Την ώρα που η ανομία οργιάζει στα ιδιωτικά σχολεία της Λάρισας, το μοναδικό εκπαιδευτήριο της πόλης που πληρώνει κανονικά και σέβεται τα εργασιακά δικαιώματα των εκπαιδευτικών υποχρεώνεται σε λουκέτο με μια «περίεργη» δικαστική απόφαση που προκαλεί ερωτηματικά. Πρόκειται για τα Εκπαιδευτήρια Μ.Ν. Ράπτου, ένα από τα μεγαλύτερα περιφερειακά ιδιωτικά σχολεία της χώρας.
Είναι γεγονός ότι το σχολείο καθυστέρησε σημαντικά στην υποβολή δικαιολογητικών (κυρίως τη μελέτη στατικής επάρκειας) και υποχρέωσε τον ΕΟΠΠΕΠ τον Ιούλιο στη διατύπωση αρνητικής γνώμης προς την Υπουργό Παιδείας, με αποτέλεσμα να εκδοθεί απόφαση αναστολής της λειτουργίας του. Ωστόσο, το σχολείο κατέθεσε στα τέλη Σεπτέμβρη φάκελο όπου περιλαμβάνεται η μελέτη στατικής επάρκειας. Ο ΕΟΠΠΕΠ, παρά την αντίθεση των εκπροσώπων των κοινωνικών εταίρων (ΓΣΕΕ, ΑΔΕΔΥ, εργοδοτικών φορέων) στο Δ.Σ. του, αρνήθηκε να εξετάσει το νέο φάκελο. Το Διοικητικό Εφετείο Αθηνών, δε, αν και επικαλείται ενδεχόμενο ζήτημα στατικότητας, αποδέχεται τη μη εξέταση του φακέλου του σχολείου από τον ΕΟΠΠΕΠ, προκαλώντας εύλογα ερωτηματικά.
- Για ποιο λόγο το δικαστήριο, γνωρίζοντας ότι το κλείσιμο ενός μεγάλου σχολείου έχει τεράστιες κοινωνικές επιπτώσεις σε μαθητές και εργαζόμενους, δεν αξιώνει από τον ΕΟΠΠΕΠ να εξετάσει το φάκελο με τα νέα στοιχεία;
- Ποιοι πιέζουν και για ποιους λόγους να μπει «λουκέτο» στα Εκπαιδευτήρια Μ.Ν. Ράπτου;
Είναι φανερό ότι ασκούνται ισχυρές πιέσεις από συγκεκριμένους κοινωνικούς και επιχειρηματικούς κύκλους, ώστε να κλείσει το σχολείο και να διαμοιραστούν τα ιμάτιά του στους «εκλεκτούς». Η προσπάθεια για την άλωση του σχολείου δεν είναι καινούρια. Ας φρεσκάρουμε λίγο τις μνήμες:
Η περσινή προσπάθεια κύκλων της τοπικής εκκλησίας, επιχειρηματιών και πολιτικών παραγόντων να αποκτήσουν τον έλεγχο του σχολείου
Η ΟΙΕΛΕ είχε αναδείξει με ανακοινώσεις της την εξαιρετικά δύσοσμη υπόθεση της απόπειρας μιας ομάδας εκκλησιαστικών παραγόντων, επιχειρηματιών και πολιτευτών να «βάλουν» χέρι στο σχολείο. Η προσπάθεια αυτή είχε συνοδευτεί (και για το λόγο αυτό ενεπλάκη η Ομοσπονδία μας που ουδένα ενδιαφέρον έχει στο ποιος είναι ο ιδιοκτήτης κάποιας επιχείρησης…) με την απόπειρα εκφοβισμού των εκπαιδευτικών, με παρακολούθηση των λογαριασμών τους στα social media, με απειλές για μαζικές απολύσεις και με τη δημιουργία ενός πρωτοφανούς κλίματος τρομοκρατίας μέσα στο σχολείο. Μάλιστα, ο νυν ιδιοκτήτης είχε …απολυθεί από την ομάδα που τότε επιχείρησε να αποκτήσει τον έλεγχο του εκπαιδευτηρίου.
Τελικά, με δικαστική απόφαση δικαιώθηκε το τωρινό διοικητικό συμβούλιο και η ομάδα των επίδοξων ιδιοκτητών υπέστη συντριπτική ήττα. Όμως αυτό πείσμωσε τους συμμετέχοντες που έθεσαν ως σκοπό τους να καταστραφεί το σχολείο, προφανώς με σύνθημα «ή δικό μας ή δεν θα υπάρχει». Εκμεταλλεύτηκαν τις γραφειοκρατικές αρρυθμίες των προηγούμενων ετών και τις πολύ μεγάλες, είναι αλήθεια, καθυστερήσεις στην υποβολή δικαιολογητικών και άσκησαν τεράστιες πιέσεις σε Υπουργείο, ΕΟΠΠΕΠ και κυβέρνηση για να κλείσει το σχολείο.
Θα πρέπει εδώ να σημειωθεί ότι στην ομάδα αυτή συμμετείχε ως μέλος του προηγούμενου Δ.Σ. η σύζυγος πασίγνωστου επιχειρηματία της πόλης με ισχυρές πολιτικές διασυνδέσεις ο οποίος, μεταξύ άλλων, κατέχει και ΜΜΕ της πόλης και, μέσω αυτών, πρωτοπορεί στον αγώνα για το σφράγισμα του εκπαιδευτηρίου. Γίνεται φανερό ότι η ομάδα αυτή σε αγαστή συνεργασία με τους άλλους δύο ιδιοκτήτες των ιδιωτικών σχολείων της πόλης πιέζουν με κάθε τρόπο, και φαίνεται να πετυχαίνουν, το λουκέτο από το οποίο θα επωφεληθούν, για διαφορετικούς λόγους. Κάποιοι για λόγους αντεκδίκησης, κάποιοι για να «λεηλατήσουν» τους ανέστιους μαθητές.
Η Υπουργός Παιδείας πρέπει να ζητήσει άμεσα αυτοψία του σχολείου!
Το κλείσιμο ενός εκπαιδευτηρίου με 1200 παιδιά και πάνω από 200 εργαζόμενους δεν είναι απλή υπόθεση. Είναι μέγα κοινωνικό ζήτημα που αφορά μια ολόκληρη πόλη. Η καυτή πατάτα είναι τώρα στα χέρια της Υπουργού Παιδείας, η οποία θα πρέπει να διαπιστώσει με επείγουσα αυτοψία εμπειρογνωμόνων, εάν η μελέτη στατικής επάρκειας ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα και εάν η υγεία και η ασφάλεια των μαθητών είναι διασφαλισμένη.
Στους δύο αιώνες λειτουργίας της ιδιωτικής εκπαίδευσης, με βάση τα ιστορικά αρχεία της ΟΙΕΛΕ, και ιδίως μετά την Μεταπολίτευση, δεν έχει καταγραφεί ποτέ κλείσιμο ιδιωτικού σχολείου για γραφειοκρατικούς κι όχι για ουσιαστικούς λόγους. Την ώρα που δεκάδες ιδιωτικά σχολεία παρανομούν, αφήνοντας απλήρωτους εκατοντάδες εκπαιδευτικούς, υποχρεώνοντας σε άμισθη υπερωριακή εργασία, αλλοιώνοντας ωρολόγια προγράμματα και βαθμολογίες μαθητών, η δικαιοσύνη και η επίσημη πολιτεία εξαντλώντας κάθε έννοια αυστηρότητας και με «παράξενες» αποφάσεις σπεύδουν να κλείσουν ένα εκπαιδευτήριο, επειδή δεν υπέβαλε εμπρόθεσμα κάποια χαρτιά! Εάν πράγματι τίθεται ζήτημα ασφάλειας μαθητών και εργαζόμενων, τότε πρώτη η ΟΙΕΛΕ θα ζητήσει το κλείσιμό του. Αν όμως δεν τίθεται τέτοιο ζήτημα και το κλείσιμο προκαλείται λόγω εκπρόθεσμης υποβολής …χαρτιών, φοβούμαστε ότι η απόφαση σχετίζεται με την πίεση ισχυρών παραγόντων της πολιτικής και οικονομικής ζωής. Ελπίζουμε η Υπουργός Παιδείας να λάβει τις σωστές αποφάσεις και να διώξει την αποφορά σκανδάλου από το χώρο της ιδιωτικής εκπαίδευσης.
