Το Κέντρο Ανάπτυξης Εκπαιδευτικής Πολιτικής της ΓΣΕΕ δίνει στη δημοσιότητα μια εξαιρετικά σημαντική μελέτη του Καθηγητή του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης Αργύρη Κυρίδη με τίτλο: «Τα σχολικά όνειρα, οι σπουδές και η μελλοντική εργασία φοιτητών/-τριών ελληνικών ΑΕΙ: Διαδρομές μεταξύ της ελπίδας και της ματαίωσης». Η μελέτη είναι αφιερωμένη στη μνήμη του Μιχάλη Κουρουτού, επί 24 χρόνια Προέδρου της ΟΙΕΛΕ και μέχρι το θάνατό του Διευθύνοντος Συμβούλου του ΚΑΝΕΠ-ΓΣΕΕ.
Η μελέτη αυτή του ΚΑΝΕΠ-ΓΣΕΕ είναι εξαιρετικά επίκαιρη, καθώς στον εκπαιδευτικό δημόσιο διάλογο κυριαρχούν ζητήματα, όπως της εφαρμογής της ΕΒΕ (Ελάχιστης Βάσης Εισαγωγής) που αφήνει χιλιάδες μαθητές εκτός πανεπιστημιακών σπουδών, της σημασίας αναβάθμισης της τεχνικής-επαγγελματικής εκπαίδευσης, της αναγκαιότητας διασύνδεσης της εκπαίδευσης με το παραγωγικό μοντέλο της χώρας. Η έρευνα πραγματοποιήθηκε μέσω συμπλήρωσης ερωτηματολογίου σε δείγμα 1.856 φοιτητριών και φοιτητών από διάφορα τμήματα 6 ελληνικών πανεπιστημίων που ανταποκρίθηκαν και συμμετείχαν στη διαδικασία. Επιπλέον διενεργήθηκαν συνεντεύξεις με ανοιχτού τύπου ερωτήσεις στις οποίες ανταποκρίθηκαν και συμμετείχαν συνολικά 163 άτομα.
Ο πυρήνας της μελέτης είναι τα όνειρα-αφετηρίες χιλιάδων μαθητών και αν τα όνειρα αυτά πραγματώνονται ή ματαιώνονται μέσα από τις σπουδές και την μελλοντική επαγγελματική αποκατάσταση. Για την ελληνική οικογένεια, σύμφωνα με τον Κυρίδη, “η εκπαίδευση και κυρίως η τριτοβάθμια εκπαίδευση αποτελούσε ανέκαθεν τον πρωταρχικό στόχο” για λόγους κοινωνικής επιβίωσης και ανέλιξης και για την ανεύρεση ενός “σεβαστού και κερδοφόρου επαγγέλματος”. Στη μελέτη γίνεται λόγος για τον ανορθολογισμό της διασύνδεσης των πανεπιστημίων με την παραγωγική διαδικασία, καθώς ένα μεγάλο δίκτυο σχολών οδηγεί αμέσως ή εμμέσως στο δημόσιο τομέα όπου ήδη 7 στους 10 εργαζόμενους είναι κάτοχοι τίτλων σπουδών. Αποτέλεσμα αυτού ο ανταγωνισμός να οξύνεται και πλέον να έχει μετατραπεί ακόμη και το μεταπτυχιακό σε βασικό προσόν εύρεσης εργασίας. Αντιθέτως, πιο ανίσχυρο είναι το δίκτυο σχολών που συνδέονται με το ελεύθερο επάγγελμα (περίπου στο 25% είναι το ποσοστό των κατόχων τίτλων στον ιδιωτικό τομέα). Η μάχη για μια καλή θέση εργασίας, κυρίως στο δημόσιο, έχει και μια έντονη οικονομική διάσταση. Κατά τον Κυρίδη (και με βάση στοιχεία του ΚΑΝΕΠ-ΓΣΕΕ) οι ελληνικές οικογένειες καλούνται να αντιμετωπίσουν τα μορφωτικά έξοδα των γόνων τους με ολοκληρωμένο οικονομικό προγραμματισμό που απαιτεί όλο και μεγαλύτερες θυσίες.
Πολύ κρίσιμο στοιχείο της μελέτης είναι η διαπίστωση πως, ενώ στις πρώτες μεταπολεμικές δεκαετίες η τριτοβάθμια εκπαίδευση χρησίμευσε ως «διαβατήριο» για μια καλά αμειβόμενη εργασία παιδιών της μεσαίας τάξης, τα τελευταία χρόνια οι προοπτικές κοινωνικής ή ταξικής κινητικότητας έχουν γίνει πιο δύσκολες. Οι πρόσφατες νομοθετικές πρωτοβουλίες της κυβέρνησης κινούνται, άλλωστε, προς αυτή τη κατεύθυνση. Επομένως, προτείνει η μελέτη, ίσως έχει έρθει η στιγμή κατά την οποία ο επαγγελματικός προσανατολισμός και τα επαγγελματικά σχέδια θα πρέπει να τεθούν σε μια νέα βάση και που κατά κανόνα απαιτεί ανασχεδιασμό και τη λήψη πιο συγκεκριμένων αποφάσεων σε σχέση με τη γενικότερη απόφαση εισαγωγής στο πανεπιστήμιο.
Για να διαβάσετε την εξαιρετικά ενδιαφέρουσα αυτή μελέτη, πατήστε στο σύνδεσμο εδώ
