Με αφορμή τις επιδόσεις των μαθητών των ελληνικών σχολείων, Δημόσιων και Ιδιωτικών, στο διαγωνισμό αξιολόγησης PISA και τον δημόσιο διάλογο που αναπτύχθηκε (και ο οποίος αδικεί κατάφωρα μαθητές και εκπαιδευτικούς), η ΟΙΕΛΕ και το Κλαδικό της Ινστιτούτο αποστέλλουν σήμερα στον Πρωθυπουργό, στους αρχηγούς κομμάτων και στους Τομείς Παιδείας τους, στις εκπαιδευτικές συλλογικότητες και στους εκπροσώπους του κόσμου της εργασίας την πρότασή τους για την επανέναρξη του Εθνικού Διαλόγου για την Παιδεία. Ενός διαλόγου που είναι «παγωμένος» εδώ και 15 χρόνια, γεγονός πρωτοφανές για ευρωπαϊκή χώρα.
Οι επεξεργασίες της ΟΙΕΛΕ και του ΚΑΝΕΠ-ΓΣΕΕ έχουν διαχρονικά επισημάνει τις βαρύτατες παθογένειες και ανάγκες του ελληνικού εκπαιδευτικού συστήματος. Οι παθογένειες αυτές δεν ευθύνονται απλώς για τα αρνητικά μαθησιακά αποτελέσματα σε έναν μεθοδολογικά αδύναμο διαγωνισμό, αλλά για το brain waste γενεών νέων Ελλήνων.
Συνοπτικά, η έκθεση-πρότασή μας αναφέρεται στις κύριες παθογένειες και αρρυθμίες του συστήματος:
- Στην χαοτική και κακή νομοθέτηση που καθιστά το νομοθετικό πλαίσιο της εκπαίδευσης δαιδαλώδες και στην πράξη ακατάληπτο για τους εκπαιδευτικούς και στον πολίτη.
- Στον μεγάλο ασθενή της εκπαίδευσης, στα αναλυτικά προγράμματα και τα εγχειρίδια που υπακούουν σε μια αναχρονιστική, αντιπαιδαγωγική λογική.
- Στις δαπάνες της γενικής κυβέρνησης για εκπαίδευση στην Ελλάδα που διαχρονικά υπολείπονται σημαντικά του ευρωπαϊκού μέσου όρου.
- Στο σημαντικό πρόβλημα των κτηριακών υποδομών που επιδρά, όπως μαρτυρούν ερευνητικά δεδομένα, στα αρνητικά μαθησιακά αποτελέσματα.
- Στο σύστημα πρόσβασης στην ανώτατη εκπαίδευση που έχει ακρωτηριάσει την ανώτερη δευτεροβάθμια (Λύκειο) και έχει απορρυθμίσει το σύνολο του συστήματος.
- Στον όγκο και στο βαθμό δυσκολίας της ύλης που, σε συνδυασμό με τον εντεινόμενο εξεταστικοκεντρικό χαρακτήρα του συστήματος, αποβάλλουν κάθε χρόνο χιλιάδες παιδιά από τη μαθησιακή διαδικασία.
- Στο προβληματικό σύστημα επιλογής, στην ελλιπέστατη επιμόρφωση και στους πολύ χαμηλούς βαθμούς παιδαγωγικής αυτονομίας των εκπαιδευτικών.
- Στην σαρωτική υποβάθμιση του επαγγέλματος του εκπαιδευτικού
- Στην γήρανση του εκπαιδευτικού προσωπικού.
Όπως αναφέρουμε στην ανάλυσή μας, το εκπαιδευτικό μας σύστημα επικεντρώνεται στη μεταφορά: «της μέγιστης δυνατής πληροφορίας ανά μονάδα χρόνου, στη μικρότερη δυνατή ηλικία, κι όποιος τα καταφέρει». Αυτή η άρρητη παθογόνος διαστροφή του συστήματος, ακυρώνει το παιδαγωγικό πλαίσιο αναφοράς της σχολικής κοινότητας, και συμβάλει στη διεύρυνση των κοινωνικών ανισοτήτων, υποτιμώντας τις γεωγραφικές, μορφωτικές, αναπτυξιακές και άλλες ιδιαιτερότητες των μικρών τοπικών κοινωνιών.
Είναι, επομένως, άμεση ανάγκη για έναν πλατύ, ανοιχτό και δημοκρατικό διάλογο για την Παιδεία το συντομότερο δυνατόν. Στην ραγδαία μεταβαλλόμενη εποχή της ψηφιακής μετάβασης και της τεχνητής νοημοσύνης, δεν υπάρχει πλέον χρόνος για χάσιμο. Οι ευθύνες όλων είναι ιστορικές απέναντι στη νέα γενιά.
Διαβάστε εδώ την έκθεση-πρόταση του Κλαδικού Ινστιτούτου της ΟΙΕΛΕ
