακοινώσεις του Κέντρου, όπως αυτή της ανακάλυψης του μποζονίου Higgs τον Ιούλιο του 2012.
Εκεί ο Δρ Κορατζίνος παρέδωσε διάλεξη στα μέλη της αποστολής για το CERN και τις δραστηριότητές του και απάντησε σε πλήθος ερωτήσεων των συναδέλφων. Πρέπει να σημειωθεί ότι η ενημέρωση αυτή διήρκεσε περίπου τρεις ώρες (!).
Μετά από το Q&A με τον Δρ Κορατζίνο, τα μέλη της αποστολής αποχώρησαν αργά το βράδυ από το Κέντρο κατάκοπα, αλλά σαφώς ικανοποιημένα για μια επίσκεψη που σίγουρα θα μείνει στη μνήμη. Πλέον, μένει το εκδρομικό τμήμα του ταξιδιού για το οποίο θα υπάρξει ενημέρωση τις επόμενες ημέρες.
Ποιος είναι ο Δρ. Μ. Κορατζίνος
Ο Δρ Μιχαήλ Κορατζίνος είναι ένας από τους πλεόν διακεκριμένους Έλληνες επιστήμονες στον κόσμο και η συμβολή του στο Πρόγραμμα ΟΙΕΛΕ-ΚΑΝΕΠ-CERN ήταν τεράστια. Παραθέτουμε ένα πολύ σύντομο βιογραφικό του.
Ο Δρ Μιχαήλ Κορατζίνος είναι πειραματικός Φυσικός και εργάζεται στον Ευρωπαϊκό Οργανισμό Πυρηνικών Ερευνών (CERN).
Γεννήθηκε στις 12 Ιουλίου 1961 στην Αθήνα. Σπούδασε στο στο Imperial College του Λονδίνου, όπου έλαβε B.Sc. και Ph.D. στη Φυσική.
Το 1986, με αφορμή τη διατριβή του με τίτλο “Charmed Particle Photoproduction and a Search for Magnetic Monopoles”, επισκέφτηκε το CERN στη Γενεύη ως υπότροφος και παραμένει εκεί μέχρι σήμερα.
Από το 1991 έως το 1992, ο Δρ Μ. Κορατζίνος ήταν βοηθός ερευνητής στο Πανεπιστήμιο του Τορίνο στην Ιταλία. Στη συνέχεια έγινε υπότροφος στο Πανεπιστήμιο του Όσλο στη Νορβηγία για δύο χρόνια.
Το 1995, εντάχθηκε στο CERN ως μέλος του προσωπικού στο τμήμα Particle Physics Experiment (PPE) και εξακολουθεί να κατέχει αυτή τη θέση, έχοντας συμμετάσχει σε πολλά σημαντικά πειράματα του Κέντρου.
