Το τελευταίο διάστημα μια ομάδα ανθρώπων που μέχρι και το 2014 έπαιζε πρωταγωνιστικό ρόλο στο σύστημα διαφθοράς στο χώρο της πιστοποίησης προσόντων και της κατάρτισης, έχει βάλει πλώρη για επανασύσταση αυτού του νοσηρού καθεστώτος μέσα στον ΕΟΠΠΕΠ. Στο πλαίσιο της προσπάθειας αυτής δημοσίευσε χθες στην Αυγή άρθρο ανυπόγραφο, δήθεν «ειδικού συνεργάτη», το οποίο περιέχει απίστευτα και πρωτοφανή ψεύδη και συκοφαντίες και ωμή παραποίηση των γεγονότων.
Με αρχή τη σημερινή ημέρα ξεσκεπάζουμε, όχι μόνο τα ψεύδη αλλά και την πραγματική στόχευση της ομάδας αυτής. Από σήμερα η ΟΙΕΛΕ ξεκινά να δημοσιεύει σειρά στοιχείων που όχι μόνο εξουδετερώνουν πλήρως τις άθλιες συκοφαντίες, αλλά κυρίως εκθέτουν τα μέλη της ομάδας και τις επιδιώξεις της.
ΟΙ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΕΣ ΤΩΝ ΣΥΝΔΙΚΑΤΩΝ ΤΗΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗΣ (ΟΙΕΛΕ-ΟΛΜΕ) ΚΑΙ ΤΩΝ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΓΙΑ ΝΑ ΣΤΑΜΑΤΗΣΕΙ Η ΔΙΑΦΘΟΡΑ ΑΡΒΑΝΙΤΟΠΟΥΛΟΥ
Ας δούμε λίγο ένα συνοπτικό ιστορικό. Η περίοδος 2012-14 (περίοδος Αρβανιτόπουλου) ήταν η χειρότερη της μνημονιακής περιόδου. Συγχωνεύσεις σχολείων, ξεπούλημα της τεχνικής-επαγγελματικής εκπαίδευσης σε ιδιωτικούς φορείς και εκατοντάδες απολύσεις, απόσυρση της εποπτείας της πολιτείας από την ιδιωτική εκπαίδευση. Το εφιαλτικό αυτό τοπίο προκάλεσε όξυνση της ανομίας στην εκπαίδευση σε όλα τα επίπεδα. Τότε οι εκπρόσωποι των κοινωνικών εταίρων στο ΔΣ του ΕΟΠΠΕΠ (μεταξύ των οποίων και ο πρόεδρος της ΟΙΕΛΕ) έκαναν παρέμβαση στην Κομισιόν για να σταματήσει η αθλιότητα στη χώρα παρέχοντας στοιχεία για τους παράνομους τίτλους σπουδών και για τη γενικότερη ανομία στο χώρο της πιστοποίησης προσόντων και της κατάρτισης.
Στην προσπάθεια αυτή ενώθηκαν και τα συνδικάτα της εκπαίδευσης. ΟΛΜΕ και ΟΙΕΛΕ μετά από γόνιμη συνεργασία, αποφάσισαν να αποστείλουν στην ETUCE (την Ευρωπαϊκή Συνομοσπονδία Εργατικών Συνδικάτων) επιστολή (Δείτε το ελληνικό και το αγγλικό κείμενο), με την οποία ζητούν άμεση στήριξη για την κατάσταση στο χώρο της Παιδείας από την εφαρμογή των νεοφιλελεύθερων πολιτικών Αρβανιτόπουλου. Την επιστολή υπογράφουν ο τότε Πρόεδρος της ΟΛΜΕ Θ. Κοτσιφάκης, νυν Διευθυντής του Γραφείου του Υφυπουργού Παιδείας και ο Πρόεδρος της ΟΙΕΛΕ Μ. Κουρουτός.
(Αναρωτιόμαστε και απευθύνουμε το ερώτημα κυρίως στη Διεύθυνση της Αυγής: Μήπως συγκαταλέγεται και ο κ. Κοτσιφάκης στους «διεφθαρμένους» συνδικαλιστές που εξυπηρετούν ιδιωτικά συμφέροντα;)
Τελικά, μετά την παρέμβαση των εκπροσώπων των εργαζόμενων, η Κομισιόν τον Οκτώβριο του 2014 (επαναλαμβάνουμε, επί κυβέρνησης ΝΔ-ΠΑΣΟΚ) απαίτησε από την ελληνική κυβέρνηση τη λήψη μέτρων για να καταπολεμηθεί η διαφθορά στην ιδιωτική εκπαίδευση παγώνοντας η ίδια την αντιστοίχιση των πλαισίων προσόντων. Φυσικά, η τότε κυβέρνηση δεν έπραξε τίποτα. Την εντολή της Κομισιόν υλοποίησε ο πρώην Υπουργός Παιδείας Ν. Φίλης που έφερε προς ψήφιση στη Βουλή τον ιστορικό νόμο 4415/2016.
ΤΙ ΕΠΙΔΙΩΚΕΙ Η ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΗ «ΟΜΑΔΑ» ΚΑΙ ΓΙΑΤΙ ΚΡΥΒΕΤΑΙ;
Εδώ λοιπόν τα πράγματα ξεκαθαρίζουν. Οι εκπρόσωποι όλων των συνδικαλιστικών φορέων κινήθηκαν εναντίον, όχι της αντιστοίχισης των πλαισίων προσόντων, αλλά της διαφθοράς στο χώρο της εκπαίδευσης που είχε επιβάλει η άσκηση νεοφιλελεύθερων πολιτικών μέχρι και το 2014. Για ποιο λόγο, λοιπόν, ξιφουλκεί η συγκεκριμένη «ομάδα»;
Την ώρα που ο χώρος της εκπαίδευσης καιγόταν, κάποιοι τα είχαν πολύ καλά με το καθεστώς. Κάποιοι πιστοποιούσαν προγράμματα ιδιωτικών πανεπιστημίων έναντι αδρών αμοιβών και έπαιρναν αναθέσεις έργων. Η «ομάδα» αυτή δυστυχώς επανέρχεται σήμερα, μετά από μια διετία 2015-17 που επιχειρήθηκε να μπει μια τάξη στον Οργανισμό. Η διαπλοκή των νεοφιλελεύθερων με αριστερό μανδύα, ξεγελώντας ακόμη και στελέχη της σημερινής κυβέρνησης, μπουκάρει στη Βαστίλη.
Την Παρασκευή η ΟΙΕΛΕ δημοσίευσε επιστολή με συγκεκριμένα ερωτήματα. Η απάντηση ήρθε με το συκοφαντικό άρθρο της Αυγής που ήταν, φυσικά, ανυπόγραφο. Ο καθένας βλέπει και κρίνει από τις συμπεριφορές των ανθρώπων. Ποιος μιλά ξεκάθαρα, με υπογραφές και στοιχεία και ποιος κρύβεται πίσω από ψεύτικα προφίλ στα socialmediaκαι ανυπόγραφα κείμενα.
Θεωρούμε πως σε μια δημοκρατική εφημερίδα θα έπρεπε, όταν εκτοξεύονται βαρύτατες κατηγορίες εναντίον θεσμικών εκπροσώπων εργαζόμενων, αυτές να διασταυρωθούν για τη γνησιότητά τους, ή τουλάχιστον να φιλοξενηθεί και η αντίθετη άποψη.
Δυστυχώς τίποτε από τα δύο δεν έγινε. Όμως ένα τέτοιο άρθρο δεν θίγει τους εκπροσώπους των εργαζόμενων. Θίγει πρωτίστως τη δημοσιογραφική δεοντολογία και το δίκαιο.
